ανασκοπηση φασιστικων επιθεσεων των τελευταιων 20 ημερων και ΑΝΤΙΦΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Α. φασιστακια στο περιστερι:

Αλλεπάλληλα κρούσματα βανδαλισμών και αναγραφής αντικομμουνιστικών και φασιστικών συνθημάτων στο Μουσείο της Αντίστασης στο Περιστέρι, την ώρα που γιορταζόταν το Μπλόκο των Γερμανών κατακτητών στην πόλη, σημειώθηκαν από φασιστοειδή της «Χρυσής Αυγής». Μάλιστα, φασιστοειδή που συμμετείχαν σε εκδήλωση για την Κύπρο (ΕΟΚΑ Β΄), που έφεραν αγκυλωτούς σταυρούς στο πέτο τους, την Κυριακή 28.9.08, το βράδυ, επιτέθηκαν και μαχαίρωσαν δύο ανύποπτους νεαρούς που έτυχε να φοράνε παλαιστινιακά κασκόλ. Υπενθυμίζεται ότι τις προηγούμενες μέρες τα φασιστοειδή είχαν βρωμίσει τον τόπο πετώντας φυλλάδια με εμετικό αντικομμουνιστικό περιεχόμενο στην είσοδο των γραφείων της ΠΕΑΕΑ Περιστερίου.


Η εντεινόμενη δράση των φασιστοειδών, το τελευταίο ιδιαίτερα διάστημα, στην περιοχή, έχει προκαλέσει την οργή των κατοίκων που απαιτούν από την πολιτεία να τους προστατέψει, μαζί και τα μνημεία της Αντίστασης και να τιμωρήσει τα φασιστοειδη.
πηγη: αντιφα-πεντελη>>>http://bulletins.myspace.com/index.cfm?fuseaction=bulletin.read&authorID=420896763&messageID=6153361834&MyToken=1a7f4e6b-836b-40db-8a41-d95579256ad9

Α(1).φασιστες στην ακρατα


πιτσιρικαδες(?)φασιστες του λαος στην ακρατα
μπορει η ακρατα να ειναι μια μικρη περιοχη αλλα πιστευω πως ειναι σημαντικο να υπαρχει ενημερωση για την παρουσια φασιστοειδων της νεολαιας του λαος στην ακρατα.
τις τελευταιες μερες εχουν γραφτει πολλα συνθηματα στους δρομους με υβριστικο περιεχομενο για μεταναστες και διαφορα αλλα και υπογραφη ΝΕ.Ο.Σ.φαινομενο πολυ ανυσηχιτικο αφου για πρωτη φορα κανουν την εμφανιση τους στην περιοχη μας.
οπως φαινεται εχει εξαπλωθει ο ιος του φασισμου στη ευρυτερη της αχαιας και σε αυτο πρεπει να υπαρξει απαντηση.



Α(2).ακροδεξιοί στη πάτρα


Στη περιοχή του αγ.διονυσίου πάνω σε λίγα αυτοκίνητα υπήρχαν εμετικά φυλάδια κάποιας "εθνικής προτωβουλίας πατρών". Καταφέρονταν κατά των μεταναστών, αλλυλέγυων κλπ. με ηλίθια επιχειρηματα.
δειτε το ουτε αξιο για κωλοχαρτο-κειμενο της προκυρηξης:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=911345
να θυμισουμε ακομαοτι τελη Σμπτεμβριου πετάχτηκαν στην Πάτρα, σε μεγάλο αριθμό, τρικάκια με υπογραφή "χρυσή αυγή". Τα συνθήματα που είναι γραμμένα καταφέρονται εναντίον μεταναστών και αναρχικών και ενάντια "στο ρατσισμό που βιώνουν οι έλληνες"...
Τρικάκια, πέρα από το κέντρο της πόλης, έχουν πεταχτεί και δίπλα στον καταυλισμό των Αφγανών.

Οι μπάτσοι έγιναν κινητικοί από τη στιγμή που κατάλαβαν την άμεση ενεργοποίηση συντρόφων - αντιφασιστών στην πόλη.






Β.Η karagkioz mpernte production παρουσιαζει:



σημερον τα νεα εργα ο καρατζαφυρερ αντιστασιακος:

http://www. youtube. com/watch?v=z3N14fQSIbw


και το φορτιο του καρατζαφυρερ:

http://www. youtube. com/watch?v=h2QyjKV_fFg



πηγη:αντιφα-πεντελη>>>http://bulletins.myspace.com/index.cfm?fuseaction=bulletin.read&authorID=420896763&messageID=6151903532&MyToken=1a7f4e6b-836b-40db-8a41-d95579256ad9


Γ.ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΠΑΤΡΑΣ - 17,18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ:



«ΑΣΥΛΟ ΤΩΡΑ»
ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΣΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ ΣΤΡΙΩΝ
ΠΛ.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ 17,18 ΟΚΤΩΒΡΗ 2008

..«ΑΣΥΛΟ ΤΩΡΑ»

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΣΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ & ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ ΣΤΡΙΩΝ

ΠΛ.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ 17,18 ΟΚΤΩΒΡΗ 2008


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/10/08


18:00 ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗστον πολυχώρο «Έσπερο» (Πλ.
Γεωργίου) με θέμα: «Πρόσφυγες και Ευρώπη – Φρούριο»



Ομιλητές: Κούρτοβικ Ιωάννα – Δικηγόρος, ValentinaItri- Οργάνωση «Arci» (Ιταλία)

Λαδάς Βασίλης – Δικηγόρος, Αφγανός Πρόσφυγας, Εκπρόσωπος Κίνησης
Παρεμβάσεις από οργανώσεις και άτομα που έχουν ενεργοποιηθεί στο ζήτημα


ΣΥΝΑΥΛΙΑ (20:30 – 24:30)



20:30 – 21:00 Εργαστήρι Παραδοσιακών Οργάνων Δημοτικού Ωδείου Πάτρας

21:15 – 22:15 Nurculturalartsociety& SamandAli (Παραδοσιακά-Αφγανιστάν)

22:35 – 23:15 Minus One (rock - Φιλιππίνες)

23:30 – 24:30 Aramateix (Ska- Καταλoνία)



ΣΑΒΒΑΤΟ 18/10/08


11:00 ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Workshop).
Χώροςà «Έσπερος»



ΣΥΝΑΥΛΙΑ (13:00 – 14:30)

13:00 – 13:20 Δημόπουλος Σταύρος

13:30 – 14:30 Δανάη Παναγιωτοπούλου (acousticjazz)



18:00 ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ: «Αντι-μεταναστευτικές πολιτικές: Νομιμοποίηση,

εργασιακό, ρατσισμός» Χώροςà «Έσπερος»

Ομιλητές: Καψάλης Αποστόλης,νομικός,Φαρμακίδης Κώστας(Κίνηση Δικηγόρων- Αθήνα)

Εκπρόσωπος καμπάνιας: «Όχι στον Ρατσισμό από Κούνια»

Εκπρόσωπος «Δεύτερης Γενιάς Μεταναστών», Εκπρόσωπος Σχολείου Μεταναστών «Εν Κινήσει»

Παρεμβάσεις από οργανώσεις και άτομα που έχουν ενεργοποιηθεί στο ζήτημα



ΣΥΝΑΥΛΙΑ (20:30 – 24:30)



20:30 – 20:50Feel in (hip-hop)

20:50 – 21:20 Dagobah System (hip-hop)

21:40 – 22:10 Coup de grâce (funky-soul-reggae)

22:20 – 22:50 Have you ever tasted a cold spring (post rock)

23:00 – 23:30 Grand Zero (pop rock)

23:30 – 24:30 Abbie Gale (indie)



Παράλληλα και τις δύο ημέρες θα υπάρχουν στην πλ.
Γεωργίου:

ÖΕνημερωτικά τραπεζάκια από μεταναστευτικές, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις από Πάτρα και υπόλοιπη Ελλάδα

ÖΕκθέσεις φωτογραφίας, γελοιογραφίας

ÖΚουζίνα μεταναστών

ÖΠροβολές

πηγες: kinisiyperaspisis. blogspot. com
αντιφα-πεντελη>>>http://bulletins.myspace.com/index.cfm?fuseaction=bulletin.read&authorID=420896763&messageID=6150695114&MyToken=1a7f4e6b-836
b-40db-8a41-d95579256ad9



Δ.Ιταλία: συνεχίζονται οι δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών:



λίγο πριν την πανιταλική αντιρατσιστική πορεία που θα πραγματοποιηθεί στις 4 Οκτώβρη στη Ρώμη

Ιταλία: συνεχίζονται οι δολοφονικές επιθέσεις κατά μεταναστών

Αλλεπάλληλα περιστατικά ρατσιστικής βίας σημειώνονται στην Ιταλία, λίγο πριν την πανιταλική αντιρατσιστική πορεία που θα πραγματοποιηθεί στις 4 Οκτώβρη στη Ρώμη και δυο βδομάδες μετά τη σφαγή των μεταναστών της 18ης Σεπτέμβρη στο Castel Volturno.


Το πρωί της Παρασκευής, δύο πλανόδιοι πωλητές επιτέθηκαν σε υπαίθρια αγορά του Μιλάνου κατά 42χρονου μικροπωλητή από τη Σενεγάλη, χτυπώντας τον στο κεφάλι με ξύλο.


Την Πέμπτη, στη Ρώμη, 36χρονος Κινέζος δέχθηκε επίθεση από έξι ανήλικους στην περιοχή Τορ Μπέλα Μόνακα. Οι έξι νέοι γρονθοκόπησαν τον άνδρα, ο οποίος ζει στην Ιταλία με άδεια παραμονής. Ο 36χρονος Κινέζος, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με κάταγμα στη μύτη και υποβλήθηκε σε επέμβαση.


Πριν από τέσσερις ημέρες, στην Πάρμα, έξω από την Μπολόνια, φοιτητής, 22 ετών, από την Γκάνα, κατήγγειλε ότι επτά αστυφύλακες τον σταμάτησαν έξω από τη σχολή του, τον ξυλοκόπησαν και τον μετέφεραν στο τμήμα, χωρίς ο ίδιος να έχει προβεί σε καμία παράνομη πράξη.


Υπενθυμίζουμε ότι στις 14 Σεπτέμβρη, στο Μιλάνο, ένας καταστηματάρχης και ο γιός του σκότωσαν ένα 19χρονο μετανάστη χτυπώντας τον με σιδερολοστό επειδή είχε κλέψει μπισκότα, ενώ το βράδυ της 18ης Σεπτέμβρη δολοφονήθηκαν 6 μετανάστες στο Castel Volturno στη νότια Ιταλία, σε επίθεση που οι αρχές βιάστηκαν να αποδώσουν σε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στην Καμόρα και τη Νιγηριανή Μαφία, αν και κανένας από τους νεκρούς δεν ήταν μαφιόζος, αλλά όλοι τους ήταν εργάτες γης χωρίς χαρτιά.


Yπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είναι από τους πρωτεργάτες της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχικά με τις πρωτοβουλίες Φρατίνι στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη συνέχεια με τα ιταλικά νομοσχέδια που εγκληματοποίησαν τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, με τις επιθέσεις ενάντια στους Ρομά, το κατέβασμα του στρατού στους δρόμους, την ύποπτη επίθεση στο Castel Volturno και την εξαγγελία της κατασκευής 13 νέων κέντρων κράτησης εξαγγελία που πραγματοποιήθηκε από τον ιταλό υπουργό εσωτερικών στο πλαίσιο της απάντησης στην επίθεση της μαφίας (!!!).


Είναι ολοφάνερο πως ο κρατικός ρατσισμός θρέφει τον διάχυτο κοινωνικό για να επανατροφοδοτηθεί από αυτόν με τη σειρά του.


Σημειώνουμε, τέλος, ότι συγγενική με την πολιτική της κυβέρνηση Μπερλουσκόνι είναι η πολιτική της (προεδρεύουσας στην Ευρωπαϊκή Ένωση) Γαλλίας και οι προαναφερθείσες χώρες συγκροτούν τον σκληρό πυρήνα εναντίον των μεταναστών στην Ε.Ε., στον οποίο θέλει να συμμετέχει και η Ελλάδα...

πηγες:www. clandestina. org
αντιφα-πεντελη:http://bulletins.myspace.com/index.cfm?fuseaction=bulletin.read&authorID=420896763&messageID=6150691558&MyToken=1a7f4e6b-836b-40db-8a41-d95579256ad9



Ε.Οι σφαγές μεταναστών και προσφύγων στα ευρωπαϊκά σύνορα:



Αναφορά της FORTRESS EUROPE - ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ 2008

Οι σφαγές των μεταναστών και των προσφύγων στα ευρωπαϊκά σύνορα συνεχίζονται αδιάκοπα

http://fortresseurope. blogspot. com/2006/01/settembre-2008. html

-αφρικανοί πρόσφυγες με προορισμό την Ευρώπη ξεβράζονται στην Καραϊβική
-η κουρδική γενοκτονία συνεχίζεται στα ευρωπαϊκά σύνορα

ΑΚΡΩΤΗΡΙ, Κύπρος. 1998. Χιλιάδες κούρδοι πρόσφυγες έφτασαν στις ακτές της Καλαβρίας για να ξεφύγουν από τις διώξεις στο Ιράκ, τη Συρία, το Ιράν και την Τουρκία. Μεταξύ 1980 και 1999 ο τουρκικός στρατός εκτόπισε 2 εκατομμύρια κούρδους και κατέστρεψε 3428 κουρδικά χωριά. Το 1988 ο Σαντάμ Χουσεϊν εξολόθρευσε με χημικά όπλα 5.000 άτομα στην κουρδική πόλη Χαλάμπια. Στη γενοκτονία αυτή ήταν σημαντική και η συνέργεια των ευρωπαίων, για τους οποίους κατά τα άλλα ο Σαντάμ ήταν ο χειρότερος εχθρός. Ας θυμηθούμε π.χ. ότι [ΣτΜ] στις 12 Δεκεμβρίου 1998 έφτασε στη Ρώμη ο ηγέτης του Κόμματος των Κούρδων Εργατών, του PKK που από το 1984 βρισκόταν συνεχώς σε πόλεμο στη νοτιοανατολική Τουρκία. Ο Οτσαλάν ζήτησε πολιτικό άσυλο, αλλά η κυβέρνηση του Ντʼ Αλέμα δεν του το προσέφερε και στις 15 Φεβρουαρίου 1999 συνελήφθη από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες στο Ναϊρόμπι και μεταφέρθηκε στις φυλακές του νησιού Ιμραλί για να εκτίσει την ισόβια κάθειρξή του.


Δεν τα κατάφεραν όλοι οι κούρδοι που προσπάθησαν να δραπετεύσουν. Στις 16 Οκτωβρίου 1998 μια παλιά ψαρόβαρκα με 75 επιβάτες που είχε φύγει από το Λίβανο αναγκάστηκε λόγω βλάβης στη μηχανή να προσαράξει στις κυπριακές ακτές και μάλιστα στο νοτιότερο σημείο του νησιού, το Ακρωτήρι. Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, το σημείο αυτό ελεγχόταν από τις βρετανικές αρχές. Δυστυχώς για τους πρόσφυγες.


Δέκα χρόνια μετά, 60 από τους 75 επιβάτες είναι ακόμη εγκλωβισμένοι στη Δεκέλεια, μία από τις Διοικήσεις Κυρίαρχων Βρετανικών Βάσεων (SBA), περιοχές που είναι υπό βρετανικό έλεγχο από το 1960, την εποχή της ανεξαρτησίας του νησιού, πρώην αποικίας της αυτού μεγαλειότητος. Πρόκειται για δύο φέτες γης περίπου 250 τετραγωνικών χιλιομέτρων με 3500 κατοίκους, κυρίως στρατιωτικό προσωπικό και άγγλους δημοσίους υπαλλήλους.


“Όταν θα πάω στον παράδεισο, ο Θεός θα μου πει να γυρίσω πίσω στη γη επειδή δεν έχω εθνικότητα”. Ο Μουσταφά J.S. γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1974. Στη στραπατσαρισμένη του ταυτότητα, εκεί που γράφει “εθνικότητα”, ο ίδιος έχει συμπληρώσει “stateless”, δηλαδή χωρίς κράτος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Συρία, επισήμως όμως δεν είναι πολίτης κανενός κράτους. Η ιστορία της οικογένειάς του ξεκίησε τον 18ο αιώνα όταν ένα αγόρι από την Αρμενία άφησε την Τουρκία για να πάει να μείνει σʼ ένα κουρδικό χωριό της Συρίας. Από μικρό παιδί ο Μουσταφά γνωρίζει την περιφρόνηση στο σχολείο και στο δρόμο, στην πόλη της Αλ Χασάκα στην ανατολική Συρία. Στην ηλικία των δώδεκα, ο μεγάλος του αδελφός τον ενθαρρύνει να παίξει μπουζούκι, ένα χαρακτηριστικό ελληνικό και εν γένει ανατολίτικο έγχορδο. Πολύ νέος γίνεται περιζήτητος δεξιοτέχνης του οργάνου, τον ζητάνε παντού και περνά ολόκληρα τρίμηνα περιοδεύοντας. Είναι άπατρις, δεν έχει επίσημη εθνικότητα και αυτό τον δυσκολεύει, αφού δεν μπορεί να δουλέψει νόμιμα ούτε να μετακινηθεί από την περιοχή που μένει. Επαφίεται στα χαρτιά των υπολοίπων του συγκροτήματος, που είναι όλοι κούρδοι. Οργανώνουν βραδιές αραβικής μουσικής, αλλά συμμετέχουν και σε πολιτικά γεγονότα που συνοδεύονται από ήχους της κουρδικής παράδοσης.


Τον Μάρτιο του 1997, με την ευκαιρία του εορτασμού του Νεβρόζ, της πρωτοχρονιάς των κούρδων, παρά τον κίνδυνο, το συγκρότημα του Μουσταφά δέχεται να παίξει στην κεντρική πλατεία της Αλ Χακάσα. Στο τέλος της συναυλίας, με το που κατεβαίνουν από τη σκηνή, τους επιτίθενται αστυνομικοί και αρχίζουν να τους χτυπούν μπροστά στον κόσμο. Τους συλλαμβάνουν και τους κρατούν στο αστυνομικό τμήμα για 72 ώρες. Περνούν τρεις μέρες εξευτελισμών και βασανιστηρίων. Ένας φίλος είχε προειδοποιήσει τον Μουσταφά: Ο πόνος είναι τρομερός τα πρώτα πέντε λεπτά. Αν αντέξεις όμως τα χτυπήματα το πρώτο μισάωρο, μετά δεν νιώθεις τίποτα. Τελικά έγινε ως εξής: Τον χτυπούσαν τέσσερις άντρες για οκτώ συνεχείς ώρες, ρωτούσαν τα ονόματα των κούρδων ηγετών, ο Μουσταφά έλεγε πως δεν ξέρει τίποτε. Κάποια στιγμή άρχισαν να τον χτυπούν με έναν μαύρο λαστιχένιο σωλήνα – τον έδεναν στο χέρι κι ο σωλήνας χτυπούσε μόνος του. “Σκοτώστε με αν αυτό είναι που θέλετε. Δεν ξέρω τίποτα”.


Προσπαθώ να φανταστώ την κατάσταση. Ο Μουσταφά έχει γερή κράση, είναι μυώδης σαν οικοδόμος, έχει μπάσα φωνή και φλέβες που φουσκώνουν όταν νευριάζει. Έτσι και τώρα που καθόμαστε στο ντιβάνι στο σπίτι του στη Δεκέλεια. Μόλις έμαθε για τη σύλληψη, ο πατέρας του έδωσε σʼ έναν αξιωματούχο 4.000 δολλάρια ώστε αυτός με τη σειρά του να δωροδοκήσει την αστυνομία μήπως και γλυτώσει τον Μουσταφά από τα χειρότερα βασανιστήρια. Σε τρεις μέρες ήταν ελεύθερος. Για να ξαναπερπατήσει βέβαια ήθελε δυο μήνες, τα πόδια του, όπως και όλων τους, είχαν καταστραφεί από τα βασανιστήρια. Τους είχαν κάνει φάλαγγα - τα πέλματά τους είχαν πρηστεί τόσο που δεν χωρούσαν τα πόδια στα παπούτσια. “Από νούμερο 43 πήγα στο 57”, αστειεύεται ο Μουσταφά. Σύντομα όμως το πρόσωπό του σκοτεινιάζει. Νιώθει άσχημα να θυμάται. Ένας φίλος του κούρδος από τη Βάση δεν μπορεί πια να κατουρήσει κανονικά και μάλιστα –αυτό το λέει ο Μουσταφά χαμηλώνοντας τη φωνή του- έχει και προβλήματα στύσης μετά τα βασανιστήρια (ηλεκτρικό ρεύμα στο πέος και τους όρχεις) που υπέστη στη Συρία.


Ο Μουσταφά ήθελε να σταματήσει να παίζει μουσική. Είπε στους φίλους του ότι θα εγκαταλείψει το συγκρότημα. Εκείνοι επέμειναν και τελικά τον έπεισαν να επιστρέψουν στο πάλκο. Έτσι κι έγινε. Ήταν εργατική πρωτομαγιά του 1998. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Συρίας οργάνωσε μεγάλο εορασμό στην Αλ Χασάκα. (Ο Μουσταφά δεν διστάζει να ασκήσει κριτική. Θυμάται τους 5.000 μάρτυρες της Χαλάμπια στο Ιράκ που βομβάρδισε ο Σαντάμ με χημικά αέρια το 1988.) Με το που τελείωσε η συναυλία, πηγαίνοντας σπίτι με τα πόδια, ο Μουσταφά είδε τρία περιπολικά της αστυνομίας έξω από την πόρτα του. Έτρεξε σʼ έναν φίλο που έστειλε ένα μικρό παιδί να δει τι έγινε.


Το μήνυμα της μητέρας ήταν ξεκάθαρο: Ο Μουσταφά έπρεπε να δραπετεύσει. Έτσι κατέφυγε σε μια γειτονική περιοχή, όπου έμενε η αδελφή του πατέρα του. Τον βοήθησε ένας θείος του. Πρώτα πήγε στη Δαμασκό, μετά στη Βηρυττό, μετά στο Λίβανο. Κι από κεί στην Τρίπολη της Λιβύης, από όπου έφυγε για την Ιταλία για να ξαναβρεθεί εγκλωβισμένος στην Κύπρο. Ακόμη δεν μπορεί να γυρίσει στη Συρία ο Μουσταφά. Πόσο μάλλον τώρα που έχει γυναίκα και παιδιά, το ένα γεννημένο στη στρατιωτική βάση, το άλλο στην Κύπρο. Κανένα από τα δύο δεν έχει υπηκοότητα. Οι ταυτότητες των γονέων γράφουν “εθνικότητα μη πιστοποιημένη”. Η γυναίκα του, τάξη του ʼ72, είναι από τη Βιρμανία. Βρέθηκε στην Κύπρο ως οικιακή βοηθός, έχασε τη δουλειά και τα χαρτιά της και ζήτησε άσυλο. Μέχρι το 2004 που η Κύπρος εντάχθηκε στην ΕΕ, ο Μουσταφά δεν μπορούσε να φύγει από τη Βάση, ούτε να δουλέψει. Τελικά, τον Ιανουάριο του 2007, μετά από οκτώ χρόνια αναμονής, αναγνωρίστηκε από το κυπριακό κράτος ως πρόσφυγας. Το 2004 η Κύπρος υπέγραψε υπόμνημα αλληλοκατανόησης με τη Διοίκηση Κυρίαρχων Βάσεων ώστε να φροντίσει για τους 60 αιτούντες άσυλο και τα 16 παιδιά που είχαν γεννηθεί στην αγγλική βάση μετά την άφιξή τους. Τώρα ο Μουσταφά δουλεύει οικοδόμος. Αγόρασε κι ένα μπουζούκι, αλλά του το σπάσαν τα παιδιά. Έτσι κι αλλιώς, τα χέρια του δεν έχουν την αλλοτινή τους επιδεξιότητα, έχουν γεμίσει κάλλους.


Τον Φεβρουάριο του 2007, οι βρετανικές αρχές της Βάσης στην Κύπρο ήθελαν να απελάσουν τους έξι αιτούντες άσυλο και να καταστρέψουν τα παλιά σπίτια που τους είχαν φιλοξενήσει για χρόνια. Οι πρόσφυγες όμως οργάνωσαν δράση διαμαρτυρίας: για οκτώ μήνες, από το πρωί ως το βράδυ έφραζαν την πλατεία μπροστά από τη Βάση στο δρόμο της Δεκέλειας. Τελικά τα κατάφεραν. Ανάμεσά τους και ο Σαϊντ. Είναι κούρδος κι αυτός, αλλά από το Ιράκ. Στις 8 Οκτωβρίου του 1998 έφτασε στη λιβυκή Τρίπολη με την ίδια ψαρόβαρκα με την οποία είχε ταξιδέψει και ο Μουσταφά. Ήταν με τη γυναίκα του και το έξι μηνών μωρό τους. Είχαν φύγει μαζί από τη Μοσούλη κατά τον πρώτο πόλεμο στον κόλπο το 1990 με σκοπό να καταφύγουν σε κάποια περιοχή του ιρακινού Κουρδιστάν. Μέχρι τότε δεν είχαν αντιμετωπίσει προβλήματα με το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα (PDK) του Μασούντ Μπαρζανί. Μα κατάλαβε ότι ήθελαν να σκοτώσουν αυτόν και τον εξάδελφό του. Κατάφερε να δραπετεύσει στο Λίβανο μαζί με την οικογένειά του. Και πέντε μήνες μετά πλήρωσε 11.000 δολλάρια μετρητά στη “μαφία”, όπως την αποκαλεί, για να φτάσει στη Γερμανία.


Δέκα χρόνια μετά είναι ακόμη στην Κύπρο. Εντωμεταξύ έχει άλλα τέσσερα παιδιά, μα οι αιτήσεις του για άσυλο έχουν απορριφθεί δύο φορές και δεν έχει άδεια εργασίας. Του είπαν να ξανακάνει αίτηση για άσυλο στις κυπριακές αρχές. Αυτός δεν θέλει νʼ ακούσει τίποτα. Μα πώς, ρωτάει, μετά από δέκα χρόνια αβεβαιότητας, δύο χρόνια κράτησης με τη γυναίκα του και δύο μωρά, στην Επισκοπή, να ξαναρχίσει όλη τη διαδικασία από την αρχή; Πόσα ακόμη χρόνια θα πρέπει να περιμένει; Ο Σαϊντ αρνείται να δεχτεί ότι έζησε δέκα χρόνια κυνηγημένος. Δέκα χρόνια που ποτέ δεν θα πάρει πίσω. Κανείς δεν θα τους δώσει πίσω τη ζωή που έχασε για να περάσει στην Ευρώπη. Δεν θα βρούνε το δίκιο τους.
Και τελικά ούτε που θα θέλουν να θυμούνται…

Στις 23 Σεπτεμβρίου οι αιγυπτιακές αρχές ανακοίνωσαν ότι χάθηκε ένα πλοίο με 83 αιγύπτιους μετανάστες που κατευθυνόταν προς την Ελλάδα. Είχε φύγει τρεις μέρες πριν από την πόλη Ντουμγιάτ, κοντά στο Πόρτο Said. Δύο εβδομάδες πριν, στις 10 Σεπτεμβρίου, βρέθηκε ένα δωδεκάμετρο σκάφος που είχε παρασυρθεί από το ρεύμα 7 μίλια από το λιμάνι Falmouth, στην Αντίγουα της Καραϊβικής – δηλαδή στην άλλη όχθη του Ατλαντικού… Πάνω στο σκάφος υπήρχαν οι σκελετοί οκτώ ανθρώπων. Και ένα διαβατήριο του Μαλί. Είχε γίνει το εξής: Το σκάφος ξεκίνησε με προορισμό τα Κανάρια, παρασύρθηκε από τα ρεύματα κι έφτασε μέχρι την Καραϊβική. Κάτι παρόμοιο συνέβη πέρσυ στα Μπαρμπάντος. Τέτοιες ειδήσεις μας δίνουν το μέτρο για το πόσα ναυάγια-φαντάσματα γίνονται και δεν μαθαίνουμε τίποτα…Πόσοι άνθρωποι να χάνονται άραγε έτσι; Δυστυχώς δεν θα το μάθουμε ποτέ.


Οι σφαγές των μεταναστών και των προσφύγων στα ευρωπαϊκά σύνορα συνεχίζονται αδιάκοπα, συνοδευόμενες από τον κυνισμό και την αδιαφορία της Ευρώπης και των χωρών της Μεσογείου. Ο απολογισμός του Σεπτεμβρίου είναι 191 καταγεγραμμένοι θάνατοι. Εκτός από το ναυάγιο των Αιγύπτιων και τους οκτώ που βρέθηκαν στην Καραϊβική, καταγράφηκαν 54 θύματα στο Κανάλι της Σικελίας, 35 από τα οποία χάθηκαν σε ναυάγιο στα ανοιχτά της Μάλτας. Ένας άντρας βρέθηκε νεκρός στο θαλάσσιο δρόμο μεταξύ Αλγερίας και Σαρδηνίας. Στις 4 Σεπτεμβρίου, στα ανοιχτά των Καναρίων Νήσων βρέθηκε βάρκα με 13 νεκρούς και με τους υπόλοιπους επιβάτες να υποφέρουν από οξεία αφυδάτωση. Είχαν φύγει δώδεκα μέρες πριν από τη Μαυριτανία. Ένα πτώμα βρέθηκε στη θάλασσα κοντά στη βάρκα και ένας ακόμη άντρας υπέκυψε στο νοσοκομείο λίγες μέρες μετά. Και στη Μαυριτανία πέθαναν δύο άντρες αφού απελάθηκαν από το Μαρόκο και εγκαταλείφθηκαν στη μέση της ερήμου.


Τουλάχιστον 21 πρόσφυγες από την Ερυθραία και την Αιθιοπία πίγηκαν σε ένα ποτάμι στο Σουδάν όταν προσπάθησαν να περάσουν παράνομα στο Χαρτούμ για να φύγουν από κει για τη Λιβύη. Δύο άντρες σκοτώθηκαν από πυρά της αιγυπτιακής αστυνομίας στα σύνορα της Αιγύπτου με το Ισραήλ. Ένας 16χρονος αφγανός βρέθηκε νεκρός στο λιμάνι του Μπρίντιζι, κρυμμένος σε φορτηγό που είχε φύγει από την Ελλάδα. Και στην Ελλάδα τέσσερις άντρες βρέθηκαν νεκροί σε ναρκοπέδιο του Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία.


πηγες:www. clandestina. org-
αντιφα-πεντελη>>>http://bulletins.myspace.com/index.cfm?fuseaction=bulletin.read&authorID=420896763&messageID=6150689141&MyToken=1a7f4e6b-836b-40db-8a41-d95579256ad9



Ζ. 2 Φασιστικές Επίθεσεις σε Αναρχικό στο Ρέθυμνο:




Δύο επιθεσεις με διαφορά 30' έξω απο το κεντρικό μουσείο του Ρεθύμνου εχθές 9/10 ώρα 10.
00μμ

Έτασαν στο εν λόγο μέρος γύρω στις 10.οο μμ και αφού έκαναν την κλασσική πλέον ερώτηση, "αναρχικοί είστε εσείς ρε μουνιά?" άρχησαν να ξυλοκοπούν έναν σύντροφο.


Ώς συνήθως ήταν 3 προς έναν την πρώτη φορά....

Σε διάστημα 30' επέστρεψαν στο μέρος, αυτή τη φορά 5 άτομα και ξαναεπιτέθκαν στο ίδιο άτομο....


πηγη:αντιφα-πεντελη>>>http://bulletins.myspace.com/index.cfm?fuseaction=bulletin.read&authorID=420896763&messageID=6150686300&MyToken=1a7f4e6b-836b-40db-8a41-d95579256ad9


Η."Μακεδονική εισβολή" το παραδοσιακό πανηγύρι:



Υπό την προστασία περιπολικού της ΕΛ.ΑΣ. και συνοδευόμενοι από τηλεοπτικές κάμερες, οι χρυσαυγίτες, οι συνοδοιπόροι τους του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου και λοιποί ελληνόψυχοι επέδραμαν στη Μελίτη και σ' άλλα επιλεγμένα χωριά της Φλώρινας, τρομοκρατώντας τους κατοίκους. Αναφέρθηκαν 2 τραυματίες.

πηγη:http://indy.gr/other-press/makedonik-eisbol-to-paradosiako-panigyri



θ.Σκηνές πολέμου στους Λόφους / Zabrdeny:


Το δελτίο τύπου της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας-Ουράνιου Τόξου για την βίαιη επίθεση που δέχτηκαν οι αγρότες που στην πλειοψηφία τους ανήκουν στην μακεδονική μειονότητα, όταν προσπάθησαν να εμποδίσουν την καταστροφή των χωραφιών τους από τα τανκς και τα κανόνια του ελληνικού στρατού.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ - ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας- Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP)



Μέλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN)



Στ. Δραγούμη 11 Φλώρινα /Lerin Τ.Κ. 53100 Τ.Θ. 51 Τηλ./fax 0030 23850 46548



www.florina.org e-mail rainbow@florina.org





Δελτίο Τύπου 14/10/2008


Σκηνές πολέμου στους Λόφους / Zabrdeny







Μόλις την περασμένη εβδομάδα, η Ε.Ε.Σ.- Ουράνιο Τόξο εξέφραζε την ελπίδα ότι οι ανευθυνο-υπεύθυνοι που αποφάσισαν την διεξαγωγή βολών στο πεδίο βολής Λόφων/Zabrdeny πήραν το μήνυμα από την καθολική αντίδραση των κατοίκων. Σ’ αυτό συνηγορούσε, άλλωστε και η εκ νέου υπόσχεση ότι για όσο διάστημα διαρκούσε η άσκηση, δεν θα πραγματοποιείτο ούτε μια βολή βαρέων όπλων.







Δυστυχώς, φαίνεται ότι ορισμένοι δεν πρόκειται να βάλουν ποτέ μυαλό. Σε μια πρωτοφανή επίδειξη κουτοπονηριάς και θράσους (και φυσικά χωρίς την παραμικρή προειδοποίηση, ώστε να πιαστούν «στον ύπνο» οι κάτοικοι), άρματα μάχης εμφανίστηκαν αιφνιδιαστικά χθες στους δρόμους των Λόφων/Zabrdeny με προφανή στόχο να πραγματοποιήσουν τις βολές που δεν κατάφεραν την περασμένη εβδομάδα. Ήρθαν μάλιστα συνοδευόμενα από πολυάριθμες ειδικές μονάδες της Αστυνομίας, με σκοπό να επιβάλλουν το «νόμο του ισχυρού» με καουμπόικες μεθόδους.







Παρ’ όλα αυτά, οι κάτοικοι όχι μόνο των Λόφων/Zabrdeny αλλά και της Βεύης/Banica, της Κέλλης/Gornichevo και της Μελίτης/Ovcharany βρέθηκαν πάλι μπροστά τους. Έτσι, εφαρμόζοντας μεθόδους που θύμισαν τις χειρότερες μέρες της επταετούς Δικτατορίας, οι γενναίες δυνάμεις της Αστυνομίας άρχισαν να χτυπούν τους κατοίκους. Έσπασαν χέρια, έσυραν στο δρόμο γυναίκες (!), συνέλαβαν 4 άτομα (ανάμεσα τους και ο πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Λόφων/Zabrdeny), τους πέρασαν χειροπέδες σαν να επρόκειτο για τους χειρότερους εγκληματίες και τους οδήγησαν στα κρατητήρια.



H πρωτοφανής αυτή επίθεση της Αστυνομίας αντί να εκφοβίσει, συσπείρωσε τους κατοίκους. Εκατοντάδες άτομα παρέμειναν όλη τη νύχτα μπροστά από το πεδίο βολής, απαιτώντας την άνευ όρων απελευθέρωση των συλληφθέντων. Τελικώς, αυτό έγινε τα ξημερώματα σήμερα, όταν και δόθηκε εκ νέου διαβεβαίωση ότι δεν θα υπάρξουν βολές βαρέων όπλων. Το αξιοσημείωτο είναι ότι δεν στάθηκε δυνατό να απαγγελθεί καμία κατηγορία εναντίον των κατοίκων που συνελήφθησαν, καθώς απλά περιφρουρούσαν τους ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ δρόμους του χωριού που οδηγούν στην ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ περιουσία τους.







Ερωτούμε ευθέως τις ελληνικές πολιτικές, στρατιωτικές και αστυνομικές αρχές;







· Πότε άλλοτε και σε ποια άλλη περιοχή της ελληνικής επικράτειας χρησιμοποιήθηκε επιλεκτικά ωμή βία για να κατασταλεί ειρηνική διαμαρτυρία κατοίκων που ζητούν απομάκρυνση πεδίου βολής; Πως είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 2008 να υπάρχουν πολίτες 2ης κατηγορίας; Μήπως λόγω αυτών που πιστεύουν και της γλώσσας που μιλούν;







· Με ποια «λογική» άρματα μάχης εμφανίζονται από το πουθενά σε κατοικημένη περιοχή, αιφνιδιάζοντας τους κατοίκους, σαν να βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση; Και ποιος είναι τελικά ο «εχθρός»;







· Πότε επιτέλους θα γίνει σεβαστή η βούληση των κατοίκων των μακεδονικών χωριών που ζητούν εδώ και χρόνια την απομάκρυνση του εν λόγω πεδίου βολής και παίρνουν διαρκώς κοροιδία και βία ως απάντηση;







· Σε ποια άλλη χώρα- μέλος της Ευρωπαικής Ένωσης γίνονται αυτά τα αίσχη; Πότε θα σταματήσει ο συνεχιζόμενος διεθνής διασυρμός της Ελλάδας;







Φτάνει πια! Αν και τώρα, μετά από όλα αυτά, δε σταματήσει ΑΜΕΣΑ η λειτουργία αυτού του επαίσχυντου πεδίου βολής, τότε οι ελληνικές αρχές αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη όσων θα επακολουθήσουν.





Το Γραφείο Τύπου της Ε.Ε.Σ-Ουράνιο Τόξο





--------------------------------------------------------------------------------










ΠΗΓΕΣ:www.sitemaker.gr/antiethnikistik
http://indy.gr/analysis/skines-polemoy-stoys-lofoys-zabrdeny






Ι. Να ξεμπερδεύουμε με τα εθνικά μας συμφέροντα :






Και τα «εθνικά θέματα» επέστρεψαν στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης, απ’ την οποία ωστόσο δεν έφυγαν ποτέ. Αυτό εξάλλου είναι και το πλεονέκτημα τους για τα αφεντικά και το κράτος τους, ότι δηλαδή, άσχετα με το αν αποτελούν κάθε φορά ζήτημα της επικαιρότητας, είναι πάντα εκεί. Ορίζουν το πεδίο της συζήτησης, είναι το αδιαμφισβήτητο έδαφος για την ανάπτυξη διαφορετικών κατά τα άλλα πολιτικών στρατηγικών.

Αυτή τη φορά η κουβέντα επικεντρώθηκε γύρω από τις εξελίξεις σε δύο «μέτωπα», στο Μακεδονικό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Την αποστολή επιστολής του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς στην ελληνική κυβέρνηση, που προτείνει τη σύνθετη ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας- Σκόπια» για τις διμερείς σχέσεις των δύο χωρών, ακολούθησε μια πολιτική καραμπόλα αφού το περιεχόμενό της- που θεωρήθηκε ότι θίγει κάποιες «πάγιες ελληνικές θέσεις»- διέρρευσε μέσω του τύπου, εκθέτοντας την κυβέρνηση που δεν ενημέρωσε τους αντιπολιτευόμενους υπερασπιστές των εθνικών συμφερόντων. Συγκεκριμένα, το σημείο τριβής έχει να κάνει με τη φράση «καμία χώρα ή περιοχή δεν θα μπορεί να χρησιμοποιεί διεθνώς τον όρο “Macedonia” ή τον όρο “Makedonija”» (Το Βήμα, 10-04-2005), αφού είναι γνωστό πως οι έλληνες θέλουν το όνομα μόνο για πάρτη τους. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως για χρόνια ολόκληρα η πολιτική που πρυτάνευε τόσο στα υπουργεία όσο και στα καφενεία, ήταν του στυλ. «το όνομά μας είναι η ψυχή μας». Σκατόψυχοι.

Εκτός απ’ αυτό, ένας ακόμα ελληνοτουρκικός τσαμπουκάς στη θάλασσα αλλά και τον ουρανό του αιγαίου, την ώρα μάλιστα που ο υπουργός Μολυβιάτης βρισκόταν για συνομιλίες στην Τουρκία, δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο τη θέση της κυβέρνησης, διαμορφώνοντας παράλληλα εκείνη την τόσο γνώριμη συναστρία εντός της οποίας υποχωρεί ο «μικροκομματισμός» και αναδύεται ο συνδετικός ιστός που ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ και που ακούει βέβαια σε πολλά ονόματα, ένα απ’ τα οποία είναι και «το καλό του τόπου». Το μαντρόσκυλο των αστικών συμφερόντων Πρετεντέρης, σχολιάζοντας την κατάσταση στο Βήμα αναγνώριζε ένα πισωγύρισμα της «Ελλάδας» απ’ τον ισχυρό Ευρωπαϊκό χαρακτήρα της σ’ εκείνον του Βαλκάνιου. Η «ισχυρή Ελλάδα» ξαναγίνεται η «πατρίδα του Καραγκιόζη».(Το Βήμα 17-04-2005). Βεβαίως, η συζήτηση κυριαρχήθηκε απ’ όλες τις σταθερές του εθνικού αντιιμπεριαλισμού, που ως κυρίαρχη ιδεολογία, διατέμνει όλο το φάσμα της «επίσημης»- αλλά όχι μόνο της επίσημης – πολιτικής σκηνής. Έχουμε και λέμε. Η ελληνική διπλωματία «τρώει σφαλιάρες», υποκύπτει στη «διπλωματία του ρεβόλβερ» που ασκεί η Τουρκία (η έκφραση είναι της αριστερής Ελευθεροτυπίας), ενώ βρισκόμαστε πάντοτε μέσα στο βεληνεκές των σχεδιασμών των «Αμερικάνων», που χρόνια τώρα «διαιρούν», τα Βαλκάνια, το Αιγαίο, το Ιράκ, ό,τι τέλος πάντων πέσει στα χέρια τους. Μήπως λοιπόν οι Βόρειες αλλά και οι Ανατολικές υποθέσεις του ελληνικού κράτους πηγαίνουν κατά διαόλου;



Τι είν’ η πατρίδα μας;






Too good to be true! Το ζήτημα είναι βέβαια σε ποια μεριά του ποταμού βρίσκεσαι και το ουσιαστικό σ’ αυτή τη συζήτηση κρύβεται στα πιο «αθώα» σημεία της, σ’ αυτό που εκφράζουν οι πιο αυτονόητες έννοιες. Τι είναι «εθνικά μας θέματα», τα «εθνικά μας δίκαια», τι επιτέλους κωδικοποιεί αυτό το «μας»; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από μια ορισμένη τάξη κοινωνικών σχέσεων. Η ίδια η αναγνώριση κάποιων θεμάτων ως «εθνικών», που βρίσκονται πέρα και κυρίως πάνω απ’ όλα τα υπόλοιπα, και μάλιστα από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων, σημαίνει ήδη την ηγεμονία των αστικών συμφερόντων πάνω σ’ εκείνα του προλεταριάτου. Εκφράζει την ικανότητά της αστικής τάξης να μεταφράζει τις προϋποθέσεις της κυριαρχίας της σε συμφέρον «εθνικό», που σημαίνει σε συμφέρον όλων. Βεβαίως, κάτι που θεωρείται αυτονόητο, δεν αντιμετωπίζεται ως «πρόβλημα», συσκοτίζεται και «φυσικοποιείται». Είναι λοιπόν μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε και το συντονισμό στον οποίο φτάνουν τα τόσα διαφορετικά κλαρίνα του εγχώριου πολιτικού προσωπικού πάνω στην παρτιτούρα «της εξωτερικής πολιτικής της χώρας».

Μέσα απ’ το πρίσμα των συμφερόντων του ελληνικού αστικού κράτους και μόνο μέσα απ’ αυτό, είναι που μπορεί κανείς να μιλά για «αποτυχίες» και «σφαλιάρες», συγκαλύπτοντας πάντοτε το γεγονός πως η Ελλάδα είναι το πιο ισχυρό και επιτυχημένο αφεντικό των Βαλκανίων, κάτι που έχει βεβαίως επιπτώσεις και στο βόρειο οικόπεδο που ονομάζεται Δημοκρατία της Μακεδονίας. Δεν είναι καθόλου μυστικό και κανείς δεν έχει την πρόθεση να κρύψει ότι η περιοχή αυτή αποτελεί-μαζί και με τα υπόλοιπα Βαλκάνια άλλωστε- ένα ελληνικό Ελντοράντο. Μια μικρή ανθολόγηση της ευαγούς ελληνικής παρουσίας αρκεί. Εθνική Τράπεζα, Ελληνικά Πετρέλαια, Alpha Bank, αλλά και η Ελληνική Ζυθοποιία, η αλλαντοβιομηχανία Νίκας καθώς και ο κεφάτος ιδιοκτήτης σουπερμάρκετ Βερόπουλος, εκείνος που σε πιο «υπερήφανες» εποχές αναρτούσε ταμπελίτσες στα μαγαζιά του, πληροφορώντας τον πατριώτη καταναλωτή για την ανθελληνική προέλευση των ζυμαρικών και του γάλακτος που κινδύνευε να προμηθευτεί. Και όλα αυτά ενώ τα τελευταία 15 χρόνια ο ελληνικός καπιταλισμός εγκαταστάθηκε στρατιωτικά στη Βοσνία, την Αλβανία, το Κόσοβο υπερασπιζόμενος τα εθνικά του δίκαια. Όχι και τόσο άσχημα για μια «εξαρτημένη» χώρα.

Κι αν σήμερα η γραμμή που πρυτανεύει είναι αυτή των ήπιων τόνων και της διπλωματικής οδού, χωρίς πολλά εθνικά αναψοκοκκινίσματα, και χωρίς τσολιάδες στους δρόμους, δεν πρέπει κανείς να ξεχνά το παρελθόν της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Τότε, στις αρχές της δεκαετίας του 90’, όταν ο εθνικός τοτεμισμός του περιούσιου λαού πήγαινε χέρι χέρι με τη συζήτηση στα υψηλότερα των κλιμακίων του κράτους για το αν θα έπρεπε να προτιμηθεί ο διαμελισμός της Μακεδονίας, από κοινού με του «αδελφούς Σέρβους». Η αλλαγή πλεύσης του ελληνικού κράτους, η προτίμηση- ως τώρα- της οικονομικής έναντι της στρατιωτικής προσάρτησης της βαλκανικής του περιφέρειας, άρα και η αντίστοιχη προσαρμογή των μέσων που τώρα είναι «ειρηνικά», είναι μια εξέλιξη εντός του συνεχούς του ελληνικού επεκτατισμού, όχι υποχώρησή του.

Τέτοιας υφής είναι και τα προβλήματα των αφεντικών. Χρειάζεται στ’ αλήθεια μεγάλο θράσος αλλά και μεγάλη ισχύ για ν’ αρνείται κανείς το συνταγματικό όνομα ενός κράτους. Αυτό που αποδεικνύει η περιβόητη επιστολή Νίμιτς δεν είναι την αδυναμία, αλλά τη δύναμη της ελληνικής πλευράς, αφού μετά τόσα χρόνια αλαζονικής απόρριψης όλων των συμβιβαστικών λύσεων, είναι ακόμα αναγκαία η συναίνεσή της.

Στο ίδιο πλαίσιο διαχείρισης σχέσεων ισχύος πρέπει να εγγράψουμε και τα λεγόμενα ελληνοτουρκικά, η αναμόχλευση των οποίων κάθε φορά σηκώνει τόση σκόνη που κρύβει αποτελεσματικότατα τα θεμελιώδη πλεονεκτήματα της «από’ δω πλευράς» τα οποία και μας ενδιαφέρουν. Γιατί ο ελληνικός καπιταλισμός είναι σαφώς πιο ώριμος και πιο σταθερός απ’ τον τουρκικό που πασχίζει ν’ αποδείξει ότι μπορεί να γίνει μέλος της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης που ονομάζεται Ε.Ε, εκείνου του ισχυρού club του οποίου η ελλάδα είναι βασικό μέλος παλαιόθεν.

Πίσω απ’ τις κορώνες για «υποχωρητικότητα» και «ενδοτισμό» κρύβεται ακλόνητη η εθνική- και επιθετική- πεποίθηση ότι το αιγαίο είναι μια ελληνική θάλασσα, όπως βέβαια και ο ουρανός πάνω απ’ αυτό. Εκείνο που δεν λέγεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι πως σ’ αυτό το γαλανόλευκο πέλαγος εκτός από Τουρκικά υπάρχουν και διεθνή ύδατα και πως το FIR Αθηνών δεν ταυτίζεται με τα όρια του ελληνικού κράτους αλλά τα ξεπερνά, καλύπτοντας και διεθνή εναέριο χώρο. Δυστυχώς για τους έλληνες αστούς και το πολιτικό τους προσωπικό δεν παίζουν μόνοι τους σ’ αυτό το παιχνίδι και ως εκ τούτου είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν υπόψη τους τη γνώμη και την ισχύ και άλλων. Τέτοιες αψιμαχίες είναι λοιπόν «κανονικές» μεταξύ κρατών που ερίζουν για τον ίδιο στρατηγικό χώρο, όσο «κανονικές» είναι βέβαια και οι ανθρωποθυσίες που συχνά συνεπάγονται αυτές οι αψιμαχίες.





Ένα πρόσωπο που δεν φημίζεται για τις κακές του σχέσεις με τις υπηρεσίες του κράτους, ο Α. Παπαχελάς, χαρακτήρισε όσα συνέβησαν στο αιγαίο «ρουτίνα», ισχυριζόμενος «απέκτησαν μεγάλη σημασία μόνον επειδή βρισκόταν στην Άγκυρα ο υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης.»( Το Βήμα, 17-04-2005).



Non stop ταξικός ανταγωνισμός.






Η αριστερά τώρα, εκείνη που διαρκώς «μπερδεύει» το έθνος με την τάξη, το θύτη με το θύμα, το προλεταριάτο με τον εαυτό της και την «εξάρτηση» με τη στρατιωτική εξάρτυση, παρεμβαίνει με αξιώσεις στη συζήτηση. Ένα μικρό απάνθισμα είναι διαφωτιστικό.«Εφόσον, τελικά, φτάσουν τα πράγματα να υπάρχει μια συμφωνία που περιέχει τον όρο "Μακεδονία", είναι φανερό ότι θα είναι ένας όρος με καθαρά γεωγραφική έννοια, χωρίς καμία εθνοτική διάσταση.» Αυτά δήλωσε η Γ.Γ του ΚΚΕ μετά τη συνάντησή της με τον υπουργό εξωτερικών, ανησυχώντας προφανώς για το μέλλον των βορείων συνόρων της χώρας σε περίπτωση που εγερθεί κανένα ζήτημα με τίποτα μειονότητες….





Εξάλλου, οι αμερικάνοι τα προωθούν κάτι τέτοια… Εκτός αυτού, ο Ριζοσπάστης, κρατώντας ψηλά την πατριωτική σημαία, σχολιάζει τα σχετικά με τις αερομαχίες στο αιγαίο δίνοντας τον πρέποντα τόνο: «Εγκατάλειψη του FIR και της άμυνας του Αιγαίου». Για το ίδιο εξάλλου εθνικό «μέτωπο», η Αλέκα Παπαρήγα δήλωνε το Σεπτέμβρη του 2003 ότι «η χώρα μας» βρίσκεται «σε ομηρία» και ξεκαθάριζε τις θέσεις του ΚΚΕ ως εξής: «Απορρίπτουμε τουρκικές διεκδικήσεις για βραχονησίδες και νησιά στο Αιγαίο. Απορρίπτουμε την τεχνική συμφωνία για το Αιγαίο.»





Από κοντά και ο λεγόμενος ΣΥΡΙΖΑ ,που δια στόματος Αλαβάνου στις 13 Απριλίου, διαπιστώνει την «προκλητική στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στα Ίμια και στο πεδίο βολής της Άνδρου» και κατόπιν ζητά την «επείγουσα σύγκλιση του συμβουλίου εξωτερικής Πολιτικής, με συμμετοχή των τεσσάρων πολιτικών κομμάτων». Πιο ΣΥΡΙΖΑ δε γίνεται!





Για το ζήτημα του ονόματος της Μακεδονίας- το γραφείο τύπου του Συν προτιμά το εθνικά correct FYROM – ο αντιιμπεριαλιστής πρόεδρος ισχυρίζεται-στις 9 Απριλίου- πως η Ελλάδα βρίσκοντας μια «κοινά αποδεκτή λύση» στο «μεγάλο ζήτημα της ονομασίας», πρέπει να αναπτύξει «μια συνολική, δημιουργική και πρωτοβουλιακή πολιτική στα Βαλκάνια» και να «συγκεντρώσει τις δυνάμεις της για την αντιμετώπιση άλλων μεγάλων ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής, τα οποία είναι ανοιχτά», που «έχουν ουσία και βάθος. Τις διαφορές στο Αιγαίο με την Τουρκία. Το Κυπριακό» Είπε κανείς τίποτα για ταξικά συμφέροντα;





Και τα δύο κόμματα, αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι της σταλινογενούς «άκρας» αριστεράς, είτε πρόκειται για το ζήτημα του ονόματος της δημοκρατίας της Μακεδονίας, είτε για τις σχέσεις με την Τουρκία, κατανοούν το ζήτημα με όρους ενότητας απέναντι στους «Αμερικάνικους σχεδιασμούς» ή απέναντι στους «Αμερικάνικους και τους Ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς» , που εξ’ ορισμού, λέει το παραμύθι, βοηθούν τους αντιπάλους μας.





Συγκεφαλαιώνοντας με ιδανικό τρόπο το παραμύθι, ο αντιιμπεριαλιστής οικολόγος Γ. Σχίζας μέσα απ’ τις σελίδες της Εποχής, γράφει: «Οι άνθρωποι έχουν τον "διαιτητή" με το μέρος τους - σιγά μη πτοηθούν από τις απειλές μιας τρομοκρατημένης πολιτικής ομάδας όπως η Ελληνική! Και ενώ τα πράγματα έχουν έτσι από την άποψη του διπλωματικού "παιχνιδιού", ενώ πολιτικά "οφσάϊτ" όπως αυτό της διεκδίκησης των Σκοπιανών (sic!) για μονοπωλιακή χρήση του ονόματος "Μακεδονία" δεν σφυρίζονται και δεν προκαλούν στο βαθμό που θα έπρεπε τις αντιδράσεις της "εξέδρας", κάποιοι επιμένουν να καθαγιάζουν το όνομα του». Εννοείται, πως ο «διαιτητής» είναι ένα ακόμα όνομα για τους «φονιάδες των λαών». Οι «Έλληνες» είναι «τρομοκρατημένοι» και παίζουν με το «διαιτητή» εναντίον τους. Η εθνική ενότητα αποκαλύπτει τους προνομιακούς της χώρους συγκρότησής της. Τα γήπεδα, στα οποία εκτός απ’ την Ελλάδα, αναστενάζει –για εντελώς διαφορετικούς λόγους- και η κριτική σκέψη.



Το εθνικό είναι αστικό



Ας σοβαρευτούμε. Ο αντιιμπεριαλιστικός πατριωτισμός απολογείται για την αστική κυριαρχία, είναι μια άρθρωση που τη στηρίζει. Για να προλάβουμε κάποιες μόνιμες, όσο και κουραστικά προβλέψιμες, αντιιμπεριαλιστικές -και καλά- αιτιάσεις ξεκαθαρίζουμε πως δεν τίθεται ζήτημα να αμφισβητηθεί ο προεξάρχων ρόλος του κράτους των ΗΠΑ σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Εκείνο που αντίθετα είναι κρίσιμο είναι να αναγνωρίσουμε τον ενεργό ρόλο της Ελλάδας ως αφεντικού-συνεταίρου στο ίδιο αυτό παιχνίδι. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι μια μυθική ουσία, ας πούμε ένα φυτό που φυτρώνει εκτός Ελλάδος. Ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ο Μπους και βεβαίως δεν είναι ένα ιδιαίτερο εθνικό χαρακτηριστικό, όπως τον θέλει αυτό το ακίνδυνο ιδεολόγημα, ο αντιαμερικανισμός. Ο ελληνικός καπιταλισμός δεν είναι κατά κανένα τρόπο εξωτερικός στο πλέγμα της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας , είναι οργανικό του μέρος, όχι γιατί κάποιος του τραβά το αυτί –υπάρχει άραγε ακόμα κανείς να το πιστεύει αυτό;- αλλά λόγω των δικών του συμφερόντων. Οι σχέσεις ωστόσο στο στρατόπεδο των αφεντικών δεν είναι αδιατάρακτες, ποτέ δεν ήταν άλλωστε. Εκτός απ’ την ενότητα τους όταν πρόκειται για την εκμετάλλευση του προλεταριάτου, τα αφεντικά έχουν και διαφορές. Απ’ τη σκοπιά των συμφερόντων του εργατικού κινήματος, αυτές οι διαφορές δεν μπορούν να εννοηθούν ως τίποτα άλλο από σκυλοκαβγάδες.





Η ένταση στο αιγαίο, τα στρατιωτικά κόλπα και η διπλωματία γύρω από βράχια με κατσίκια,, προϋποθέτουν και παράγουν την ειρήνη στο εσωτερικό, τη συστράτευση των υπηκόων απέναντι στον εθνικό «εχθρό». Η περί ης ο λόγος αριστερά, παρά τις λοιπές -υπαρκτές- διαφορές της, αντιπαρατίθεται στην κυβέρνηση απ’ τη σκοπιά μιας άλλης, καλύτερης εξωτερικής πολιτικής. Είναι μια αριστερά «με τους λαούς» «ανθρώπινη», «φιλειρηνική» και πάνω απ’ όλα ακίνδυνη.





Η εκπόνηση εθνικής εξωτερικής πολιτικής- και σε συνθήκες έθνους κράτους δεν υπάρχει άλλη εξωτερική πολιτική-, δεν συνιστά εκείνο το ευρύ πλαίσιο, που μέσα του θα χωρούσε, ας πούμε, και μια ταξική διάσταση. Η εθνική πολιτική είναι η συνθήκη που δεν επιτρέπει την εμφάνιση μιας ταξικής πολιτικής για το προλεταριάτο και, πράγμα που είναι το ίδιο, η ταξική πολιτική δεν εμφανίζεται παρά μόνο ως σπάσιμο της εθνικής ενότητας, ως ανάδειξη του ότι μέσα σε κάθε «έθνος» υπάρχουν δύο έθνη, εκείνο των καταπιεστών και εκείνο των καταπιεσμένων. Ταξική πολιτική στην Ελλάδα σήμερα σημαίνει να εργάζεσαι συνειδητά για την ήττα της ελληνικής αστικής τάξης και αυτό αποτελεί προϋπόθεση για την οικοδόμηση δεσμών αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους και τις καταπιεσμένες των γειτονικών περιοχών. Ποτέ πλάι στα εθνικά συμφέροντα, πάντοτε εκτός και εναντίον τους.









Ο Γιάννης Γκολφινόπουλος είναι συγγραφέας του βιβλίου "Έλληνας ποτέ..." Αλβανοί και ελληνικός Τύπος τη νύχτα της 4ης Σεπτεμβρίου 2004, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ισνάφι».






ΠΗΓΕΣ:www.sitemaker.gr/antiethnikistik
http://spartakos.okde.org/
http://indy.gr/other-press/na-ksemperdeyoyme-me-ta-ethnika-mas-symferonta


Κ. Εδώ τα καινούρια όπλα: Εκσυγχρονιστείτε, αγοράστε, σκοτώστε :




Ανακοίνωση

AΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΙΛΙΤΑΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ







ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ







Εδώ τα καινούρια όπλα: Εκσυγχρονιστείτε, αγοράστε, σκοτώστε







Αθήνα, 04/10/2008







Η 15η Διεθνής έκθεση Συμβατικών Αμυντικών Συστημάτων, γνωστή ως Defendory International 2008, θα γίνει στην Αθήνα 7-11 Οκτωβρίου, στο εκθεσιακό κέντρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού. Η έκθεση έχει ήδη μια μικρή παράδοση πίσω της, καθώς πραγματοποιείται στην Αθήνα ανά 2ετία τα τελευταία 30 χρόνια, υπό την αιγίδα του υπουργείου Άμυνας. Η φετινή έκθεση, ωστόσο, είναι αναβαθμισμένη σε σχέση με τις προηγούμενες, όχι μόνο λόγω των υπερσύγχρονων και πιο «αποτελεσματικών» συστημάτων (ανώτερων και από αυτά που θωρακίζουν την «άμυνα» στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και αλλού), αλλά και γιατί φέτος θα πάρουν μέρος 30 εκθέτες και ένας διεθνής Οργανισμός, το ΝΑΤΟ, με συνολικά περισσότερες από 500 πολεμικές βιομηχανίες. Οι έμποροι όπλων, εξάλλου, θα συνοδεύονται από υψηλόβαθμα στελέχη των αντίστοιχων υπουργείων «Άμυνας».

Ανάμεσα στα άλλα, στις 8 του μηνός, στο πλαίσιο της «Defendory International» και με πρωτοβουλία του δημάρχου Παλαιού Φαλήρου Διονύση Χατζηδάκη και της Γαλλικής Πρεσβείας, έχει προγραμματιστεί αεροπορική επίδειξη στο Φαληρικό Όρμο από το γαλλικό ακροβατικό σμήνος «Portuille de France».

Θεωρούμε ανεπιθύμητη τη φιέστα των εμπόρων του πολέμου και του θανάτου, διαμαρτυρόμαστε για την υπεροψία τους και αδυνατούμε να κατανοήσουμε τον «ενθουσιασμό» του Δήμου Παλαιού Φαλήρου για τη Defendory, σα να επρόκειτο για έκθεση παπουτσιών ή αυτοκινήτων.

Σε αντίστοιχες εκθέσεις στο παρελθόν έχουν γίνει έντονες διαμαρτυρίες, όμως η νατοϊκή παρουσία στη φετινή έκθεση –σε μια περίοδο αναβάθμισης του ΝΑΤΟ, αλλαγής και επέκτασης της ευθύνης και εντολής του-, είναι ακόμα πιο προκλητική, ιδίως αν συσχετιστεί με τον προϋπολογισμό του ελληνικού κράτους που αφορά τους εξοπλισμούς: σε μια περίοδο ραγδαίας κρίσης, οι «αμυντικές» δαπάνες της Ελλάδας αγγίζουν τα δισεκατομμύρια ευρώ, διατηρώντας τη χώρα μας ανάμεσα στις πρώτες τέσσερις χώρες στον κόσμο, την ίδια στιγμή που η φτώχεια είναι κανόνας για δυόμισι εκατομμύρια ανθρώπους.

Θεωρούμε ότι η διεθνής οικονομική κρίση, που τσακίζει την καπιταλιστική οικονομία με θύματα τις λαϊκές τάξεις, συνδέεται άρρηκτα με την αναβάθμιση του μιλιταρισμού και των πολεμικών επιχειρήσεων ανά τον πλανήτη: «αντί για δουλειές και ψωμί, πάρτε όπλα να αλληλοσκοτωθείτε». Γι’ αυτό καλούμε τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία να σκεφτούν το ρόλο της Ελλάδας στο παγκόσμιο στρατιωτικό σύστημα, να αντισταθούν στη συμμετοχή ελληνικών στρατευμάτων σε διεθνείς αποστολές - άμεσα πολεμικές οι περισσότερες, με 1.300 στρατιωτικούς εκτός συνόρων- και να αγωνιστούν ενάντια στα δήθεν αυτονόητα της «εθνικής Άμυνας». Δηλώνουμε ότι θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις, όχι μόνο για να ξαναθυμηθεί ο ελληνικός λαός το σύνθημα «έξω από το ΝΑΤΟ», αλλά και για να συμπέσουν τα 60ά «γενέθλια» της «Συμμαχίας» (4 Απριλίου στο Στρασβούργο/Κίελο), με μια μεγάλη κινητοποίηση του αντιπολεμικού και αντιπαγκοσμιοποιητικού κινήματος. Ζητάμε την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και τη διάλυσή του.





ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: 210-3813928 (4-10 μ.μ.), Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια, Αθήνα, antinat_antimil@yahoo.gr, http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.com