Ο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ» ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Και ο πιο καλοπροαίρετος θεατής των σχέσεων μεταξύ των Βαλκανικών κρατών θα έμενε άναυδος με τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια. ΗΠΑ-Ε.Ε.-ΟΗΕ που βομβάρδισαν με τον πιο άγριο τρόπο τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας «για ανθρωπιστικούς λόγους» έρχονται με την σειρά τους να παραβιάσουν εκ νέου το δικό του ιμπεριαλιστικό διεθνές δίκαιο, αναγνωρίζοντας την «Ανεξαρτησία» του προτεκτοράτου που έστησαν στο Κόσσοβο. Ορατοί οι κίνδυνοι της επαναχάραξης των Βαλκανικών συνόρων στην σκιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που πλέον φέρουν και το βάρος της μεταφοράς ενέργειας και των αγωγών, αλλά και των εθνικιστικών βλέψεων.
Περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως η Ελλάδα αναζητούν την αναγνώριση ευρύτερου ρόλου στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και αναβάθμιση του παρεμβατικού τους ρόλου. Η συνεχιζόμενη πίεση κατά του γειτονικού κράτους της Δ.Μακεδονίας στόχευε και στοχεύει αφενός στην καθυπόταξη των Ελλήνων εργαζομένων. Η ωμή αντεργατική επίθεση που άρχισε το 90-91ʼ επί κυβερνήσεων Μητσοτάκη για να συνεχιστεί κλιμακωμένη από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. κατεύθυνε τον εθνικιστικό παροξυσμό και πρόβαλλε τους εθνικούς κινδύνους για να αποκρύψει τους κινδύνους για εργαζόμενους και νεολαία από την πολιτική τους. Την ώρα που η βάρβαρη νεοφιλελεύθερη επίθεση, με την συνδρομή και της Ευρωπαϊκής Συνθήκης του Μάαστριχτ καταργούσε εργατικά δικαιώματα, δολοφονούσε τον αγωνιστή καθηγητή Τεμπονέρα και ιδιωτικοποιούσε, ακόμη και το ΚΚΕ σέρνονταν στα «Συμβούλια των Πολιτικών Αρχηγών», υπό τον «Εθνάρχη» (της δεξιάς) Καραμανλή, για να διαφυλάξουν τα εθνικά συμφέροντα».
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-πρωταγωνίστησαν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΕΘΝΟΤΗΤΑ-ΚΡΑΤΟΣ-ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ στην Ελλάδα. Έκαναν δύο φορές οικονομικό πόλεμο (Εμπάργκο), πιέζοντας σκληρά το γειτονικό λαό και δίνοντας τη δυνατότητα τεράστιων κερδών για τους Έλληνες βιομήχανους-εμπόρους που έκαναν λαθρεμπόριο, με πλήρη κρατική κάλυψη. Αμφισβητώντας τη Μακεδονική Ταυτότητα όχι μόνο προσπαθούν να «αμυνθούν» έναντι του εθνικισμού της γειτονικής αστικής τάξης, αλλά προχωρούν στην αμφισβήτηση τον μοναδικού ενοποιητικού στοιχείου του κράτους αυτού. Οξύνοντας τις αντιθέσεις μεταξύ Σλάβικης πλειοψηφίας και Αλβανικής μειοψηφίας αποσκοπούν στην αναβάθμιση του παρεμβατικού τους ρόλου (όπως έγινε το 2001), στην ανάπτυξη σχέσεων οικονομικής-πολιτικής-στρατιωτικής εξάρτησης. Σε ενδεχόμενο διάσπασης της Δ.Μακεδονίας δηλώνουν παρόν, ζητώντας τμήμα της χώρας στο όνομα της προστασίας της «ελληνικής μειονότητας» (δηλώσεις Τσουδερού 1991, Τζοχατζόπουλου 2001 κλπ).
Η πολυετή σύγκρουση για το «όνομα», που κρύβει όλους αυτούς τους στόχους, κλιμακώνεται εκ νέου. Η πρόθεση της κυβέρνησης Ν.Δ. όπως εκφράστηκε από τα λόγια της υπουργού εξωτερικών Ντ.Μπακογιάνη, ότι δηλαδή πρέπει οι βαλκανικοί λαοί να αναγνωρίσουν την Ελλάδα ως ηγεμονική δύναμη στα Βαλκάνια κρύβεται πίσω από το ΒΕΤΟ Καραμανλή, στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Εξάλλου η προπαγάνδα που ανέδειξε τον «αλύγιστο πρωθυπουργό υπερασπιστή των εθνικών δικαίων», απέκρυψε το Ασφαλιστικό, τα Ιδιωτικά πανεπιστήμια, την ακρίβεια και τους νέους φόρους.
Ο νέος καλοκαιρινός γύρος του εθνικιστικού παροξυσμού σχετικά με την «4η Παγκόσμια Συνάντηση Προσφυγόπουλων από το αιγαιακό τμήμα της Μακεδονίας» έρχεται να συγκαλύψει την νέα επίθεση στα βαριά και ανθυγιεινά, τις ιδιωτικοποιήσεις στα λιμάνια, την αναγνώριση των κολεγίων. Την ώρα που τα Αστικά κόμματα κολυμπούν στη ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ο εθνικισμός γίνεται πεδίο συγκλήσεων (δηλώσεις Πάγκαλου) και οι υπόγειες διεργασίες μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ενισχύουν την πιθανότητα πραγμάτωσης και στην Ελλάδα συγκυβερνήσεων κεντροδεξιάς-κεντροαριστερής αντεργατικής ομοφωνίας.
Όμως όσο δεν είναι «αντιιμπεριαλιστής» ο Καραμανλής που βάζει ΒΕΤΟ στην είσοδο της Δ.Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, άλλο τόσο δεν είναι «υπερασπιστής» των πρώην ανταρτών του ΔΣΕ και της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός Ν.Γρούεφσκι. Για μια κόμη φορά τα δικαιώματα των μειονοτήτων γίνονται διαπραγματευτικά εργαλεία από εθνικιστές αστούς πολιτικούς. Η συμμετοχή του δήθεν συναινετικού Προέδρου Τσερβενκόφσκι και του προέδρου της Βουλής της Δ.Μακεδονίας αποδεικνύει ότι υπάρχει ένα συντεταγμένο σχέδιο από ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό της Δ.Μακεδονίας όξυνσης των ήδη ταραγμένων σχέσεων.
To πόσο αδίστακτη, καιροσκοπική και χωρίς αρχές, αλλά σταθερά αντεργατική είναι η αστική πολιτική αποκαλύπτεται αν θυμηθούμε ότι οι παλιοί σύμμαχοι της κυβέρνησης Ν.Δ. (Μητσοτάκη που διαπραγματευόταν σύνθετη ονομασία) ήταν το VMRO (το σήμερα ανυποχώρητο)!!!
Οι περιουσίες των πρώην ανταρτών του ΔΣΕ, η παρεμπόδιση αυτών και των απογόνων τους να μετακινηθούν ελεύθερα στην Ελλάδα, τα μειονοτικά δικαιώματα των Μακεδόνων μειονοτικών στην Ελλάδα αποτελούν πρόσχημα για την κλιμάκωση του ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών, αποπροσανατολισμό από τα αδιέξοδα των εργαζόμενων-νεολαίας σε μια χώρα με 40% ανεργία, όπου όλα ιδιωτικοποιούνται. Τα αγάλματα του Αλέξανδρου και του Φιλλίπου μπορεί να πρωτοστατούν στον εθνικιστικό παροξυσμό μιας κυβέρνησης που συγκατοικούν Σλάβοι εθνικιστές και τα καθάρματα του πρώην UCK, που ανέχεται την μεγαλύτερη βάση των ΗΠΑ και στέλνει Μισθοφόρους στο Ιράκ, αλλά δεν είναι απάντηση στις ανάγκες του λαού.
Εμείς πιστεύουμε ότι τώρα μόνη απάντηση είναι το εργατικό και αντιπολεμικό κίνημα. Όχι η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ πρωταγωνιστές του εθνικισμού και συμμέτοχοι των συλλαλητηρίων.
Απαίτηση η ανάπτυξη ενός νέου εργατικού κινήματος, με διεθνιστικούς στόχους. Δεν μπορούμε την εποχή της παγκοσμιοποίησης, της βίαιης αντεργατικής επίθεσης που φέρει και την σφραγίδα της Ε.Ε., των χρηματιστηρίων και των πολυεθνικών, εμείς να κλεινόμαστε στα σύνορα μας.
Πρέπει τώρα να προβάλλουμε ένα εργατικό πρόγραμμα αιτημάτων κοινό για όλους τους Βαλκάνιους και Ευρωπαίους εργαζόμενους. Όχι μόνο θα εμποδίσουμε τη μετακίνηση του εργοστασιάρχη που αναζητά φθηνότερα εργατικά-πρώτες ύλες, αλλά θα αγωνιστούμε για να βρει μπροστά του, όπου και να πάει, τις ίδιες εργατικές απαιτήσεις.
Για κανένα λαό το ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ-Ε.Ε.-Βάσεις δε μπορούν να εγγυηθούν ένα μέλλον ειρήνης και ευημερίας. Να διαλυθούν τώρα. Καθήκον μας η έξοδο της Ελλάδας από ΝΑΤΟ-Ε.Ε. Πρέπει να αγωνιστούμε εναντίον των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των ανταγωνισμών τους και των εθνικισμών. Να μπούμε εμπόδιο στην προσπάθεια ευόδωσης των κρατικών σχεδίων (αναγνώριση ιμπεριαλιστικού ρόλου στην Ελλάδα των αστών, ικανοποίηση αστών εθνικιστών στη Δ.Μακεδονίας) μέσω της συμμετοχής στα νέα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα: σχεδιαζόμενη επίθεση κατά Ιράν, σχέδια για Μ.Ανατολή, κατοχή Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ
Εργατικό-Διεθνιστικό Μέτωπο ενάντια στο πόλεμο που στοχεύει τους εργαζόμενους εντός και εκτός συνόρων. Ενάντια στους πολεμικούς εξοπλισμούς. Ενάντια στους Μισθοφορικούς στρατούς. Όχι στην έξοδο του ελληνικού στρατού εκτός συνόρων.
Αναγνωρίζουμε το δικαίωμα στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Μόνο το εργατικό και αντιπολεμικό κίνημα μπορεί να υπερασπίσει τα δικαιώματα των μειονοτήτων ώστε να μην γίνονται βορά των συντηρητικών, εθνικιστών μειονοτικών και των γειτονικών κρατών «Μητέρων Πατρίδων».
Θέλουμε ΦΙΛΙΑ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ στο Αιγαίο και στα Βαλκάνια.
Κρατώντας κριτική στάση απέναντι στην αριστερά του πατριωτισμού (ΚΚΕ) και στην πατριωτική-φιλοΕ.Ε.-κυβερνητική (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ), απευθύνουμε κάλεσμα ενότητας σε όλους τους εργαζόμενους ανεξάρτητα την εθνικότητα-θρήσκευμα, για τη δημιουργία ενός αντικαπιταλιστικού κινήματος για την ανατροπή του κόσμου της αγοράς και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

ΕΝΙΑΙΟΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΑΙΓΑΙΟ-ΒΑΛΚΑΝΙΑ-ΕΥΡΩΠΗ

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ