Τρίτη 28 Απριλίου 2009

ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΛΑΟΣ-ΠΟΛΑΤΙΔΗ


Tον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μια επίθεση από μερίδα επιφανών δημοσιογράφων της τηλεόρασης -αυτούς που μεγάλη μερίδα της κοινωνίας αποκαλεί δημοσιοκάφρους- ενάντια στα μέσα ανεξάρτητης πληροφόρησης και τα blog του διαδικτύου. Βλέπετε οι βο(υ)λευτές, οι μεγαλοκαρχαρίες των Media και τα θλιβερά τσιράκια τους φοβούνται την ύπαρξη άλλων πηγών ενημέρωσης και κυρίως ανεξάρτητης ενημέρωσης! Θέλουν να περνούν σαν ειδήσεις μόνο ό,τι βολεύει τους ίδιους και να μην το αμφισβητεί κανείς.Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και η παρέμβαση μας στο site του βο(υ)λευτή Πολατίδη του γελοίου ακροδεξιού ΛΑΟΣ. Με ερωτήσεις και επερωτήσεις στη βουλή ο κύριος αυτός έχει αναλάβει ρόλο μπροστάρη στην προσπάθεια φίμωσης του athens.indymedia.org και άλλων sites ανεξάρτητης ενημέρωσης στο διαδίκτυο. Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε οτι καμία απο τις προσπάθειες τους αυτές δεν θα έχει αποτελέσματα, κάτι που άλλωστε γνωρίζουν καλά και οι ίδιοι. Με την ευκαιρία της παρέμβασης αυτής, καλούμε τους βο(υ)λευτές του ΛΑΟΣ να μας πουν τι γνώμη έχουν για τα sites και blogs που διατηρούν οι οπαδοί και υποστηρικτές τους, τα οποία περιέχουν ναζιστικό και φασιστικό περιεχόμενο.

Για την υπογραφή, Δικτυακό Σαμποτάζ


Το γλωσσαρι της συμφορας: ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ -- isotita.wordpress.com

Πατριωτης: αυτος που στο ονομα της ʽʽπατριδαςʼʼ υπηρετει τα αφεντικα του, τους ιδιοκτητες της χωρας του. ( Σε προηγουμενες ιστορικες περιοδους, αυτος ο τυπος ανθρωπου καλουνταν υπηκοος ή δουλοπαροικος, και υπηρετουσε τα αφεντικα του στο ονομα του ʽʽθεουʼʼ και του επι γης εκπροσωπου του.)

Πατριωτισμος: ορος που χρησιμοποιουν οι πιστοι της Ιεραρχιας αναφερομενοι στη λατρεια της. (Οροι με παραπλησια σημασια: νομιμοφροσυνη, εθνικοφροσυνη, δημοκρατικοτητα, θρησκευτικη πιστη.)

isotita.wordpress.com

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα δεν είναι μόνη!

Από τις 22 Δεκέμβρη ως τώρα, η Κωνσταντίνα συνεχίζει να δίνει τη δυσκολότερη μάχη της ζωής της. Έχοντας ζήσει κατʼ επανάληψη στο όριο μεταξύ ζωής και θανάτου, κι έχοντας υποστεί πολλαπλές επεμβάσεις –με τελευταία εκείνη της 25ης Μαρτίου, κατά την οποία απέκτησε νέο οισοφάγο (από κομμάτι του στομαχιού της)- σήμερα εξακολουθεί νʼ αγωνίζεται χωρίς να έχει χάσει το θάρρος της…

Οι φωνητικές χορδές της έχουν μπει σε φάση ίασης κι όταν η νοσοκόμα κλείνει την οπή της τραχείας, η Κωνσταντίνα μιλάει. Το ένα της μάτι είναι εντελώς ανύπαρκτο, μα με το άλλο, μετά από πολλές επεμβάσεις, η Κωνσταντίνα έχει καταφέρει να διακρίνει πράγματα.

Παρʼ ότι η παραμορφωμένη της όψη δε θυμίζει διόλου το ωραίο της πρόσωπο, υπάρχει κάτι, μια αδιόρατη έκφραση που κάνει όσους την ήξεραν να την αναγνωρίζουν. Ίσως η αύρα της γαλήνης που ανέδιδε πάντα και συνεχίζει νʼ αναδίνει, να είναι αυτό που σʼ όσους τη γνωρίζουν, την καθιστά αναγνωρίσιμη.

Λίγα λεπτά κοντά της φτάνουν για να νιώσει κάποιος πως κάθε της δευτερόλεπτο είναι αγώνας: νʼ αναπνεύσει, να ζήσει.
Μα σαν αρχίσει να μιλάει κάτι εξαιρετικό συμβαίνει: ξεχύνεται μια σκέψη καθαρή, βαθιά, διαυγής που αντί να την έχει τσακίσει η επίθεση, αυτή συνεχίζει πιο δυνατή να λέει τα πράγματα με ταʼ όνομά τους, χωρίς φτιασίδια και υποχωρήσεις, και ταυτόχρονα αισθαντικά, με την τρυφερότητα που χαρακτηρίζει την καθαρή συνείδηση.

Η Κωνσταντίνα συνεχίζει μέσα στην απλότητά της να είναι εξαιρετικά οξύνους, εμβριθής κι απολύτως αξιαγάπητη. Αν δεν είχε επιζήσει, πιθανόν θα γινόταν σύμβολο των αδικημένων που τολμούν να αντιστέκονται και να αγωνίζονται. Τώρα που ζει, είναι κάτι παραπάνω: είναι σύμβολο εκείνων που αφήνουν πίσω τους τις ψευδαισθήσεις της αλλοτριωμένης καθημερινής ζωής που όλους μας καταδυναστεύει, κι οδεύουν σταθερά προς την κατάκτηση της καθαρής αντίληψης των πραγμάτων.

Τώρα πια που είναι η Κωνσταντίνα σε θέση να επικοινωνεί με το ευρύτερο περιβάλλον, είναι ίσως και ώρα να λάβει συγκεκριμένα μηνύματα συμπαράστασης από όλους εκείνους που κατανόησαν τι σημαίνει η στάση της απέναντι στη ζωή, πριν και μετά την επίθεση. Κάθε τίμια κουβέντα, κάθε αληθινή λέξη, είναι για ʽκείνη τροφή ψυχής.

Την Κωνσταντίνα τη χρειαζόμαστε και μας χρειάζεται. Είναι κοντά σε όσους και όσες παλεύουν και μας θέλει δίπλα της…

Έμπρακτη αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και σε όλους όσους αγωνίζονται ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα!

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Νέας Φιλαδέλφειας

Να μη γίνει η Ελλάδα το πρώτο ρατσιστικό κράτος της ΕΕ

Ανοιχτή επιστολή της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας προς τους δημοκράτες στην Ελλάδα και την Ευρώπη
- ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ NOMIMΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
- Η ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟΝ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ
Να μη γίνει η Ελλάδα το πρώτο ρατσιστικό κράτος της ΕΕ
Στις 27 του Μάρτη 2009 το Εφετείο της Αθήνας αθώωσε το ναζιστή και ρατσιστή Κώστα Πλεύρη για το βιβλίο του «Οι Εβραίοι: Όλη η αλήθεια». Με αυτό το βιβλίο, που αποτελεί, έναν πρωτοφανή ύμνο στο Γ΄ Ράιχ, στο Χίτλερ, στα SS και στο ρατσιστικό πόλεμο που αυτοί εξαπέλυσαν ενάντια στους λαούς, ο Κ. Πλεύρης προσπαθεί να αποδείξει για ποιους λόγους η Ελλάδα και όλη Ευρώπη πρέπει να απαλλαγούν από τους «υπανθρώπους» και «επίβουλους» Εβραίους!!! Το βιβλίο αυτό αποτελεί συνολικά αλλά και σε κάθε του σελίδα το πιο τυπικό και κραυγαλέο υπόδειγμα εφαρμογής του αντιρατσιστικού νόμου 927/79 για την παραβίαση του οποίου ο ναζιστής παραπέμφθηκε σε δίκη το Σεπτέμβρη 2007 με τις κατηγορίες της προτροπής σε ρατσιστικό μίσος και βία και της προσβολής σε ομάδα ανθρώπων, συγκεκριμένα των Εβραίων για την εθνική, φυλετική ή θρησκευτική τους ιδιότητα. Κι όμως το δικαστήριο τον αθώωσε ανατρέποντας την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση, δηλαδή έκρινε ότι αποσπάσματα του βιβλίου όπως τα παρακάτω δεν αποτελούν κάλεσμα σε ρατσιστική βία και πρόκληση μίσους εναντίον των Εβραίων ούτε τους προσβάλλουν!!!
- «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα»- «…Ξυπνήστε. Οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των Εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει…» - «…Φταίει ο πολιτισμένος κόσμος που ανέχεται τα διεθνή παράσιτα που λέγονται Ιουδαίοι….φθάνει η ώρα των αντιποίνων»- «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη» - «…Η όλη των εγκληματική συμπεριφορά δικαιολογεί τας πράξεις των Ναζί εναντίον των και κάτι περισσότερον. Τας δικαιώνει» - «…Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους» κ.λπ- «…Τους καταφρονούμε δια την ηθικήν των, δια την θρησκείαν των, δια τας πράξεις των, που όλα μαζί αποδεικνύουν ότι είναι υπάνθρωποι»- (κάτω από φωτογραφία του Άουσβιτς): «Καλώς κάνουν και διατηρούν το στρατόπεδον εις καλήν κατάστασιν, διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον»- «…δεν μπορώ να ανέχομαι τους δολοφόνους, ληστάς, βιαστάς, παράσιτα, διαφθορείς…της ελεεινής Εβραίλας να συκοφαντούν τους υπερόχους Εθνικοσοσιαλιστάς»- «Το ΖΥKLON B δεν ήτο παρά ένα δηλητηριώδες αέριον χρήσιμον δια τας απεντομώσεις των στρατοπέδων συγκεντρώσεως…όλα τα άλλα είναι παραμύθια της προπαγάνδας»- «Η Εβραϊκή πτωματολογία στην περίπτωση του Άουσβιτς απεδείχθη εξ αρχής ψευδεστάτη»- «…Απελευθερωθείτε από την Εβραϊκήν προπαγάνδα, που σας εξαπατά με τα ψεύδη περί στρατοπέδων συγκεντρώσεως, θαλάμων αερίων, «φούρνων» και τα άλλα παραμύθια του ψευτο-ολοκαυτώματος..».
(Όλα τα αποσπάσματα του κατηγορητηρίου εδώ: www.antinazi.gr )
Με αυτήν του την απόφαση - που πάρθηκε με ψήφους τέσσερεις έναντι ενός(1) - το Εφετείο της Αθήνας όχι μόνο ποδοπάτησε τον αντιρατσιστικό νόμο και τη διεθνή αντιρατσιστική σύμβαση που έχει υπογράψει η Ελλάδα, αλλά επικύρωσε τη νομιμότητα κάθε καλέσματος σε δολοφονική βία κατά των Εβραίων πολιτών και σε εξαφάνισή τους από τη χώρα μας και από ολόκληρη την Ευρώπη. Αν επιτραπεί η νομιμότητα ενός τέτοιου καλέσματος, αυτό δεν θα αποτελεί μόνο ωμή και τερατώδη παραβίαση του συντάγματος και κάθε βάσης δημοκρατισμού, ούτε μόνο ενθάρρυνση κάθε ρατσιστικής νοοτροπίας και πράξης στην Ελλάδα. Μια τέτοια νομιμότητα, 60 χρόνια μετά την πιο μεθοδική και «επιστημονική» γενοκτονία όλων των εποχών που ήταν εκείνη των Εβραίων, θα σημαίνει ότι εγκαινιάζεται σε μια γωνιά της Ευρώπης η αναθεώρηση όλου του κοινωνικού, πολιτικού, ηθικού και νομικού πολιτισμού στον οποίο στηρίχθηκε η οικοδόμηση των μεταπολεμικών θεσμών της κάθε ευρωπαϊκής χώρας ξεχωριστά αλλά και η οικοδόμηση της ίδιας της Ενωμένης Ευρώπης σαν σύστημα δημοκρατικής και εθελοντικής ενότητας κρατών. Γιατί δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι το να αναγνωρίζεται σε μια χώρα το δικαίωμα στην προπαγάνδιση της ρατσιστικής γενοκτονίας, διαφέρει από τη γενοκτονία όσο η ψυχολογική και ηθική προετοιμασία κάθε εγκλήματος από την πραγματοποίηση του.
Αποδίδουμε στην απόφαση αυτή έναν τέτοιο ιστορικά κρίσιμο και επικίνδυνο χαρακτήρα γιατί αυτή δεν αποτελεί ένα λάθος ενός μεμονωμένου δικαστηρίου με μια ορισμένη σύνθεση, αλλά γιατί έρχεται σαν επιστέγασμα μιας σειράς αντισημιτικών τοποθετήσεων από αρκετούς δικαστές που συμμετείχαν σε αυτή τη δικαστική διαμάχη από την αρχή της, καθώς και μιας καίριας κακοδικίας όπως είναι η αποβολή των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής. Αλλά το πιο σημαντικό και το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτή η δικαστική συμπεριφορά και αυτή η απόφαση έγιναν δυνατές επειδή υπήρξε μια γενική πολιτική, άλλοτε έμμεση και άλλοτε άμεση ενθάρρυνση τους από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, από όλες τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, από όλα τα τηλεοπτικά μέσα, αλλά και από τις πιο επίσημες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι αυτό το πρωτοφανές και βαθύ πρόβλημα δημοκρατισμού, αξίζει όλες οι συνθήκες αυτής της ιστορικής δίκης να γίνουν γνωστές και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας μας.
Οι αντισημιτικές τοποθετήσεις από δικαστές και η κακοδικία
Εδώ θα αρκεστούμε μόνο στις πιο χτυπητές περιπτώσεις δικαστικής παραβίασης του πνεύματος και του γράμματος του νόμου μέσα σε μια μακρόσυρτη διαδικασία 18 μηνών, γεμάτη αναβολές όπου η σύνθεση του δικαστηρίου άλλαξε τέσσερις φορές (δύο φορές στην πρωτόδικη και δύο φορές στην δίκη του εφετείου). Η πρώτη και πιο καίρια πράξη παραβίασης της νομιμότητας της διαδικασίας, ήταν η απόφαση από το δικαστήριο της έξωσης των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής!!! Η αποπομπή των συνηγόρων της πολιτικής αγωγής παγιώθηκε με νέες αποφάσεις από όλες τις συνθέσεις δικαστηρίου σε όλες τις δίκες που ακολούθησαν σε πρώτο και σε δεύτερο βαθμό.Η ειρωνεία είναι ότι η έξωση της πολιτικής αγωγής έγινε με το επιχείρημα ότι μπορούσε η πολιτεία, εν προκειμένω το δικαστήριο, να υπερασπίσει τους θιγόμενους και απειλούμενους Εβραίους από τον όποιο ρατσιστικό λόγο, οπότε αυτοί δεν είχαν τάχα ανάγκη δικών του συνηγόρων πολιτικής αγωγής.Στην πρώτη λοιπόν αυτή φάση, ο εισαγγελέας που εισηγήθηκε την έξωση της πολιτικής αγωγής(2) υπεράσπισε με πάθος αυτό το ρατσιστικό βιβλίο, σαν «επιστημονικό σύγγραμμα», ενώ ο ίδιος σε όλη τη διαδικασία πέρασε σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στους μάρτυρες κατηγορίας της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας (ΑΠ). Κάποια στιγμή ο εισαγγελέας ρώτησε τη μάρτυρα της ΑΠ: «Θέλετε εσάς να σας δικάσει και να σας καταδικάσει ένα ναζιστικό δικαστήριο;» Δηλαδή αναγνώριζε έτσι τη δυνατότητα απόδοσης δικαιοσύνης από ένα τέτοιο δικαστήριο (!!!). Τέλος την απείλησε με σύλληψη λέγοντάς της «Το δικαστήριο σας ανέχεται. Εγώ δεν μπορώ να σας ανεχτώ. Αν συνεχίσετε έτσι θα διατάξω τη σύλληψή σας…». Στην ίδια δίκη όταν η μάρτυρας είπε ότι η φράση του βιβλίου «καλώς κάνουν και διατηρούν το Άουσβιτς σε καλή κατάσταση διότι ουδείς γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον», σημαίνει κάλεσμα για νέα εξόντωση των Εβραίων, η πρόεδρος του δικαστηρίου απάντησε ειρωνικά: «Ε, και δεν φτιάχνουν άλλο;».(Σημειώνουμε ότι η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία κατήγγειλε με εκτενή αναφορά της τον εισαγγελέα αυτό στα αρμόδια Δικαστικά όργανα και μέχρι σήμερα δεν έχει πάρει καμία απάντηση).
Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι μάρτυρες κατηγορίας, Εβραίοι και μη Εβραίοι(3), βρέθηκαν σε κάθε δίκη να εξετάζονται κάτω από τις συνεχείς παρατεταμένες επιθέσεις του ναζιστή κατηγορούμενου και των συνηγόρων του που προσπαθούσαν, συχνά και με την ανοχή της δικαστικής έδρας, να τους απαξιώσουν με μια σειρά πολιτικές, ακόμα και προσωπικές κατηγορίες άσχετες με το κατηγορητήριο. Ταυτόχρονα, σε όλες τις δίκες βρέθηκε να κατηγορείται σαν εγκληματική και να δικάζεται η θρησκεία των εβραίων μαρτύρων κατηγορίας με την ανοχή ή και τη συμμετοχή του δικαστηρίου, ενώ τους ζητήθηκε να ξεκαθαρίσουν τη σχέση τους με την πολιτική του Ισραήλ. Δηλαδή οι μάρτυρες κατηγορίας βρέθηκαν στην κατάσταση των κατηγορούμενων που όμως δεν είχαν το δικαίωμα να διαθέτουν δική τους υπεράσπιση όπως γίνεται σε κάθε άλλη δίκη. Οι δίκες θα μπορούσαν να γίνουν ένας νομικός και πολιτικός μονόλογος της μίας πλευράς αν οι μάρτυρες κατηγορίας δεν έδειχναν σθένος και αποφασιστικότητα και δεν συνέτριβαν τους ισχυρισμούς της υπεράσπισης του ναζιστή. Αλλά πέρα από τη διαδικασία ήταν το περιεχόμενο μιας σειράς καίριων δικαστικών τοποθετήσεων που έδωσαν τον τόνο στην αρνητική δικαστική ατμόσφαιρα που επικράτησε. Αυτές οι δικαστικές τοποθετήσεις όχι μόνο δεν αντιρροπίστηκαν από άλλες άλλων δικαστών και εισαγγελέων - με μια δυο εξαιρέσεις - αλλά οι μάρτυρες της ΑΠ που τόλμησαν να τις καταγγείλουν στον τύπο δέχτηκαν δριμύτατη επίθεση από την έδρα της τελευταίας δίκης. Στο μεταξύ, κατά του εισαγγελέα(4) που άσκησε τη δίωξη στον Κ. Πλεύρη, διατάχθηκε πειθαρχική προκαταρκτική εξέταση (!) μετά από προσφυγή του ναζιστή ότι κακώς τον παρέπεμψε σε δίκη. Την προκαταρκτική αυτή εξέταση διενήργησε ένας εισαγγελέας Εφετών(5). Αυτός στο πόρισμά του εξήγησε δια μακρών γιατί κακώς ο συνάδελφός του παρέπεμψε το ναζιστή σε δίκη και ανασκεύασε όλες σχεδόν τις βασικές κατηγορίες που απηύθυνε εναντίον του. Ανάμεσα στα άλλα ο εισαγγελέας αυτός έγραψε στο πόρισμά του: «Από την μελέτη του επίδικου συγγράμματος προκύπτει ότι οι σε αυτό διατυπούμενες δυσμενείς απόψεις για τους Εβραίους κατά το πλείστον είναι αποτέλεσμα ιστορικής ερεύνης (η υπογράμμιση δική μας) με λεπτομερή αναφορά συναφών ιστορικών γεγονότων και απόψεων τρίτων ιστορικών προσώπων ιδία κατά μιας κατηγορίας Εβραίων, των αποκαλουμένων διά του συγγράμματος Εβραιοσιονιστών… Είναι προφανές ότι η γενίκευση εφαρμογής του Ν.927/79 (του αντιρατσιστικού νόμου) καταλύει τις διατάξεις των άρθρων 14 και 16 του ισχύοντος συντάγματος που κατοχυρώνουν την ελευθερίαν της έκφρασης, της επιστήμης και της έρευνας (η υπογράμμιση δική μας) και ιδία η τοιαύτη γενίκευση κατ ουσίαν απαγορεύει την ιστορική έρευνα ως και τας διατάξεις του συναφούς άρθρου της ΕΣΔΑ». Δηλαδή ο εισαγγελέας εφετών μια ευρωπαϊκής χώρας θεωρεί το πιο εκτρωματικό κείμενο άρνησης του ολοκαυτώματος «αποτέλεσμα ιστορικής έρευνας» και τη νομιμότητα του απαίτηση της επιστήμης και της έρευνας. Όσο για τον όρο περί Εβραιοσιωνισμού αυτός χρησιμοποιείται από το ναζιστή στο βιβλίο για να ξεφύγει από την κατηγορία ότι προπαγανδίζει τη βία κατά των Εβραίων γενικά. Κάθε δικαστικό κείμενο και κάθε εισαγγελική αγόρευση σε όλη αυτή τη δικαστική διαδικασία, που ήθελε να απαλλάξει το ναζιστή από την κατηγορία ότι προπαγανδίζει τη βία κατά των Εβραίων, ισχυρίστηκε ότι όπου το βιβλίο λέει Εβραίος εννοεί «Εβραιοσιωνιστής» και αυτό κατάφωρα ενάντια και στο γράμμα και στο πνεύμα του βιβλίου.Αλλά υπάρχουν και πιο ανατριχιαστικά: Στο «σύγγραμμα» του Πλεύρη υπάρχει μια λεζάντα, που αναφέρεται και στο κατηγορητήριο, κάτω από μια φωτογραφία μικρών παιδιών στο Άουσβιτς. Σε αυτήν ο ναζιστής σαρκάζοντας τα μελλοθάνατα παιδάκια γράφει: «Εβραιόπουλα: Τα βλέπουμε τετράπαχα». Ο ίδιος εισαγγελέας επιβραβεύει αυτόν τον σαρκασμό σημειώνοντας ότι εδώ: «σχολιάζεται απλώς η καλή φυσική κατάσταση των εβραιόπουλων». Αλλού παρατηρεί ότι ανάμεσα στα δήθεν «αντικείμενα της ιστορικής έρευνας» του Πλεύρη είναι και οι «διεθνείς επιδιώξεις των εβραιοσιωνιστών όπως αυτές προκύπτουν από διάφορα δικά τους κείμενα (όπως η Παλαιά Διαθήκη, το Ταλμούδ, τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» (η υπογράμμιση δική μας). Αυτό που ενδιαφέρει εδώ δεν είναι ότι ο εισαγγελέας αναφέρει και την επίσης χριστιανική Παλαιά Διαθήκη σαν κείμενο των «εβραιοσιωνιστών», αλλά ότι θεωρεί σαν υπαρκτό και ιστορικό κείμενο των «εβραιοσιωνιστών» το βασικό ιδεολογικό εργαλείο ναζιστικής εξόντωσης που είναι το τσαρικό πλαστογράφημα «Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών».
Στην ίδια ακριβώς γραμμή με τον πιο πάνω Εισαγγελέα Εφετών αλλά σε πολύ πιο προωθημένη και πολύ πιο συστηματική βάση βρίσκεται το κείμενο που έγραψε η εφέτης δικαστής(6) που μειοψήφισε στην πρωτόδικη απόφαση (με την οποία ο Κ. Πλεύρης καταδικάστηκε σε 14 μήνες τον Δεκέμβρη 2007). Και αυτή επιμένει ενάντια σε κάθε γραμματικό και λογικό κανόνα και ενάντια στο πνεύμα και στις αναφορές όλου του βιβλίου, ότι όποτε καταφέρεται εναντίον των Εβραίων ο Πλεύρης καταφέρεται εναντίον των «Εβραιοσιωνιστών» και τελικά εναντίον της πολιτικής του κράτους του Ισραήλ και όχι κατά των Εβραίων. Ας δούμε πως η δικαστής «αθωώνει» το συγγραφέα για το εξής απόσπασμα του βιβλίου:«Περισσότερο προκαλώ εσάς τους αναγνώστας μου να συζητήσετε για το Ταλμούδ και την Εβραικήν θρησκεία. Προκαλώ περισσότερο εσάς επειδή σεις είσθε τα θύματα. Ξυπνήστε οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των Εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει (…) Η μελέτη του Ταλμούδ μας οδηγεί κατά λογικήν και ηθικήν αναγκαιότητα στο συμπέρασμα ότι οι Εβραίοι πρέπει να αντιμετωπισθούν ως εχθρός της ανθρωπότητας. Συνεπώς κατηγορώ τους Γερμανούς Ναζί διότι δεν απήλλαξαν την Ευρώπην μας από τον Εβραιοσιωνισμόν, ενώ ηδύναντο να το πράξουν. Στο ερώτημα λοιπόν αν ήτο σωστό που οι Γερμανοί συνεκέντρωσαν τους Εβραίους, δια να τους μεταφέρουν στη Μαδαγασκάρη, η απάντησις έρχεται μόνη της: Μετά από όσα διδάσκουν και επιδιώκουν οι Εβραίοι, δεν ήτο σωστό αυτό που έκαναν οι Γερμανοί. Έπρεπε να τους έστελναν όχι στη Μαδαγασκάρη, αλλά στον Ιεχωβά τους να διαβάζουν μαζί όρθιοι το Ταλμούδ». Αυτό το απόσπασμα το σχολιάζει η εφέτης ως εξής:«Στο απόσπασμά του αυτό ο συγγραφέας στηριζόμενος στις αναμφισβήτητα μισαλλόδοξες και αντιχριστιανικές αναφορές των Ταλμούδ (ιερών βιβλίων των Εβραίων), (η υπογράμμιση δική μας) τα οποία ισχυρίζεται ότι εξακολουθούν και σήμερα να τα διδάσκονται στις συναγωγές τους, προκαλεί τους αναγνώστες του να ξυπνήσουν και να δουν τον κίνδυνο που κατά τη γνώμη του, τους επιφυλάσσουν οι Εβραίοι σιωνιστές. Σʼ αυτούς αναφέρεται και αυτούς καταδικάζει και όχι τους Εβραίους γενικά, ως έθνος και φυλή. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι και οι Εβραίοι στο θρήσκευμα…μάρτυρες Βενιαμίν Αλμπάλα και Αβραάμ Ρεϊτάν, αφού ορκίστηκαν στην Ιερή Βίβλο, αναφερόμενοι στο Ταλμούδ, με υπεκφεύγουσες εκφράσεις, απέφυγαν να δηλώσουν ρητά αν καταδικάζουν ή όχι τις παραπάνω διδαχές» !!! (Η υπογράμμιση δική μας).Δηλαδή η δικαστής όχι μόνο υιοθετεί τη γνησιότητα των αποσπασμάτων που παραθέτει ο αντισημίτης και όχι μόνο υιοθετεί τις κατηγορίες του για το Ταλμούδ αλλά κατηγορεί τους μάρτυρες εβραίους στη δίκη γιατί δεν το αποδοκιμάζουν. Αυτός είναι έμπρακτος αντισημιτισμός και αποκαλύπτεται σαν τέτοιος στο παρακάτω απόσπασμα του κατηγορητηρίου το οποίο ενοχοποιεί όσο κανένα άλλο το συγγραφέα του για το αδίκημα της ρατσιστικής προσβολής:«Εβραίος (στο θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη. Κατά την σταθεράν τακτικήν των Εβραίων αποκρύπτουν την καταγωγήν των, που συνήθως ταυτίζεται με το θρήσκευμά των».Η δικαστής γράφει σχετικά με αυτό το απόσπασμα: «Είναι προφανές ότι ο συγγραφέας αναφέρεται στις αναλυθείσες προηγουμένως στο βιβλίο του περικοπές από τα ιερά βιβλία Ταλμούδ, τα οποία αναμφισβήτητα περιέχουν μισαλλόδοξες και αντιχριστιανικές διδαχές, κόντρα σε κάθε έννοια ανθρωπισμού και ως εκ τούτου επισημαίνει δικαιολογημένα, ότι ο Εβραίος που υιοθετεί αυτές, προφανώς στερείται ανθρωπισμού» (!!) (Οι υπογραμμίσεις δικές μας).Σχολιάζοντας τους εμετικούς ύμνους του ναζιστή στο Χίτλερ, στο Γκαίμπελς, στο Χίμλερ και στα SS που περιέχονται στο βιβλίο και στο κατηγορητήριο: «ΑΔΟΛΦΟΣ ΧΙΤΛΕΡ (1889- 1945): Ο τραγικός ηγέτης του Τρίτου Γερμανικού Ράϊχ είναι ασφαλώς η εντυπωσιακοτέρα αρχηγική μορφή της νεωτέρας εποχής… Η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίσει στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: 1. Δεν απήλλαξε ενώ ηδύνατο την Ευρώπην από τους Εβραίους. 2. Δεν εχρησιμοποίησεν τα ειδικά χημικά όπλα που μόνον η Γερμανία διέθετε δια να νικήσει…. Εξ αιτίας της ήττης της Γερμανίας τότε, κινδυνεύει η Λευκή Φυλή και η Ευρώπη σήμερα… Θα έλθει η μέρα κατά την οποίαν οι Ευρωπαίοι θα κυριαρχήσουν ή θα καταστραφούν. Και στας δύο περιπτώσεις θα αναγνωρίσουν ότι ο Χίτλερ είχε δίκαιον…»… «ΙΩΣΗΦ ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ (1897 – 1945) : Ένα από τα φωτεινότερα πνεύματα του αιώνος. Φιλόσοφος, αγωνιστής και βαθύς γνώστης της ψυχολογίας του πλήθους που ενίκησε, εις όλα τα πεδία της μάχης τον εβραιομπολσεβικισμόν και ηγήθη του ολοκληρωτικού πολέμου της πατρίδος του». Η δικαστής ευρωπαϊκού δικαστηρίου 60 χρόνια μετά τον πιο κανιβαλικό και γενοκτονικό πόλεμο όλων των εποχών γράφει:«Οι παραπάνω απόψεις του συγγραφέα, έστω και αν θεωρηθούν ακραίες (η υπογράμμιση δικιά μας), απηχούν και πάλι τη δική του πολιτική πεποίθηση και κοσμοθεωρία περί των ιστορικών πολιτικών συστημάτων της δημοκρατίας και του εθνικοσοσιαλισμού, καθώς και τη γνώμη του για τα ιστορικά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στον Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο». Δηλαδή κατά τη δικαστή οι υπερ-ρατσιστικές και ναζιστικές αυτές «απόψεις» μπορεί και να μην θεωρηθούν ακραίες ενώ ο εθνικοσοσιαλισμός, δηλαδή ο ναζισμός, που σημαίνει ο χειρότερος ρατσισμός-κανιβαλισμός έχει κύρος ιστορικού πολιτικού συστήματος όπως και η δημοκρατία! Σχολιάζοντας χαρακτηριστικά το κάλεσμα του βιβλίου: «Κύριοι Εβραίοι πηγαίνετε στην Πατρίδα σας και απαλλάξατέ μας από την παρουσίαν σας. Η Λευκή Φυλή δεν θέλει σημίτας στην Ευρώπην, διότι έτσι την συμφέρει βιολογικώς» η δικαστής ισχυρίζεται ότι ο συγγραφέας εδώ απλά «υιοθετεί την πολιτική άποψη των Ναζί, χωρίς σκοπό εξυβρίσεως ή προκλήσεως σε πράξεις βίας, ότι η Λευκή Φυλή δεν θέλει σημίτες στην Ευρώπη». Σύμφωνα με το «ιστορικό πολιτικό σύστημα του ρατσισμού» ασφαλώς δεν αποτελεί εξύβριση ή πρόκληση σε πράξη βίας το κάλεσμα για έξωση των Εβραίων από την Ευρώπη. Και αυτά χωρίς η δικαστής να βρει ούτε μια λέξη για να αποδοκιμάσει τις χιτλερικές θέσεις του συγγραφέα όχι μόνο εδώ αλλά σε όλα τα φρικιαστικά αποσπάσματα που σχολιάζει. Είναι λοιπόν τελικά αναπόφευκτο που η δικαστής στηρίζει τον κατηγορούμενο και στα σημεία του κατηγορητηρίου που αναφέρονται στην άρνηση του ολοκαυτώματος και που ουσιαστικά και η ίδια το αμφισβητεί καθώς γράφει: «Και τα ως άνω απηχούν επίσης τις πολιτικές πεποιθήσεις του συγγραφέα, ο οποίος επιχειρεί με ντοκουμέντα που αναλυτικώς εκθέτει στο βιβλίο του, να αμφισβητήσει την έκταση του ολοκαυτώματος το οποίο, ισχυρίζεται ότι αφορά μόνον 66.000 έως 350.000 Εβραίους, με βάση τα επίσημα στοιχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού και όχι 6.000.000 που το σιωνιστικό κίνημα, για λόγους συμφέροντος επικαλείται. Οι παραπάνω απόψεις του ακόμη και αν δεν είναι απόλυτα ακριβείς (η υπογράμμιση δικιά μας), σε κάθε περίπτωση δεν αποδεικνύεται ότι ο συγγραφέας εν γνώσει του παραθέτει ανακριβή περιστατικά και στοιχεία και επομένως δεν έχουν ποινική απαξία αφού αναφέρονται καθαρά σε πολιτικές πεποιθήσεις και σε εξιστόρηση ιστορικών γεγονότων, κάτω από την επιρροή και υπό το πρίσμα της κοσμοθεωρίας του συγγραφέα». Αν αυτές οι «απόψεις» δεν είναι «απόλυτα ακριβείς» τότε είναι οπωσδήποτε σχετικά ακριβείς. Δηλαδή κατά τη δικαστή οι 6.000.000 νεκροί του Ολοκαυτώματος δεν είναι ένα αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός. Αλλά ας δούμε τι απαντάει η δικαστής στα εξής κυνικά τσιτάτα του ναζιστή και του κατηγορητηρίου:«Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, <οι φούρνοι>, το <σαπούνι> και τα βασανιστήρια υπήρξαν και παραμένουν τα προσφιλή θέματα, τα οποία δεξιοτεχνικώς, μέχρι και βλακωδώς εκμεταλλεύεται η αντιναζιστική προπαγάνδα»(….) «Εκείνα τα έργα όπως το «Ολοκαύτωμα» σας συγκινούν και εντυπωσιάζεστε, από τα δήθεν βασανιστήρια, τα οποία δήθεν υπέστησαν προ 60 ετών και πλέον οι Εβραίοι» (υπογράμμιση δική μας)Η δικαστής απαντάει: «Στις περικοπές αυτές είναι φανερό ότι ο συγγραφέας, ανεξαρτήτως του αν αμφισβητεί ή όχι την έκταση του ολοκαυτώματος, τεκμηριώνοντας την άποψή του με παραπομπές σε ιστορικές πηγές (η υπογράμμιση δικιά μας), σύμφωνα με τις οποίες, παρουσιάστηκαν διαφορετικές κάθε φορά εκδοχές του αριθμού των θανατωθέντων Εβραίων, στο Βʼ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίοι προσδιορίστηκαν από 60.000.000 έως 350.000 (με στοιχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, βλ. 1382-1383 του επίδικου βιβλίου), αυτό που θέλει να επισημάνει είναι ότι παρότι οι Εβραίοι επικαλούνται ότι ήσαν θύματα του πολέμου και των Ναζί, οι ίδιοι σήμερα διαπράττουν τα ίδια εγκλήματα στην Παλαιστίνη, πράγμα που δεν αφίσταται της αλήθειας (!) (η υπογράμμιση δικιά μας), και η αναφορά αυτών δεν γίνεται με σκοπό εξυβρίσεως και προκλήσεως πράξεων βίας κατά του Εβραϊκού λαού, εκ μόνου του λόγου της εθνικής και φυλετικής τους καταγωγής, αλλά με σκοπό την ιστορική τεκμηρίωση των απόψεων του συγγραφέα». (!)Ο ισχυρισμός ότι οι χιτλερικοί διαπράξανε τα ίδια εγκλήματα με εκείνα του Ισραήλ κατά των Παλαιστίνιων είναι η πιο συμπυκνωμένη υποτίμηση και σχετικοποίηση του όγκου και της ποιότητας των χιτλερικών εγκλημάτων, αλλά κυρίως η αντιστροφή της σχέσης Θύτη-Θύματος, από όλους τους φιλοναζιστές και αντισημίτες σήμερα στον κόσμο. Προς το τέλος του κειμένου συνοψίζοντας τα συμπεράσματά της η δικαστής γράφει:«Όλες οι παραπάνω αναφορές του επίδικου βιβλίου τεκμηριώνονται σε ιστορικές πηγές της συγκεκριμένης περιόδου …που με λεπτομέρεια αναφέρει στο βιβλίο του), καταβάλλοντας την απαιτούμενη, για επιστήμονα ιστορικό, επιμέλεια» (η υπογράμμιση δικιά μας). Δεν μπορούμε εδώ να δημοσιεύσουμε όλες τις κρίσεις της δικαστού για το τερατώδες αυτό βιβλίο αλλά υπάρχουν και άλλες, που όλες δείχνουν μια εργώδη προσπάθεια όχι απλά να αθωωθεί ποινικά αλλά ακόμα χειρότερα να εξωραϊστούν οι θέσεις του και να αθωωθεί πολιτικά και ηθικά ο συγγραφέας του.Οι μάρτυρες της ΑΠ που κατήγγειλαν με ανακοινώσεις τους τις θέσεις των δικαστών και εισαγγελέων δέχτηκαν δριμύτατη κριτική από την Πρόεδρο της έδρας, στη διάρκεια της τελευταίας δίκης του Εφετείου (η οποία κατέληξε στην αθώωσή του). Μάλιστα η έδρα πίεσε αφόρητα τον πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (ΚΙΣ) να καταδικάσει την ΑΠ για τις καταγγελίες αυτές πράγμα που εκείνος αρνήθηκε να κάνει. Είναι τέλος χαρακτηριστική η ανεκτικότητα της έδρας στις διαρκείς προκλήσεις του ναζιστή ακόμα και όταν αυτός είχε το θράσος να πει στους μάρτυρες κατηγορίας: «άμα σηκωθεί από τον τάφο του ο Χίτλερ θα σας τακτοποιήσει!!!».Βλέπουμε λοιπόν ότι η αθωωτική απόφαση δεν έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό αλλά αποτέλεσε το λογικό επακόλουθο μιας δικαστικής αντίληψης – ελπίζουμε πάντα όχι πλειοψηφικής- που πάντως αποκρυσταλλώθηκε ψύχραιμα στο διάστημα των 18 μηνών που κράτησε όλη η δικαστική διαδικασία.Από τα παραπάνω συνάγουμε ότι όποιο και αν είναι το τελικό επίσημο σκεπτικό της αθώωσης(7), αυτό δεν θα μπορούσε να στηριχθεί παρά είτε σε μια συνειδητή παρερμηνεία του βιβλίου, είτε σε μια «τρυφερότητα» απέναντι στο περιεχόμενό του, είτε σε μια ωμή παραβίαση του αντιρατσιστικού νόμου.
Η πολιτική ατμόσφαιρα υπεύθυνη για τη δικαστική στάση
Σε κάθε δημοκρατική χώρα θα ήταν αδύνατη μια τέτοια σκανδαλωδώς αντιδημοκρατική και αντισυνταγματική συμπεριφορά ενός δικαστηρίου χωρίς να υπάρχει πλήρης κάλυψη αυτής της συμπεριφοράς από το σύνολο της πολιτικής εξουσίας και πιο ειδικά από το σύνολο των κομμάτων, μικρών και μεγάλων, της χώρας (με την εξαίρεση ενός εξωκοινοβουλευτικού κόμματος). Γιατί αν έστω και ένα μικρό κόμμα του κοινοβουλίου ήθελε να διαφοροποιηθεί από αυτές τις δικαστικές συμπεριφορές, τοποθετήσεις, διαδικασίες και αποφάσεις θα μπορούσε να το είχε κάνει ευκολότατα και με εξασφαλισμένη τη δημοσιότητα αφού κάθε κοινοβουλευτικό κόμμα έχει το δικαίωμα να τοποθετείται κάθε μέρα σε όλα τα δελτία ειδήσεων όλων των τηλεοπτικών καναλιών, σε θέματα που θεωρεί σημαντικά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μη γίνει τίποτα γνωστό γι αυτή τη δίκη για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης καθώς κανένα από τα 9 τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας σε κανένα από τα ειδησεογραφικά δελτία τους δεν ανέφερε ποτέ σε όλο αυτό το διάστημα οτιδήποτε για τη δίκη, οτιδήποτε για την αρχική καταδίκη και οτιδήποτε για την αθώωση του ναζιστή στο εφετείο. Για να δικαιολογήσουν τη στάση τους στους πιο ανήσυχους ανθρώπους τα κόμματα που σιώπησαν διέδιδαν ότι η δίκη αυτή αφορούσε έναν «περιθωριακό» και το καλύτερο θα ήταν να μην είχε γίνει μήνυση εναντίον του ή έστω να μην υπάρξει καταδίκη του για να μην μετατραπεί ο «περιθωριακός» σε ήρωα. Ένα βιβλίο που εκθειάζει τόσο ωμά τον πιο δολοφονικό και ρατσιστικό πόλεμο που έζησε η ανθρωπότητα και κυκλοφορεί σε χιλιάδες αντίτυπα στα πιο κεντρικά βιβλιοπωλεία μιας χώρας δεν μπορεί να είναι από τη φύση του ένα περιθωριακό γεγονός, γι αυτό δεν μπορεί να είναι περιθωριακός και ο συγγραφέας του. Ιδιαίτερα δεν μπορεί αυτός να είναι περιθωριακός στη μόνη χώρα της ΕΕ όπου οι ανοιχτοί ναζιστές είναι εντελώς νόμιμοι. Αναφερόμαστε στην αρκετά μαζική δολοφονική ναζιστική συμμορία «Χρυσή Αυγή». Και κυρίως όταν ο «περιθωριακός» και το βιβλίο του συνδέονται άμεσα με ένα κόμμα της Βουλής και της Ευρωβουλής, το αντισημιτικό ΛΑΟΣ.
Ο ναζιστής Πλεύρης, πασίγνωστο στέλεχος της ελληνικής χούντας και γενάρχης του μεταπολεμικού φασισμού και ναζισμού την Ελλάδα υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΛΑΟΣ. Αυτό αργότερα τον απομάκρυνε από τις τάξεις του, για να μην εκτεθεί ανεπανόρθωτα στις κατηγορίες για φιλοναζισμό, αλλά το έκανε «αθόρυβα» και χωρίς ποτέ να τον καταγγείλει. Όμως οι δύο πιο βασικοί βουλευτές και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του ΛΑΟΣ υποστήριξαν άμεσα ή έμμεσα το βιβλίο. Ο ένας είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης που για καιρό διαφήμιζε αυτό το βιβλίο στην τηλεόραση λέγοντας ότι «αυτό το βιβλίο είναι το αγαπημένο μου». Ο δεύτερος είναι ο Θ. Πλεύρης, γιος του Κ. Πλεύρη, που ήταν συνήγορός του στη δίκη και ο οποίος ζητούσε την αθώωση του ναζιστή λέγοντας ότι δεν μπορεί να απαγορεύεται σε έναν έλληνα πολίτη το δικαίωμα να ζητάει την εξόντωση ενός οποιουδήποτε λαού ή το δικαίωμα να ζητάει να επαναλειτουργήσει το Άουσβιτς (!) Ακόμα η νεολαία του ΛΑΟΣ πρόβαλε το βιβλίο στην ιστοσελίδα της ενώ ένα άρθρο του αρχηγού του ΛΑΟΣ Καρατζαφέρη στην επίσημη εφημερίδα του κόμματος, την «Α1», πάνω στην τελική φάση της δίκης κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο «εβραίος μυρίζει αίμα». Αυτές οι καταπληκτικές εκδηλώσεις φασισμού που θα είχαν προκαλέσει σεισμό σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα εδώ πνίγηκαν κυριολεκτικά από όλα τα ΜΜΕ (συμπεριλαμβανόμενου και του τύπου) και έμειναν ασχολίαστες από όλα τα κόμματα με αποτέλεσμα το ΛΑΟΣ να μπει στη Βουλή, ενώ ο Θ. Πλεύρης έχει τον τίτλο του μέλους μιας ανώτατης ντε φάκτο δικαστικής αρχής : της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής που δικάζει βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου !!!
O καθένας μπορεί να έχει τη δική του άποψη για ποιο λόγο καλύπτεται πολιτικά σε μια χώρα της ΕΕ το κάλεσμα για αντισημιτική βία καθώς και η νομιμότητα των νεοναζιστικών συμμοριών. Εμείς απλά διαπιστώνουμε ότι η ίδια πολιτική κάλυψη παρατηρείται και στη Ρωσία και την ίδια στιγμή οι πιο ισχυρές ηγετικές πολιτικές τάσεις των δύο χωρών όλο και περισσότερο ταυτίζονται στα μεγάλα περιφερειακά και διεθνή ζητήματα.
Αλλά όποια και να είναι η ερμηνεία του φαινόμενου της πολιτικής κάλυψης του αντισημιτισμού και του νεοναζισμού στην Ελλάδα, το σίγουρο είναι ότι μόνο αυτή μπορεί να εξηγήσει γιατί, εκτός από τις μετρημένες στα δάκτυλα αντιδράσεις μερικών δημοκρατών δημοσιογράφων, όλοι οι συλλογικοί φορείς και προσωπικότητες που έπρεπε να αντιδράσουν, σιώπησαν.Δηλαδή δεν σιώπησαν μόνο τα τηλεοπτικά κανάλια, ούτε σιώπησαν μόνο όλα τα συνδικάτα που οι ηγεσίες τους ελέγχονται κομματικά, ούτε σιώπησε μόνο η εκκλησία -και «λογικά»- αφού έχει τεράστιο μερίδιο στο φούντωμα του αντισημιτισμού στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Σιώπησαν σχεδόν όλες οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντιρατσιστικές και φιλομεταναστευτικές με την εξαίρεση την ΑΠ και του ΕΠΣΕ (Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι). Μάλιστα ο πρόεδρος(8) της πιο μεγάλης, της πιο επίσημης θεσμικά οργάνωσης, της Ελληνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δημοσίευσε λίγο πριν την πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση κείμενο υπέρ της αθώωσης του ναζιστή το οποίο η εισαγγελέας, σʼ αυτή τη δίκη, κράδαινε για να τεκμηριώσει την πρότασή της υπέρ της αθώωσης.
Πρέπει να αντισταθούμε! Η απόφαση αυτή πρέπει να ανατραπεί.
Αγαπητοί φίλοι δημοκράτες στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Συγχωρέστε μας για το ότι αυτή η επιστολή είναι τόσο μακροσκελής, αλλά δεν μας ήταν εύκολο να περιγράψουμε με λιγότερα λόγια το μεγάλο κίνδυνο που βλέπουμε να πλανιέται πάνω από τη χώρα μας και τις αιτίες της ασφυξίας που αισθανόμαστε. Θεωρούμε αυτή τη δικαστική απόφαση σταθμό για τις γενικότερες εξελίξεις στην Ελλάδα. Μάλιστα θεωρούμε τη δικαστική συμπεριφορά και την απόφαση πιο ανησυχητικές από το ίδιο το βιβλίο, τη δε συγκάλυψη του βιβλίου και των δικαστικών συμπεριφορών από το πολιτικό σύστημα το πιο ανησυχητικό απ όλα.Ο δολοφονικός αντισημιτισμός δεν είναι υπόθεση κύρια των Εβραίων. Είναι γενική υπόθεση των μεγάλων, των τεράστιων πλειοψηφιών, που θέλει να υποδουλώσει ο κάθε ναζισμός. Άλλωστε εμείς της ΑΠ που μπήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις σε αυτή τη δίκη και συντάξαμε υπόμνημα για την παραπομπή του ναζιστή δεν είμαστε εβραίοι. Βλέποντας όμως τους κλασσικούς ναζιστές εδώ και 15 χρόνια να ξαναφανερώνονται έντονα και απρόσκοπτα στη χώρα μας με σημαία τους τον γνωστό δολοφονικό αντισημιτισμό, κρίναμε ότι δεν έπρεπε να επαναλάβουμε το παλιό λάθος να αφήσουμε τους Εβραίους μόνους τους και να περιμένουμε μετά να αντιμετωπίσουμε το ναζιστικό κτήνος όταν θα έρθει η ώρα να χτυπήσει τους δημοκράτες γενικά. Γιατί το κτήνος γίνεται ακαταμάχητο αν παγιώσει τον αντισημιτισμό στο λαό, επειδή ο αντισημιτισμός είναι η ναζιστική «ερμηνεία του κόσμου» και σʼ αυτόν τον κόσμο η εξαφάνιση του Εβραίου είναι το όπιο που προσφέρεται στο φτωχό και στον καταραμένο για να γλιτώσει τάχα από τα βάσανά του. Αλλά αν οι φτωχοί και οι καταραμένοι βρουν παρηγοριά σε έναν ανείπωτο και παράλογο φόνο, μετά κανένας ρατσιστικός φόνος και κανένας παραλογισμός δεν θα τους είναι ξένοι. Για πολλούς αυτή η βαρβαρότητα είναι αδύνατο να επαναληφθεί επειδή σήμερα δεν είναι πολλοί οι ανοιχτοί αντισημίτες. Όμως οι περισσότεροι αντισημίτες σήμερα εμφανίζονται σαν «αντισιωνιστές» επειδή ο κλασικός αντισημιτισμός έβγαλε πολύ κακό όνομα με το χιτλερισμό. Σύμφωνα με τον «αντισιωνισμό» αντισημιτικού τύπου ένα κράτος, το Ισραήλ, έχει την υπερφυσική δύναμη να κινεί συνωμοτικά κάθε άλλο κράτος και να προκαλεί κάθε εκμετάλλευση και κάθε πόνο στον πλανήτη. Γι αυτό είναι το μόνο κράτος το οποίο οι αντισημίτες θέλουν να εξαφανιστεί και το μόνο εξ αιτίας του οποίου πρέπει να τιμωρηθούν όσοι ομόθρησκοι του ή ομοεθνείς του δεν το αποδοκιμάζουν, πράγματα που δεν τα απαιτούν ποτέ για πολύ μεγάλα κράτη που μάλιστα διαπράττουν μαζικές γενοκτονικές σφαγές.
Γι αυτό πρέπει να καταδικαστεί αποφασιστικά η απόπειρα να γίνει δεκτό στην Ελλάδα το κάλεσμα για εξόντωση των Εβραίων πολιτών μέσω της ταύτισης τους με τον οποιοδήποτε πόλεμο διεξάγει μια άλλη χώρα.Γι αυτούς τους λόγους όλη η δημοκρατική Ελλάδα, όλη η δημοκρατική Ευρώπη, όλος ο κόσμος πρέπει να αντιδράσουν στη δικαστική απόφαση της 27 του Μάρτη του Εφετείου της Αθήνας.Σε αυτή τη φάση το ένδικο μέσο που μπορεί να οδηγήσει σε νέα δίκη και σε ανατροπή της απόφασης είναι η αναίρεσή της από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Για να ανοίξει ο δρόμος σʼ αυτή την αναίρεση πρέπει οι έλληνες και ευρωπαίοι δημοκράτες να απαιτήσουν κύρια από την κυβέρνηση αλλά και από όλα τα κόμματα της Ελλάδας να καταδικάσουν δημόσια την αθωωτική αυτή απόφαση που προσβάλει βάναυσα τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της Ευρώπης και να τους ζητήσουν να πάρουν τα αναγκαία μέτρα για την ανατροπή της. 9 Στα πλαίσια μιας τέτοιας προσπάθειας η Α.Π προτείνει να σταλεί στον πρωθυπουργό της Ελλάδας η επιστολή που αναφέρουμε στο εισαγωγικό μας σημείωμα.
Αθήνα, 24 Απριλίου 2009
Παραπομπές (1): Η απόφαση ήταν 4 υπέρ της αθώωσης και 1 κατά (μόνο για το ένα σκέλος της κατηγορίας, δηλαδή για προτροπή σε ρατσιστική βία και μίσος). Για το δεύτερο σκέλος, αυτό των προσβλητικών ιδεών εναντίον των Εβραίων, η απόφαση ήταν ομόφωνη υπέρ της αθώωσης. (2): Εισαγγελέας Λ. Λαζαράκος(3): Οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν: Από την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία: Άννα Στάη, Ρένα Κούτελου, Λάμπης Κατσιάπης. Από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ): Μωυσής Κωνσταντίνης (πρόεδρος), Βενιαμίν Αλμπάλα, Αβραάμ Ρειτάν, Λέων Γαβριηλίδης. Από το Ελληνικό Παρατηρητήριο Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) ο εκπρόσωπος του Παναγιώτης Δημητράς. (4): Εισαγγελέας Σπ. Μουζακίτης(5): Εισαγγελέας Π. Ματζούνης(6): Εφέτης Μ. Παγουτέλη(7): Το σκεπτικό της αθωωτικής απόφασης του δικαστηρίου ακόμα δεν έχει εκδοθεί(8): Πρόεδρος της ΕΕΔΑ, Κ. Παπαϊωάννου(9): Ο εκπρόσωπος τύπου του Υπ. Εξωτερικών, Γ. Κουμουτσάκος σε ερώτηση δημοσιογράφου για τις διεθνείς επικρίσεις κατά της χώρας μας, καταδίκασε τις «ακραίες απόψεις» του Πλεύρη, αλλά δεν καταδίκασε την ίδια την απόφαση.

το σχολιο της antifa-area

επειδη πολλες φορες μεσω μαιηλ,γινομαστε αποδεκτες ''παραπονων" και αρνητικων σχολιων απο διαφορες συντροφισσες και συντροφους για την δημοσιευση των προκυρηξεων αλλα και γενικοτερα την προβολη των θεσεων και αποψεων της "αντιναζιστικης πρωτοβουλιας",
να σημειωσουμε:
1. υπαρχει δεσμευση της ομαδας να δημοσιευουμε τις προκυρηξεις που αφορουν αντιφασισμο-αντιναζισμο.
2. η δημοσιευση ως "ξενων δημοσιευσεων εκφραζει και δεσμευει τους συντακτες η συλλογικοτητες που το υπογραφουν και οχι το site.
3.oποιος δεν συμφωνει μπορει να στελνει την αποψη του στο μαιηλ του site και δεσμευομαστε οτι θα το δημοσιευσουμε....

η συνταξη του
ιστολογιου

No Nazis on 1 May!


Nazis are planning rallies in several German towns on 1 May 2009, to compete with the usual revolutionary demonstrations. Indymedia linksunten will help the anti-fascist resistance in Hanover, Mainz und Ulm by providing live news services (tickers) in German and English.
Overview: Ticker RSS Mobile
Hanover: Ticker RSS Mobile
Legal Team: 0511-1614765
Mainz: Ticker RSS Mobil
Legal Team: will be announced
Ulm: Ticker RSS Mobil
Legal Team: will be announced
This text is about 1 May in Hannover. There is a newer feature in German about 1 May in Hannover. Texts in German covering 1 May in Mainz and 1 May in Ulm are also available on Indy linksunten.
1 May 09. Hanover – Itʼs been known since September 2008 that neonazis from the spectrum of so-called “free comradeships” are mobilising for a central march in the north German city Hannover. Up to 1,500 neonazis from all over Germany and neighbouring countries are expected. Anti-fascist mobilisation and planning has been going on at full capacity for months. According to a police order of 18 March 09 the gathering of the neonazis is banned at this point in time. However, everything indicates that the ban wonʼt hold up.
It emerged at the end of last year that the neonazis are planning marches in both Hanover and in Ulm, southern Germany, on 1 May. As in previous years, the neo-Nazi party NPD and like-minded groups are concentrating their mobilisation on the southern gathering, while the violence-prone “free comradeships” and the “AN” spectrum are concentrating on the north. It has emerged in recent months and weeks that other, though smaller, marches have been registered with the authorities in Neubrandenburg, Berlin, Dresden, Mainz and Weiden. Within the neo-Nazi scene these other demo registrations caused bad blood and dispute, because especially in the action-oriented spectrum of the scene there is the hope to emulate a central large mobilisation on 1 May 08 in Hamburg – Barmbeck. Despite successful anti-fascist interventions that day, which forced police to reroute the neonazisʼ march through a hobby gardening estate to a nearby railway station and to declare it ended there, within the neo-fascist scene the March is rated a success. They ignore the fact that nearly all the buses used by the Nazis were destroyed and more than 10, 000 people protested against the March by various means. The adoption by parts of the neo-fascist scene of action forms like the “Black Block” and other actions usually regarded as “typically leftwing” are part of a change of strategy. Propagated especially by the NPD, the concept of demonstrating “legalistic closeness to citizens” is being displaced by a focus on action-oriented demonstration behaviour. Violent outrages and attacks by neonazis are not new, yet the events on 1 May in Hamburg seem to have developed a certain dynamism of its own.The Hanover march has been filed by Dennis Bührig, from nearby Celle, who has a criminal record of several counts. Bührig has been active for years in the spectrum of violence-prone so-called “free comradeships” and is regarded as the head of comradeship “Celle 73”. He ran last year for the NPD in the Lower Saxony state election and appears as organiser, speaker and marshal at various marches. Bührig is involved in the network “Nationaler Sozialisten Niedersachsen“ (NaSo), an umbrella grouping of the comradeship scene in Lower Saxony and the “Stammtisch Nord“. “Stammtisch Nord“ is a coordination meeting of the so-called “free comradeship scene” in which one participant is Inge Nottelmann, who registered the march on 1 May 08. Nottelmann, who together with her friend Tobias Thiessen is active in the Hamburg “Aktionsbüro Nord“, is regarded as the driving force behind the smallest group, “Arbeitskreis Mädelschar“ (girls working group), whose “theoretical pamphlet” is being used on the mobilisation page for Hanover.In the “theoretical” part of the neo-fascist mobilisation to Hanover the attempt is made to image the 1st of May, the day of the left, emancipatory workersʼ movement, into a context of national and ultimately nation socialist movements. Thus the text culminates in the headline “1 May – day off work since 1933“ and depicts the importance of the “worker” to the “body of the nation” propagated by Hitler and Goebbels. With the motto “end impoverishment, foreign domination and opinion dictatorship – national socialism now” the neonazis pick up classical lines of argument of a “national revolutionary” ideology in which parts of the so-called “free comradeship scene” and the “AN“ spectrum see themselves. In the context of “anti-capitalism from the right” on the argumentation basis of anti-Semitic stereotypes the attempt is made to address and explain social themes. The “revolutionary” alternative proclaimed by the Nazis is “taming capitalism” in a framework of a racist national community (Volksgemeinschaft). This is no “revolutionary”, much less an emancipatory ideology. The same line of argument was used by historical national socialism as the basis of the Shoa, the persecution and murder of millions of political opponents, homosexuals and others proclaimed to be enemies.Shortly after plans for the central march in Hanover became known, groups in various political spectrums began mobilising for counter-protests. Many of the groups participating from the outset declared their intention to stop the march from happening and to blockade the route. This has resulted in the Blockade Alliance, in which trade unions, youth groups and representatives of the radical left are cooperating. But some functionaries managed to split the alliance, arguing that actively blocking the Nazi route is too offensive. This has created various alliances for 1 May in Hanover, whose aims vary from active prevention of the march to family outings with sausage grilling. Already in autumn of 2008 groups of the radical left met to exchange views on shared positions and suitable forms of action. The meetings made clear that the purpose cannot be only to prevent the march, but also to present understandable radical leftwing contents to the public. This includes criticism of parts of the bourgeois public and their political positions.The Nazis will begin their assembly at the central bus station close to the central railway station. The blockade alliance of the DGB trade union federation, youth groups and radical Left have registered events all around the Nazi gathering place to serve as starting points for blockades of the Nazi route. To enable as many people as possible to take part in the blockades, groups are called on not to act militantly near the blockades. Anti-fascists are also calling for many decentralised actions. A spokeswoman declared these were not meant to be contrary action forms but to contribute to a “coordinated multiplicity” of the protest. Information, sleeping places and other dates are posted on the mobilisation page of the alliance.
Antifascist website mobilising for 1 May in Hannover

Κάλεσμα Ρομά στην Τσεχία κατά του νεοναζισμού

Μετά από εμπρηστική επίθεση σε σπίτι Ρομά στο Vitkov από νεοναζί και θύμα ένα κορίστι δύο ετών που παλεύει να κρατηθεί στη ζωή, οι Ρομά προσπαθούν να διαφυλάξουν την ζωή τους σε μια χώρα που τα ακραία δεξιά στοιχεία παρουσιάζουν ανησυχητική αύξηση ακολουθώντας τους ανάλογους δείκτες άλλων κεντρικών ευρωπαικών χωρών. Το κάλεσμα αφορά ταυτόχρονες διαδηλώσεις για τις 3 Μάη σε πολλές μεγάλες πόλεις της Τσεχίας με αίτημα τον περιορισμό των νεοναζί με την βοήθεια της κυβέρνησης και της αστυνομίας.Roma in the Czech Republic: http://romove.radio.cz/en/article/22369Φυλετική επίθεση στο Rostock, 1992 (άρθρο από wikipedia): http://en.wikipedia.org/wiki/Riot_of_Rostock-LichtenhagenHungarian Neo-Nazi against Roma: http://www.russiatoday.com/Top_News/2009-04-22/Hungarian_Neo-Nazi_lead_war_on_gypsies_.htmlRom News Network: http://www.romnews.com/community/index.php?newlang=engΕπίθεση στο Litvinov, 17-11-2008: http://www.youtube.com/watch?v=zKrnJIIltco


http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1023041

Συγκέντρωση διαμστυρίας για το δολοφονικό ξυλοδαρμό του Κούρδου πρόσφυγα

Σε σύσκεψη αντιρατσιστικών και μεταναστευτικών οργανώσεων που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 24/4 στο Στέκι Μεταναστών της αθήνας σχετικά με τον βαρύτατο τραυματισμό του Κούρδου πρόσφυγα Αριβάν Οσμάν Αμπντουλά απο λιμενικούς στην Ηγουμενίτσα αποφασίστηκε η οργανωση συγκέντρωσης διαμαρτυρίας στον σταθμό ΗΣΑΠ του Πειραιά την Τρίτη 5 Μαΐου 2009 στις 6 το απόγευμα. Τις επόμενες ημέρες θα κυκλοφορήσει ανακοινωση προς υπογραφή από συλλογικότητες ντόπιων και μεταναστών που θα διακινηθεί στις διαδηλώσεις της πρωτομαγιάς και τις κινητοποιήσεις της επόμενης εβδομάδας καθώς και δίγλωσση αφίσα.

Όχι στον εμπαιγμό των προσφύγων και το ρατσισμό του Νομάρχη.

Οι ρατσιστικές θέσεις του Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη έχουν πάψει από καιρό να μας εκπλήσσουν. Το ίδιο και η αναξιοπιστία του, γνωστή και αυτή στο πανελλήνιο. Η υποκρισία του όμως αυτή τη φορά ξεπέρασε κάθε όριο.

Είναι γνωστό ότι εδώ και ένα χρόνο περίπου η Νομαρχία Θεσσαλονίκης αρνείται να εκδίδει άδειες εργασίας για τους πρόσφυγες της πόλης μας (αιτούντες άσυλο). Με ευθύνη των πολιτικών προϊσταμένων, η αρμόδια υπηρεσία ξεκίνησε ξαφνικά από πέρσι τον Απρίλιο να εφαρμόζει μια ακραία ρατσιστική και πρακτικά ανενεργή διάταξη παλιότερου νόμου, η οποία απαγορεύει στους πρόσφυγες να εργάζονται όσο υπάρχουν έλληνες άνεργοι οπουδήποτε στην Ελλάδα. Καμία άλλη Νομαρχία της χώρας, όπως και η ίδια η Νομαρχία Θεσσαλονίκης μέχρι πέρσι, δεν ερμηνεύει και δεν εφαρμόζει αυτή τη διάταξη με τέτοιο τρόπο, ο οποίος καταδικάζει τους πρόσφυγες στην ανεργία και τη μαύρη εργασία.
Την Πέμπτη 2 Απριλίου, η Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης μαζί με δεκάδες πρόσφυγες κατέθεσε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο το αίτημά της για την αλλαγή αυτής της ρατσιστικής και απάνθρωπης τακτικής. Ο Νομάρχης, μπροστά στους πρόσφυγες, τους νομαρχιακούς συμβούλους και τους δημοσιογράφους, αφού έπλεξε μόνος του για μια ακόμα φορά το εγκώμιό του και μας διηγήθηκε πόσο αγαπά τους πρόσφυγες, δεσμεύθηκε ρητά ότι αν οι άλλες Νομαρχίες συνεχίζουν να εκδίδουν άδειες, το ίδιο θα κάνει και αυτός. Οι πρόσφυγες αποχώρησαν ανακουφισμένοι και σε συνάντησή μας με τους υπηρεσιακούς παράγοντες τις επόμενες ημέρες συμφωνήθηκαν και οι πρακτικές λεπτομέρειες για την τακτοποίηση της υπόθεσης.
Σήμερα, ένα μήνα σχεδόν μετά, και αφού οι αρμόδιες υπηρεσίες ολοκλήρωσαν τις αναγκαίες διαδικασίες, ενημερωθήκαμε ότι ο Νομάρχης άλλαξε άποψη και αποφάσισε να μην υπογράψει τις άδειες!
Είναι φανερό ότι οι ρατσιστικές του απόψεις και το φλερτ με την ακροδεξιά αποδείχτηκαν ισχυρότερα από το υποτιθέμενο «φιλολαϊκό» προφίλ που προσπάθησε να επιδείξει στους πρόσφυγες. Οι πρόσφυγες όμως δεν είναι μόνοι τους. Όπως στεκόμαστε δίπλα στον Κούρδο που ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τους λιμενικούς της Ηγουμενίτσας, θα σταθούμε δίπλα και στους πρόσφυγες της Θεσσαλονίκης που απειλούνται με εξόντωση από το ρατσισμό του κάθε Ψωμιάδη.
Η ειρωνεία είναι ότι αύριο Τετάρτη, ο Ψωμιάδης «κλείνει» τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης με σύνθημα «Δεν επαιτούμε. Απαιτούμε». Ούτε οι πρόσφυγες όμως επαιτούν. Στην ερχόμενη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβούλιου θα είμαστε ξανά εκεί, πρόσφυγες και άλλοι αλληλέγγυοι πολίτες της πόλης, για να απαιτήσουμε ξανά την άρση αυτής της αδικίας. Ενάντια στον εμπαιγμό και το ρατσισμό του Νομάρχη, ορθώνεται η άλλη Θεσσαλονίκη, των προσφύγων, των αγώνων, της αλληλεγγύης.

Καλούμε σε:
Παράσταση διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου
Πέμπτη 30 Απριλίου 13.00 στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης
(θα ακολουθήσει Συνέντευξη Τύπου)
www.socialcenter.gr

Για τη χτεσινή γιορτή αλληλεγγύης στον Αγ. Σπυρίδωνα στο Αιγάλεω...




Πολλοί μετανάστες από την περιοχή του Αγ. Σπυρίδωνα συμμετείχαν στη γιορτή αλληλεγγύης. Αρκετοί αιγαλιώτες έφεραν ρούχα και φαγητά και όλοι μαζί προσπαθήσαμε να διαμορφώσουμε ένα κλίμα επικοινωνίας έξω από τα κυρίαρχα στερεότυπα των διαχωρισμών και του αποκλεισμού. Επίσης, στη γιορτή συμμετείχαν και άτομα από την "πρωτοβουλία προσφύγων, μεταναστών/τριών και αλληλέγγυων". Από τις 12.30 το μεσημέρι οι μετανάστες, κούρδοι από το Ιράκ, ιρακινοί και λίγοι πακιστανοί στήσανε το δικό τους χορό αφού ανάλαβαν οι ίδιοι τη μουσική επιμέλεια. Μέχρι τις 6 περίπου το απόγευμα ο χορός δεν σταμάτησε ούτε στιγμή. Ενδιάμεσα αδειάσαν τα ταψιά, οι νταμιτζάνες και οι κρεμάστρες από τα ρούχα. Η απόπειρα να γνωριστούμε με τους μετανάστες αλλά και να καταδείξουμε ότι η περιοχή είναι ανοιχτή και φιλόξενη, μακριά από τη μιζέρια και το δηλητήριο του ρατσισμού, απέφερε τους προσδοκώμενους καρπούς. Και είναι μόνο η αρχή...ΥΓ. Με δεδομένο ότι επρόκειτο για μια ανοιχτή γιορτή που είχε πολλά χαρακτηριστικά ενός παραδοσιακού πανηγυριού, με το κρασί να ρέει άφθονο και τα αίματα ξαναμμένα, κάποια στιγμή προς το τέλος μερικοί μετανάστες συνεπλάκησαν μεταξύ τους για ασήμαντη αφορμή. Αυτή ήταν και μια ευκαιρία για την αστυνομία να δηλώσει παρουσία με περιπολικά και μια κλούβα και με τον επικεφαλής να κρατάει μπαστούνι του μπέιζμπολ (!) Ωστόσο, η κατάσταση διευθετήθηκε από τους συγκεντρωμένους μετανάστες και αλληλέγγυους με την αστυνομία να αποχωρεί και τη γιορτή να λήγει.

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Anti-Racists vs. Youth for Western Civilization

Yesterday evening, on UNC campus in Chapel Hill, NC, we saw round two of the battle between anti-racist community members and students and the newly founded white supremacist group Youth for Western Civilization. After the successful protest of YWC’s event last week, which ended with protesters literally chasing the anti-immigrant ex-congressman Tom Tancredo out of the building and attracted international media attention, a liberal backlash ensued on UNC’s campus. The college paper refused to print any words of support for the protest, as it was becoming a national embarrassment for the administration. Student groups that were hoping to “dialogue” with Tancredo last Tuesday, including the Hispanic association on campus, also quickly distanced themselves from the protests, even going so far as to do a joint press conference with the president of YWC. Meanwhile, Student Congress, UNC’s chancellor, and Chapel Hill Police immediately started up their gears of repression, seeking to divide protest groups from one another and find those responsible. On Monday evening, a mediated gathering between a half dozen or more student and community groups took place on campus, where people sought to understand each others’ differing analyses and goals regarding YWC and the past week’s event. It was a sad sight: a half dozen groups with little to no analysis or collective memory about how and why to fight fascism, what “free speech” means in this context and how it was being used rhetorically against us, or the relation between xenophobia and white supremacy. Additionally present was the complicated racial dynamics of power and privilege, as most of the students showing support for past Tuesday’s victory were white, while the non-politically oriented Hispanic association expressed disappointment that they weren’t allowed to “dialogue” with Tancredo, adding that the event “wasn’t about racism, it was about immigration.” (It is important to note that many of the protesters on Tuesday were people of color, unrepresented by any student organization, and these individuals‘ voices have yet to really be heard.) A final complication was the presence of non-students, who feel it is in their interest to militantly disrupt and stop fascist organizing whenever and wherever possible in their hometown, but have less connection to or affinity for the inner-workings of campus liberal politics.In no time at all, in the midst of this flurry of activity, drama, repression, and media manipulation, YWC announced another event, this time hosting anti-immigrant speaker and politician Virgil Goode from Virginia. Despite all the complications, wheatpasted posters announcing protest at the event started appearing on campus, and more meetings took place. The media was geared up, the Chapel Hill police were hyped, the campus administration felt like all eyes were on them, and for a week YWC and its critics were on the front page of every paper in town. Needless to say, there would be no element of surprise on Wednesday. The event was moved at the last minute to a larger and more secure auditorium in the Student Union, which would make the event easier to police and would allow for the droves of reporters and alumni who came to observe the spectacle for a second time. Hopefully they weren’t disappointed. There was already a protest outside the Union in full swing, albeit of a smaller and less aggressive nature than the demo the week before. The fiasco inside began with individuals handing out programs for the event, disguised to look official but actually containing key information about the source of YWC’s racist agenda and political connections, as well as making a case for why their existence on campus is not a free speech issue but a hate issue. Once the event started, it was quickly disrupted by a drag-song and dance routine from half a dozen folks standing in the front, mocking the YWC and Virgil Goode and encouraging resistance to racist forces in our town. This only lasted a brief while, but soon others began shouting at the speaker and YWC members, with charges of “racist” and “white supremacist.” Somewhere around the same time, on the outside of the building, folks began emerging en masse from surrounding buildings due to the fire alarms going off. This crowd observed the protest taking place with an air of confusion, as police looked on. Back on the inside, loud noises from an unknown source started reverberating throughout the auditorium. It seems that this was not a fire alarm, and the event continued on, albeit somewhat chaotically. More individuals started shouting, and the police began “escorting” folks they had targeted as “disruptive” out of the building, whom they then arrested. Two of the last people to be removed were pulled out of the building while holding a pink banner that said, “Fuck Racism!” Nevertheless, the speaker was apparently able to give their speech, throughout the chaos, though not without further shouting and disruption at the end. The total number of arrests by the end of night was 6. All of those folks were given misdemeanor disorderly conduct charges and released that night. Further repression has ensued this morning, when a student allegedly identified as participating the Tuesday action last week was arrested, questioned, and charged with “disturbing the peace at an educational institution.” Several other students have been harassed by police as well, in what is clearly an attempt by the administration to scare and divide organizers and save face in the national academic “community.” In the past 8 days two demos, which were militant by campus standards, a dozen or more meetings, national media attention, and at least seven arrests have occurred. Police, media, students and non-students alike are still reacting to all this, so it is difficult to provide much analysis of Wednesday’s action at this point. It does seem clear that while the speech was not totally stopped, it was indeed disrupted in such a way as to continue embarrassing the administration and costing their bureaucracy thousands of dollars in a relatively large police effort. It is also clear to people who want YWC out of Chapel Hill that we cannot continue organizing on a reactive, event by event basis. Fortunately, we are not intimidated or scared by the petty, trifling machinations of the University bureaucracy and its police and press, nor are we willing to resign the safety or our communities and neighbors to the political interests of liberal student organizations that desire “free” speech and dialogue with a white supremacist organization. YWC is now a controversial, hated group on campus, with both an embarrassed faculty sponsor and a scrambling administration tenuously preserving the group’s existence. There will continue to be debate, education, and action until YWC is out of our town. You are invited to join this struggle; find out if YWC has a chapter in your town and go after them. If not, be the creative anarchists that you are and find a way to let UNC administrators know how you feel. In solidarity and rage!one hopeful North Carolina anarchistPS. As one individual, I’ve done my best give a fair account of what’s been happening, and how a diverse range of groups and individuals have been trying to approach the rapidly shifting landscape of Chapel Hill and university politics. I do not write this with the intention of representing any specific group, merely to give a tenuous account of the strategies and actions that are unfolding, as today becomes yesterday so fast. There are obviously a wide diversity of opinions about this struggle from within the ranks of those protesting and making a ruckus, so please keep that in mind. Feel free to comment, alter, question, or raise issues with anything written here!

αντιρατσιστικό συλλαλητήριο Κυριακή 26/4, 5μμ στο ΚΕΠ Ν.Ιωνίας

19 ρατσιστικές επιθέσεις σε Ν.Ιωνία και Λαμπρινή! Κάλυψη από Αστυνομία των επιθέσεων! Καλούμε σε αντιρατσιστικό συλλαλητήριο την Κυριακή 26/4, 5μμ στο ΚΕΠ Ν.Ιωνίας Το τελευταίο δεκαήμερο μια ομάδα ρατσιστών επιτίθεται με σιδερογροθιές και σπασμένα μπουκάλια σε Πακιστανούς μετανάστες στην περιοχή της Ν.Ιωνίας και της Λαμπρινής. Στην Ν.Ιωνία στήνουν καρτέρι τα ξημερώματα γύρω στις 4 πμ στην Λεωφόρο Ηρακλείου όπου και δεκάδες εργαζόμενοι σε Λαϊκές πάνε για να πιάσουν δουλειά. Στοχοποιείται έτσι μια ολόκληρη κατηγορία εργαζόμενων. Συγκεκριμένα ομάδα από 4-6 σε 2-3 μηχανές επιτέθηκε στους Πακιστανούς μετανάστες με σιδερογροθιές τους ρίξανε κάτω και τους κλωτσάγανε με αποτέλεσμα τον τραυματισμό στο πρόσωπο και τα πλευρά σε 19 τουλάχιστον άτομα. Ομάδα 15 ατόμων με αυτοκίνητα περικύκλωσε περιοχή με τρόπο που εμπόδιζε είσοδο και έξοδο από ολόκληρα τετράγωνα και με εντολές αρχηγού επιτίθονταν σε μετανάστες που είχαν εγκλωβιστεί στη περιοχή. Πρόκειται για συστηματικά οργανωμένες και προσχεδιασμένες επιθέσεις που δείχνουν ότι οι φασιστικές ομάδες κρούσης δίνουν πλέον το παρών. Αυτές οι επιθέσεις γίνανε από την μεγάλη Πέμπτη 17/4 έως και χθές τα ξημερώματα. 2.Στην Λαμπρινή ομάδα ρατσιστών επιτίθεται συστηματικά από τις 17 Απρίλη σε Πακιστανούς μετανάστες. Γίνονται επιθέσεις από την Πλατεία του Αγίου Ανδρέα. Μάλιστα κυνήγησαν μέχρι το σπίτι τους στην οδό Συρακουσών.Κι μπήκαν 3 φορές στο σπίτι τους τραυματίζοντας 4 άτομα.. Μάλιστα την δεύτερη μέρα παρακολουθούσαν και περίμεναν να βγουν από το σπίτι για να επιτεθούν. Αστυνομικοί πήγαν στις 18 του Απρίλη στις 11.50μμ, πιάσανε δύο, ενα18χρονο και ένα 22χρονο. Ο 22χρονος έλεγε στους Πακιστανούς «είμαι αστυνομικός!». Ο μεταφραστής Μοχάμεντ Μπασίρ εκ μέρους των θυμάτων που πήγε στο ΑΤ αντιμετωπίστηκε χυδαία από τον αστυνομικό στην είσοδο ,τον έβριζε «φύγετε από την χώρα μας» και τον εμπόδισε να μπει μέσα! Μια γειτόνισσα κατήγγειλε το περιστατικό σαν ακραία ρατσιστική επίθεση και προσφέρθηκε να παραστεί σε δίκη κατά των φασιστοειδών. Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά αλλά συνέχεια των επιθέσεων που έγιναν στο Αιγάλεω, τον Ρέντη, την Νίκαια. Στην Λαμπρινή μόλις πριν από 3 μήνες το ΑΤ προσπαθούσε να κουκουλώσει στα γρήγορα δολοφονική ρατσιστική σε βάρος Πακιστανού μετανάστη. Ηθικός αυτουργός των επιθέσεων που παραπέμπουνε σε οργανωμένες φασιστικές συμμορίες είναι η πολιτική του ρατσισμού που στοχοποιεί τους μετανάστες για την άνοδο της ανεργίας και της εγκληματικότητας.
Καλούμε σε αντιρατσιστικό συλλαλητήριο την Κυριακή 26/4, 5μμ στο ΚΕΠ Ν.Ιωνίας -Τζαβέντ Ασλαμ,πρόεδρος Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδος 6955295322 -Πέτρος Κωνσταντίνου, Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης Ασύλου της ΕΕ, 6932828964

Το οικονομικό πρόγραμμα ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΑΝ ΤΟ ΦΛΕΡΤ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΓΑΜΟ


Πολύ συζήτηση γίνεται εδώ και λίγους μήνες για το ενδεχόμενο να πάρει πιο συγκεκριμένες μορφές η άτυπη συνεργασία της κυβέρνησης με το ΛΑΟΣ. Αλλά τι θα σημαίνει αυτή η σύγκλιση για τον κρίσιμο τομέα της οικονομικής πολιτικής;Παρά την πρόσφατη επαναβεβαίωση της παλιάς θέσης του κ. Καραμανλή ότι «δεν συνεργάζεται με τα άκρα», η προσέγγιση του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη προς το κυβερνών κόμμα συνεχίζεται αδιατάρακτη. Η αδυναμία της κυβέρνησης, με την οριακή πλειοψηφία και το τσαλακωμένο πολιτικό προφίλ, αφήνει ελεύθερο το χώρο στον πεπειραμένο τακτικιστή καναλάρχη. Με υπολογισμένες κινήσεις και εφαρμόζοντας την τακτική του σκοτσέζικου ντους, ο κ. Καρατζαφέρης διεκδικεί να επιστρέψει από την πόρτα στην «κοινή πολυκατοικία» της (άκρο-κέντρο)δεξιάς, εκεί δηλαδή από όπου τον πέταξαν πριν από 9 χρόνια από το παράθυρο. Ακόμα κι ο Αρης Σπηλιωτόπουλος, ο άνθρωπος δηλαδή που είχε δεχτεί το 2000 τη σφοδρή επίθεση από τον κ. Καρατζαφέρη (με τα γνωστά περί «Σαλώμης») που οδήγησε στη διαγραφή του, είναι σήμερα έτοιμος να τον καλοδεχτεί, λέγοντας μεγαλόψυχα ότι «ο ΛΑΟΣ σε πολλά ζητήματα έχει εκφράσει απόψεις που δεν χαρακτηρίζονται ακραίες». Οσο για την παλιά δήλωση Καραμανλή περί άκρων, ο υπουργός Παιδείας έδωσε μια περίεργη ερμηνεία: «Η δήλωση Καραμανλή περί άκρων δεν αποκλείει κανέναν και δεν προεγκρίνει κανέναν» (Mega, 9/3/09). Κρεοπωλείον «Η πατρίς»Για να αντιληφθεί κανείς πώς σχεδιάζει αυτή την προσέγγιση, χρήσιμη είναι η περιγραφή που έκανε ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης σε μια συνεδρίαση της Βουλής τον περασμένο μήνα (18/3/09). Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ θυμήθηκε μια παλιά ελληνική ταινία με «μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα και την κόρη της, που μου φαίνεται ότι ήταν η Μπέτυ Αρβανίτη, δεν θυμάμαι καλά, οι οποίες δεν είχαν να φάνε και πήγαινε ένας κρεοπώλης της γειτονιάς, ένας χασάπης και τους έδινε τα κρέατα, τα μπιφτέκια, τον κιμά κ.λπ. και έτρωγαν και την ‘έβγαζαν’. Αλλά βεβαίως δεν ήθελαν να δείξουν το χασάπη, ντρεπόντουσαν. Ετσι είναι ξεπεσμένη η Νέα Δημοκρατία. Παίρνει τις ιδέες μας αλλά δεν θέλει να ξέρει ότι είναι από εμάς».Ο κατά δήλωσή του «χασάπης» της Δεξιάς έχει βέβαια δίκιο. Σε μια σειρά από ζητήματα που απασχόλησαν τα δυο τελευταία χρόνια την κυβέρνηση, οι τελικές αποφάσεις που πάρθηκαν από τα αρμόδια υπουργεία και τον ίδιο τον πρωθυπουργό φέρνουν τη σφραγίδα του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη. Σε ορισμένα μάλιστα απ’ αυτά, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έχει κατορθώσει να δημιουργήσει πραγματικό «ρεύμα», παρασύροντας στην πολιτική του επιχειρηματολογία μεγάλα μέσα ενημέρωσης που υποτίθεται ότι δεν ταυτίζονται με τη Δεξιά (εφημερίδες όπως το Πρώτο Θέμα και κανάλια όπως το Mega). Από τη διαμάχη για το βιβλίο της ιστορίας μέχρι τις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για την ποινικοποίηση της κουκούλας και την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η κυβέρνηση εμφανίζεται να υιοθετεί –και μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση που της προκαλεί και αντίστοιχο πολιτικό κόστος- τις προτάσεις του κ. Καρατζαφέρη. Από τη δική τους πλευρά, ο πρόεδρος κι οι βουλευτές του ΛΑΟΣ δεν διστάζουν να υπερψηφίζουν τα κρίσιμα νομοσχέδια της κυβέρνησης, ενώ οι παρεμβάσεις τους στη βουλή κινούνται περισσότερο κατά του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ συχνά από τα δικά τους έδρανα εκφωνούνται οι πιο καθαροί φιλοκυβερνητικοί λόγοι. Το αποτέλεσμα είναι να έχει ήδη δημιουργηθεί ένας σφικτός πολιτικός εναγκαλισμός, τον οποίο είναι υποχρεωμένη να αποδέχεται η κυβέρνηση, ακόμα κι όταν στα λόγια τον απορρίπτει. Η σαφής στροφή της προς μια πολιτική ατζέντα «νόμου και τάξης» προκύπτει κι ενισχύεται απ’ αυτή την άτυπη συνεργασία, την οποία ο κ. Καρατζαφέρης ήδη αποκαλεί «συγκυβέρνηση».Στην πραγματικότητα ο κ. Καρατζαφέρης μ’ αυτή τη συνεργασία έχει πετύχει ό,τι έλεγε το παλιό σλόγκαν για τα εσώρουχα που είχε ο ίδιος λανσάρει, την εποχή που ήταν (μόνο) διαφημιστής: «Απ’ έξω εμφάνιση και από μέσα άνεση». Απ’ έξω η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμφανίζεται ως εκφραστής του μεσαίου χώρου, ενώ από μέσα έχει όλη την άνεση να κυριαρχεί η ακροδεξιά. Οι δυο πιο ορατοί άξονες αυτής της προσέγγισης είναι ασφαλώς η επιβολή μέτρων σκληρής αστυνόμευσης στο εσωτερικό κι η υιοθέτηση μιας εθνικιστικής ρητορικής στο εξωτερικό. Αλλά το πραγματικό πολιτικό ερώτημα που προκύπτει από αυτή τη σύγκλιση είναι ποιές επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η «συγκυβέρνηση» στη διαχείριση του σπουδαιότερου ζητήματος αυτής της περιόδου, στην αντιμετώπιση δηλαδή της οικονομικής κρίσης.Ο πατριωτισμός της τσέπηςΗ οικονομική «φιλοσοφία» του ΛΑΟΣ αποτελεί ένα επιπλέον επιχείρημα, το οποίο χρησιμοποιούν ορισμένοι αναλυτές για να διευκολύνουν τη διαφαινόμενη δεξιά «συγκυβέρνηση». Αν μπολιαστεί, μας λένε αυτοί οι αναλυτές, η οικονομική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας με τη «σκέψη Καρατζαφέρη», τότε μπορεί να πάρει πιο «φιλολαϊκές μορφές», εφόσον το ΛΑΟΣ αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή της παλιάς λαϊκής δεξιάς, η οποία δεν υιοθετεί τη φιλελεύθερη οικονομική λογική της κυβέρνησης. Είναι αλήθεια ότι ορισμένες από τις κατά καιρούς εξαγγελίες του κ. Καρατζαφέρη έχουν σαφή αναφορά σε δόγματα της λαϊκής δεξιάς και συνοδεύονται από προτάσεις μέτρων «προστασίας των μικρομεσαίων», που έρχονται σε αντίθεση με τη σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική. Αν συνυπολογίσει κανείς την αντιευρωπαϊκή ρητορική του κόμματος, τότε μπορεί να παρασυρθεί και να θεωρήσει ότι περιμένουν καλύτερες μέρες τους εργαζόμενους, αν επιτευχθεί τελικά η πολυσυζητημένη συγκατοίκηση. Όμως ισχύει εντελώς το αντίθετο. Αν μπει κανείς στον κόπο και αφαιρέσει από τις προτάσεις του κ. Καρατζαφέρη το διαφημιστικό τους περίβλημα, το μόνο που μένει είναι μια σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική.Ξεχωρίζουμε καταρχήν δύο προτάσεις του ΛΑΟΣ που ήδη έχουν υιοθετηθεί από την κυβέρνηση, αλλά έχει ενδιαφέρον η συλλογιστική με την οποία τις εισηγήθηκε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. 1. Η «νομιμοποίηση» των ημιυπαίθριων χώρων.«Σας προτείνουμε ένα φόρο, γλυκύ φόρο, κύριε Πρωθυπουργέ», έλεγε στις 6/2/09 στη Βουλή ο κ. Καρατζαφέρης. «Ενα εκατομμύριο σπίτια είναι παράνομα. Ολα τα διαμερίσματα της Ελλάδας είναι παράνομα με τους ημιυπαίθριους χώρους. Ολοι θέλουν να τα νομιμοποιήσουν. Δεν υπάρχει Ελληνας που δεν θα δώσει ευχάριστα για να νομιμοποιήσει το σπίτι του, γιατί αυτομάτως ανεβαίνει και η αντικειμενική αξία του ακινήτου. Να τα γκρεμίσετε ένα εκατομμύριο σπίτια δεν μπορείτε. Αρα, λοιπόν, πάρτε απ’ αυτό το φόρο». Πρόκειται για το αυστηρά εισπρακτικό μέτρο που έσπευσε να υιοθετήσει ο κ. Σουφλιάς, με την αστεία επισήμανση ότι «δεν πρόκειται για νομιμοποίηση, αλλά για τακτοποίηση». 2. Η φοροαπαλλαγή για τα αυτοκίνητα πολυτελείας.«Τόσο καιρό που φωνάζαμε εμείς εντός Κοινοβουλίου κι εντός Ευρωκοινοβουλίου να φέρετε την πλήρη κατάργηση του τέλος ταξινόμησης, δεν το κάνατε», έλεγε και πάλι στη Βουλή στις 30/3/09, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. «Το πιο ακριβό αυτοκίνητο, η Porsche η Cayenne, έχει 22.000 ευρώ στις Βρυξέλλες –χθές ήμουν εκεί- όταν είναι τετραετίας. Εδώ, γιατί έχει 60.000 και 70.000 ευρώ; Για ποιό λόγο το αυτοκίνητο που στην Ελλάδα έχει 40.000 ευρώ στη Ρουμανία μπορείς να βρεις το ίδιο με 14.000 ευρώ; Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που συμβαίνει αυτό. Αν θέλετε, λοιπόν, να νομοθετήσετε υπέρ του λαού, νομοθετήστε και πείτε, καταργείται τελείως». Δώστε Πόρσε στο λαό, λοιπόν. Αλλά οι «δομικές αλλαγές» που εισηγείται ο κ. Καρατζαφέρης για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι πολύ σοβαρότερες:1. Η κατάργηση της φορολογίας των επιχειρήσεων.«Στις ελάχιστες επενδύσεις που γίνονται, για να μη φύγουν και αυτές και γίνουν περισσότερες, όσα κέρδη επανεπενδύονται, μηδέν φορολογία. Οταν, λοιπόν, υπάρχει μία επιχείρηση που επενδύει όσα και αν κερδίζει στο σύνολό τους, δεν φορολογούνται. Οχι κλάσμα, κύριε Πρωθυπουργέ. Γιατί όταν μπει κλάσμα, αρχίζει ο έφορος και κάνει το κουμάντο» (12/2/09).2. Η νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος.«Ζητείστε να σας πουν πόσα χρήματα έχουν οι Έλληνες στο εξωτερικό. Θα τρομάξετε. Είμαστε η χώρα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις στην Ελβετία. Κάποια απ’ αυτά τα χρήματα μπορούν να έλθουν πίσω, κύριε Πρωθυπουργέ. Νομιμοποιείστε τα. Πώς; Πείτε: νομιμοποιώ όλα αυτά τα χρήματα, δεν με ενδιαφέρει πώς τα έβγαλες έξω, αρκεί να πάρεις ομόλογα του ελληνικού δημοσίου» (12/2/09).3. Η κατάργηση του πόθεν έσχες.«Καταργήστε για πέντε χρόνια το πόθεν έσχες, καταργήστε για πέντε χρόνια ό,τι τεκμήριο υπάρχει. Αυτός που έχει χρήματα στο σεντούκι θα πάει να τα κάνει σπίτι και αν έχει πολλά, θα τα κάνει βίλα. Θα δουλέψει ο εκσκαφέας, θα δουλέψει ο οικοδόμος, θα δουλέψει ο μπογιατζής, θα δουλέψει ο σιδεράς, θα δουλέψει αυτός ο οποίος πουλάει κουζίνες, ψυγεία ή κουρτίνες, όλοι. Θα γυρίσει η αγορά. Βγάλτε τα μαύρα χρήματα από τα σεντούκια» (12/2/09).4. Η θεσμοποίηση της παραοικονομίας.«Οσον αφορά την παραοικονομία, ξέρετε ότι υπάρχει ανάμεσά μας. Εγώ, αν ήμουν στη θέση σας, θα έκανα λίγο τα στραβά μάτια. Πρόσκαιρα θα έχανα κάποια έσοδα, στο τέλος όμως θα τα πάρω τα έσοδά μου. Θα τα πάρω από το έργο που θα κάνει, που θα χτίσει, που θα αγοράσει ένα ακίνητο. Ταυτόχρονα όμως, ενισχύω την απασχόληση! Αποφεύγω ένα μεγάλο βραχνά. Γιατί εμένα δεν με ενδιαφέρει σε αυτήν τη φάση εκεί που πηγαίνει η ανεργία, ποια οικονομία μου δίνει μεροκάματα! Εγώ θέλω μεροκάματα τώρα» (12/2/09).5. Το ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών.Ο κ. Καρατζαφέρης δεν αρκείται στην υποστήριξη των κυβερνητικών χειρισμών για την πώληση της Ολυμπιακής. Προτείνει –επί τη ευκαιρία- το ξεπούλημα και του ΟΣΕ: «Εχουμε μια αδερφή γεροντοκόρη πενήντα οκτώ ετών, κακοφτιαγμένη, στραπατσαρισμένη και έρχεται κάποιος και την παίρνει και μας δίνει και προίκα. Οχι να δώσουμε εμείς προίκα. Λοιπόν, μην χάσετε την ευκαιρία. Κοιτάξτε τι καλύτερο μπορείτε να δώσετε. Και κοντά στη γεροντοκόρη αδερφή, μπας και δώσετε και κανέναν γεροντοκόρο αδερφό, δηλαδή τον ΟΣΕ» (12/2/09). 6. Η θεοποίηση των ιδιωτικών επιχειρήσεων.«Ξέρετε, κύριε υπουργέ», παρατηρεί ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ στον κ. Αβραμόπουλο (18/2/09), «ότι εάν αναθέσετε σ’ έναν ιδιωτικό φορέα όλες τις αξονικές, όλες τις μαγνητικές, όλα τα εγκεφαλογραφήματα, θα σας έρθει φθηνότερα κατά εν τρίτο απ’ ό,τι κοστίζει σήμερα;»7. Η δημιουργία «παραδείσου» επενδυτών.Το οικονομικό όραμα του κ. Καρατζαφέρη είναι να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα επενδυτικό «θαύμα», ανάλογο μ’ εκείνο που προκάλεσε σε χώρες της Ασίας και της Ανατολικής Ευρώπης τα μικρά μεροκάματα και η απουσία εργατικής προστασίας. Στις 22/1/09 ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αποκαλύπτει στον αρμόδιο υπουργό ότι «δύο παγκόσμιες μονάδες, η Mitsubishi και η Hyundai θέλουν καλύτερη πρόσβαση στην Ευρώπη. Το ξέρετε; Τα λαγωνικά σας το έχουν πιάσει αυτό; Εγώ θα πήγαινα αύριο το πρωί, κύριε υπουργέ στην Ιαπωνία και θα έλεγα ‘ελάτε στην Ελλάδα και σας δίνω τα πάντα, ό,τι θέλετε, μέχρι και ασφαλιστική απαλλαγή τα πρώτα πέντε χρόνια. Ελάτε εδώ’». Με ιδιαίτερη επιμονή επανέφερε στη Βουλή το ίδιο αίτημα για χαριστική μεταχείριση των δύο συγκεκριμένων πολυεθνικών εταιρειών ο βουλευτής του ΛΑΟΣ και προσωπικός συνεργάτης του κ. Καρατζαφέρη Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης (28 και 29/1/09).8. Η καταπάτηση δικαιωμάτων των εργαζομένων.Οπως κάθε συνεπής σκληρός νεοφιλελεύθερος, ο κ. Καρατζαφέρης θεωρεί εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη τους αγώνες των εργαζομένων και φυσικά τον ίδιο τον συνδικαλισμό. Δεν διστάζει, μάλιστα, να εκθειάσει από το βήμα της Βουλής το περιβόητο «άρθρο 4», δηλαδή τον αντεργατικό νόμο του 1983: «Είμαι απολύτως υπέρ του άρθρου 4 που είχε φέρει [το ΠΑΣΟΚ], που επιτέλους προσδιόριζε πώς γίνεται μία απεργία. Από τους εργαζόμενους οι μισοί συν ένας. Γιατί τώρα είναι χίλιοι οι εργαζόμενοι σε ένα τομέα, συνδικαλίζονται οι 100, ταμειακώς εντάξει είναι οι 60 και αποφασίζουν οι 31. Και οι άλλοι δεν θέλουν. Πάμε, λοιπόν, σε μία λογική επεξεργασία» (23/1/09). Οσο για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, «όλοι είμαστε υπέρ της ελευθερίας των διεκδικήσεων, όλοι είμαστε υπέρ των λαϊκών αγώνων. Δεν είμαστε όμως υπέρ των παρανομιών». 9. Με τραπεζίτη αρχηγό.Και πώς θα γίνουν όλα αυτά που εισηγείται ο κ. Καρατζαφέρης; Μα είναι πολύ απλό. Πρέπει να αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας ένας τραπεζίτης! Απευθυνόμενος με επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό σχετικά με την ανάγκη συναίνεσης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (20/2/09), ο κ. Καρατζαφέρης εισηγήθηκε την πρωθυπουργοποίηση του Λουκά Παπαδήμου, υποδιοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος:«Αυτό το οποίο προτείνω εγώ και είναι συγκεκριμένο είναι να φωνάξουμε τον καλύτερο. Ποιός είναι ο καλύτερος σήμερα; Ποιός μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση; Πιστεύω και προτείνω –μπορεί να είναι κάποιος άλλος, μπορεί κάποιος να προτείνει κάποιον άλλο- τον Λουκά Παπαδήμο. Να τον πάρουμε από υποδιοικητή της Ευρωπαϊκής Τράπεζας, να τον φέρουμε εδώ, να κάνουμε κυβέρνηση, να βάλετε εσείς τους Υπουργούς σας, να βάλει το ΠΑΣΟΚ τους Υπουργούς, να βάλουν και οι άλλοι από έναν και να στηρίξουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια να βγούμε από την κρίση».Δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την έξοδο από την κρίση ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ από αυτή τη σαφή πρόταση. Την ίδια ώρα που σε διεθνές επίπεδο θεωρούνται υπεύθυνες για την κρίση οι ακραίοι κερδοσκοπικοί μηχανισμοί που στήθηκαν από τους τραπεζικούς γίγαντες κι ενώ στην Ελλάδα η τραπεζική αγορά συνεχίζει να πετυχαίνει υψηλή κερδοφορία σε βάρος των χρηστών του τραπεζικού συστήματος, ακούγεται εξαιρετικά προκλητική μια τέτοια πρόταση. Βέβαια είναι και δείγμα του πολιτικού πρωτογονισμού της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, γιατί στην ίδια ομιλία του ο κ. Καρατζαφέρης εξήγησε ότι αν το πρόβλημα της Ελλάδας δεν ήταν οικονομικό (όπως σήμερα) αλλά εθνικό, τότε καταλληλότερος για πρωθυπουργός θα ήταν ένας …στρατιωτικός. Όλα αυτά τα μέτρα που απαριθμεί σε κάθε ευκαιρία ο κ. Καρατζαφέρης δεν τα εμπνεύστηκε μόνο εν όψει της κρίσης. Αν κάνει κανείς τον κόπο να διαβάσει το επίσημο πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε το ΛΑΟΣ στις τελευταίες εκλογές, θα διαπιστώσει ότι περιλαμβάνονται σκληρά αντιεργατικά νεοφιλελεύθερα μέτρα που δεν θα τολμούσαν να προτείνουν ούτε τα παιδιά του Σικάγου στη Χιλή του Πινοσέτ. Το πρόγραμμα αυτό προβλέπει ένα «θεσμό συνεργασίας των τάξεων» που θα υποκαταστήσει το συνδικαλισμό (σ. 15), προτείνει σκανδαλώδη επιδότηση κατά 50% των εφοπλιστών για πλοία που ναυπηγούνται σε ελληνικά ναυπηγεία (σ. 75), εισηγείται ξεπούλημα των εταιρειών του δημόσιου τομέα «επειδή δημιουργήθηκαν από την τάση για κρατισμό του ΠΑΣΟΚ» (σ. 34). Οσο για τον δημόσιο τομέα, το σάκο του μποξ δηλαδή για κάθε συνεπή νεοφιλελεύθερο, το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ προβλέπει προσαρμογή των αμοιβών του δημόσιου τομέα με αυτές του ιδιωτικού και «εξατομίκευσή» τους. Δηλαδή, εξάρτησή τους από «την αποτελεσματικότητα, την παραγωγικότητα και την ακεραιότητα κάθε υπαλλήλου» (σ. 33). Εκεί που οι θέσεις του ΛΑΟΣ ξεπερνούν τη νεοφιλελεύθερη ουτοπία είναι όταν προτείνουν την... κατάργηση των δασών: «Οι εκτάσεις που χαρακτηρίζονται σήμερα ως δασικές χωρίς να είναι δρυμοί θα πρέπει να αποχαρακτηρισθούν και να παραδοθούν για γεωργική, αστική ή περιαστική χρήση» (σ. 79).Αλλά και σε όλη τη διαδρομή του κ. Καρατζαφέρη από την περίοδο που απλώς διεκδικούσε το χώρο μιας (ακροδεξιάς) τάσης στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, μέχρι σήμερα που την πιέζει απ’ τα έξω με την αξιοσημείωτη κοινοβουλευτική του παρουσία, οι οικονομικές του προτάσεις είχαν σαφές πολιτικό πρόσημο. Δεν είναι ασφαλώς συμπτωματικό το γεγονός ότι ως μόνιμος «ειδικός οικονομικός αναλυτής» σε κάθε είδους εκπομπή του Τηλεάστυ παρουσιάζεται ο Κωνσταντίνος Θάνος, στέλεχος της απριλιανής χούντας. Όλα αυτά τα χρόνια, σε κάθε ευκαιρία, από τις εκπομπές του ο κ. Καρατζαφέρης επαναφέρει προτάσεις καταστρατήγησης των κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων και υιοθετεί κάθε λογής πρόταση που θα ενθουσίαζε ακόμα και τον πιο ασύδοτο εργοδότη. Κατά τη γνώμη του οι ξένοι επενδυτές δεν έρχονται στη χώρα μας «επειδή έχουμε αλλοπρόσαλλο φορολογικό και εργασιακό καθεστώς», «ένα συντεχνιακό σύστημα που καπέλωνε ο κομμουνισμός» (Τηλεάστυ, 17/1/05). Και τι πρέπει να γίνει; Να καταργηθεί ο κατώτατος μισθός! Ετσι θα γίνει ελεύθερη η αγορά, κατά τον κ. Καρατζαφέρη, γιατί ο εργαζόμενος «δεν θέλει να φάει αστακό, αρκείται στη φασολάδα». Παρόμοια επιχειρήματα κατά των εργαζομένων αναπτύσσουν και οι διάφοροι σχολιαστές των πολιτικών εκπομπών στο κανάλι του. «Οι ναυτικοί αμείβονται πλουσιοπαρόχως και θα έπρεπε να είναι οι τελευταίοι που διαμαρτύρονται», λέει ο κ. Κόλμερ (Τηλεάστυ, 28/2/06) και συμφωνεί με τον οικοδεσπότη, σημερινό ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ, Γεώργιο Γεωργίου ότι θα έπρεπε «να βάλουν μυαλό οι έλληνες ναυτικοί». Ο κ. Γεωργίου προσθέτει, για όσους δεν κατάλαβαν, ότι πρέπει «να επιτραπεί η χρήση αλλοδαπών πληρωμάτων, διότι ένας Ελλην ανειδίκευτος εργαζόμενος κοστίζει όσο 5,3 Αιγύπτιοι».Η λύση, λοιπόν, για τους αναλυτές του ΛΑΟΣ στην οικονομική κρίση είναι η πλήρης απελευθέρωση των νόμων της αγοράς, κι όποιον πάρει ο χάρος. Αλλά αυτές ακριβώς οι απόψεις είναι που κάνουν τόσο δημοφιλή τον κ. Καρατζαφέρη σε σοβαρή μερίδα του «οικονομικού κόσμου» και, το σημαντικότερο, σε πολλούς από τους πιο διακεκριμένους τηλεπαρουσιαστές των βραδινών τηλεοπτικών δελτίων.

Το νέο μενού του ΛΑΟΣΠροϋπόθεση για την επίτευξη της ιδιότυπης συνοίκησης που επιχειρείται στην πολυκατοικία της δεξιάς είναι να ξεπεραστεί η θεμέλια αρχή της Νέας Δημοκρατίας ότι δεν υιοθετεί τα ποικίλα ακροδεξιά μορφώματα, παρά μόνο ως δεσποζόμενες αποφύσεις της. Είναι μια αρχή που ίσχυσε από την περίοδο της μεταπολίτευσης, όταν ο ιδρυτής του κόμματος Κωνσταντίνος Καραμανλής απέκλεισε από το σχηματισμό του όχι μόνο όσους είχαν εκτεθεί ως συνεργάτες της δικτατορίας, αλλά ακόμα και όσους εμφανίζονταν ως νοσταλγοί της παλιάς σκληρής και φιλοβασιλικής ΕΡΕ. Αποδεκτοί ήσαν μόνον όσοι προσχωρούσαν άνευ όρων στη μεταπολιτευτική πολιτική πραγματικότητα.Αυτή η αρχή εξακολουθεί να ισχύει για τον σημερινό πρωθυπουργό, τουλάχιστον στα χαρτιά. Η λύση, επομένως, που θα άνοιγε το δρόμο σε μια συνεργασία κάποιας μορφής μεταξύ ΝΔ και ΛΑΟΣ, προϋποθέτει την απαλλαγή του κόμματος Καρατζαφέρη από τα εξόφθαλμα τουλάχιστον ακροδεξιά χαρακτηριστικά του. Κάτι τέτοιο είναι αλήθεια ότι επιχειρήθηκε από τον κ. Καρατζαφέρη μετά την εκλογική του επιτυχία στις νομαρχιακές εκλογές της Αθήνας το φθινόπωρο του 2002. Ηταν τότε που είχε ξιφουλκήσει εναντίον του σημερινού του άτυπου υπαρχηγού Μάκη Βορίδη, επιχειρώντας να θεωρηθεί μόνον εκείνος ακροδεξιός: «Αν θέλουν να βρουν Ακροδεξιά ας ψάξουν στο 0,8% του κ. Βορίδη. Αυτός είναι στην ομάδα του κ. Λεπέν. Εγώ ανήκω στην ευρωπαϊκή Δεξιά..» (Τύπος της Κυριακής, 27/10/02). Ομως σήμερα ο κ. Καρατζαφέρης έχει επανέλθει στην ανοιχτή ακροδεξιά ρητορική. Δεν διστάζει να υπογράφει ο ίδιος ανατριχιαστικά αντισημιτικά κείμενα (όπως το γνωστό «ο Εβραίος μυρίζει αίμα»), προβάλει ως στενούς συνεργάτες του ανθρώπους που διακηρύσσουν την πίστη τους στον «εθνικοκοινωνισμό» (δηλαδή τον εθνικοσοσιαλισμό), ενώ η ομάδα στελεχών που ηγεμονεύει στο κόμμα προέρχεται από αυτό το (ακροδεξιό κατά Καρατζαφέρη) Ελληνικό Μέτωπο του κ. Βορίδη κι ορισμένους άλλους που θεωρούν μέντορά τους τον ναζιστή Κώστα Πλεύρη.Ταυτόχρονα όμως συνεχίζεται η προσπάθεια του κ. Καρατζαφέρη να αποσείσει με κάθε τρόπο το χαρακτηρισμό «ακροδεξιός». Εκτός από τη γνωστή αγωγή κατά του Λάκη Λαζόπουλου (βλ. σχετ. Ιός, «Το μουστάκι του προέδρου», 15/2/09), ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έχει δώσει εντολή στα στελέχη του να αποκρούουν με κάθε τρόπο το χαρακτηρισμό. Είναι χαρακτηριστική η μάχη που έδωσαν οι βουλευτές Ροντούλης και Βελόπουλος στη Βουλή (20/2/09 και 11/3/09), όταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Χριστοφιλοπούλου και Στρατάκης ξεστόμισαν την απαγορευμένη λέξη «ακροδεξιά». Από την άλλη μεριά, αυτή η συνεχής άρνηση της ακροδεξιάς ταυτότητας προκαλεί σύγχυση στους παλιούς οπαδούς του κ. Καρατζαφέρη. Γνωρίζοντας το πρόβλημα, εκείνος επιχειρεί κάθε τόσο να τους μεταφέρει το μήνυμα ότι κατά βάθος δεν έχει αλλάξει τίποτα. Τους εξηγεί ότι ακολουθεί την τακτική του «Δούρειου Ιππου», σύμφωνα με την οποία πρέπει να λέει καμουφλαρισμένα τα ίδια πράγματα για να ξεγελάει τους αφελείς (βλ. σχετ. Ιός, «Ο φαιός δούρειος ίππος», 25/3/06). Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο, την επαύριο των δημοτικών εκλογών του 2006, επιχείρησε ο κ. Καρατζαφέρης να καθησυχάσει τους τηλε-οπαδούς του που αισθάνονταν ότι είχε αλλάξει πορεία: «Πετύχαμε τον στρατηγικό μας στόχο που ήταν ένας και ξεκάθαρος. Στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αυτό που αντιμετωπίσαμε κάθε στιγμή που προσπαθούσαμε να διατυπώσουμε τον δικό μας αιρετικό και για άλλους εξαιρετικό λόγο, σκοντάφταμε πάνω στην άρνηση του συστήματος, στην λοιδορία, στις ακρότητες στις αγριάδες και σε όλα αυτά που συνόδευαν. Ενθυμείστε ότι είχαμε φτάσει σε ένα απώτατο σημείο για τη λειτουργία της δημοκρατίας σε αυτήν την χώρα, όπου μας κατηγορούσαν για ναζιστές και κρεματόρια. Κάναμε αυτήν την προσπάθεια με την αλυσίδα του κατάδικου. Κατορθώσαμε λοιπόν μέσα από μια στρατηγική, στρατηγική πράγματι ιδιαίτερα αποδοτική, που χτίσαμε με τους συνεργάτες μου στο ΛΑΟΣ, να πάμε σε αυτές τις εκλογές χωρίς καμιά άμεση ή έμμεση αναφορά για αυτά τα θέματα που κυριαρχούσαν στις προηγούμενες εκλογές. Μια στρατηγική που βασίστηκε σε έναν λόγο στρογγυλοποιημένο επί των ιδίων αρχών που δεν ξεφύγαμε επ’ ουδενί. Αλλά ο λόγος μας ήταν πιο εύγευστος και πιο εύπεπτος. Δεν αλλάξαμε αυτά που σερβίρουμε! Αλλάξαμε τον τρόπο που τα σερβίρουμε!» (16/10/06).Το ακροδεξιό «μενού» του κ. Καρατζαφέρη παραμένει λοιπόν αναλλοίωτο. Αλλάζει μόνο το σερβίτσιο και ...τα γκαρσόνια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕΧρήστου Χαρίτου«Ριζοσπαστική Δεξιά»(εκδ. Πελασγός, Αθήνα 2008)Πολιτικό μανιφέστο του πολιτευτή του ΛΑΟΣ (που έχασε την έδρα από τον Βαϊτση Αποστολάτο). Το μικρό βιβλιαράκι έγινε αφορμή για εκδηλώσεις σ’ όλη την Ελλάδα και κλήθηκαν να το παρουσιάσουν από τον παλιό συνεργάτη του Πλεύρη-πατρός στη Θεσσαλονίκη Δημήτρη Καψάλα και τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ως τον Χρήστο Ράπτη του «Πρώτου Θέματος» και τον Νίκο Καραχάλιο, μέχρι πρότινος γραμματέα πολιτικού σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας. Ο συγγραφέας, που ανήκει στην ομάδα Βορίδη, αν και θεωρεί τον «καραμανλισμό» ως άλλη μια εκδοχή της αριστεράς (σ. 24), υποστηρίζει θερμά τη συνεργασία ΛΑΟΣ-ΝΔ. Με μόνη προϋπόθεση «οι τομείς που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για εμάς να στελεχωθούν από βουλευτές του ΛΑΟΣ ή από άτομα αμοιβαίας αποδοχής» (σ. 97). Από την κυβέρνηση συνεργασίας ο συγγραφέας αποκλείει την Κατερίνα Παπακώστα και τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου«Vive la GRECE»(Φοιτητική εργασία, Μάρτιος 2009) Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός ως «κόμβος» της ελληνικής ακροδεξιάς. Η εδραίωση και οι αντιφάσεις του νέου κομματικού μηχανισμού.Στάθη Τσιρά«Η εκλογική συμπεριφορά του ΛΑΟΣ»(αδημοσίευτη εργασία, Απρίλιος 2008)Τα εκλογικά αποτελέσματα του ΛΑΟΣ σε σύγκριση με τα αντίστοιχα της Νέας Δημοκρατίας και η πολιτική συμπεριφορά του κ. Καρατζαφέρη ως συνοίκου της κοινής πολυκατοικίας της δεξιάς.
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕhttp://www.alpha1.grΟ ιστότοπος της κομματικής εφημερίδας του ΛΑΟΣ περιλαμβάνει τις βασικές οικονομικές εξαγγελίες του κ. Καρατζαφέρη.

http://www.iospress.gr/ios2009/ios20090426.htm

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Ρατσιστικές συμμορίες

Εστησαν μπλόκα και τραυμάτισαν με σιδηρογροθιές τουλάχιστον 19 Πακιστανούς τις τελευταίες 15 μέρες. Πραγματοποίησαν, ανενόχλητοι, πάνω από 30 επιθέσεις, εκεί όπου ζουν Πακιστανοί σχεδόν τρεις δεκαετίες: στη Ν. Ιωνία, την Καλογρέζα, το Γαλάτσι, τον Περισσό, το Ηράκλειο. Το καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι της πακιστανικής κοινότητας, προσθέτοντας ότι όλα έγιναν οργανωμένα από δύο ομάδες που δρουν με αυτοκίνητα και μηχανές την ώρα που ξέρουν πως οι Πακιστανοί ξεκινούν για τις λαϊκές αγορές.Ο 25χρονος Μοχάμετ περιγράφει: «Ηταν πεντέμισι το πρωί. Περίμενα το λεωφορείο στη στάση της λ. Ηρακλείου (Περισσός). Με πλησίασαν πέντε άτομα. Με κλότσαγαν με τις μπότες, χτυπούσαν με σιδηρογροθιές. Για να ξεφύγω έφτασα στη μέση του δρόμου, όπου πέρναγαν αυτοκίνητα. Ο ένας τούς έκανε σινιάλο να περάσουν και οι άλλοι συνέχιζαν. Μέχρι που σταμάτησε ένα λεωφορείο. Με άφησαν αιμόφυρτο κι έφυγαν».
Ο Αχμέτ Μπασίρ, μεταφραστής, που δέχτηκε επίθεση περιγράφει: «Στη Λαμπρινή επιτίθενται συχνά στα σπίτια που νοικιάζουν Πακιστανοί. Οι επιθέσεις ξεκίνησαν από την πλατεία του Αγ. Ανδρέα. Μας κυνηγούν μέχρι το σπίτι μας, στην οδό Συρακουσών. Τρεις φορές έσπασαν τις πόρτες και τα παράθυρα, μπήκαν στο σπίτι, στις 18 Απριλίου, τραυμάτισαν 7 άτομα. Τη δεύτερη μέρα παρακολουθούσαν, περίμεναν να βγούμε από το σπίτι και μας χτύπησαν. Οι γείτονες κάλεσαν την Αστυνομία. Αστυνομικοί ήρθαν στις 18 Απριλίου, έπιασαν μόνο έναν 18χρονο κι άλλον ένα 22 χρόνων που έλεγε ότι είναι αστυνομικός. Πήγα στο Α.Τ. και ο αστυνομικός στην είσοδο απείλησε να με χτυπήσει αν μπω μέσα».
Σ' ένα πακιστανικό καφενείο, στη Ν. Ιωνία, είναι συγκεντρωμένοι δεκάδες Πακιστανοί. Οι τραυματίες, συγγενείς τους, εκπρόσωποι της πακιστανικής κοινότητας. Τρομαγμένοι και θυμωμένοι επισημαίνουν ότι «σχεδόν τριάντα χρόνια πέρασαν από τότε που ήρθαν οι πρώτοι Πακιστανοί στην περιοχή. Και ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα. Μόνο τις τελευταίες 15 μέρες». «Δύο ομάδες»Μιλώντας για τις επιθέσεις, που συνεχίζονταν μέχρι χθες το πρωί, οι εκπρόσωποι της πακιστανικής κοινότητας Τζ. Ασλάμ και Ι. Ταμούρ διευκρίνισαν: «Ολες οι περιγραφές συμπίπτουν σε κάποια σημεία. Στην ευρύτερη περιοχή δρουν δύο ομάδες. Στην πρώτη, που δρα στη Ν. Ιωνία, συμμετέχουν από 15-30 άτομα, ελληνικής καταγωγής, ηλικίας 20-22 ετών. Χτυπάει κάποιος με τατουάζ, άλλος με μούσι. Η κοπέλα 20 ετών είναι οδηγός του αυτοκινήτου. Διαθέτουν 4-5 αυτοκίνητα και μηχανές. Κάθε φορά χρησιμοποιούν διαφορετικό αυτοκίνητο. Βγαίνουν για περιπολίες τα ξημερώματα -περίπου τέσσερις με πεντέμισι- που ξέρουν πως ξεκινούν οι Πακιστανοί για τις λαϊκές. Ανακαλύπτουν μεμονωμένα άτομα, ειδοποιούν, μαζεύονται τέσσερα αυτοκίνητα στις γωνίες για να μην μπορεί να ξεφύγει. Βγαίνουν τέσσερα άτομα, με σιδηρογροθιές. Τον περικυκλώνουν. Ο ένας τον χτυπάει στο πρόσωπο. Ολοι είναι χτυπημένοι στο πρόσωπο από σιδηρογροθιές».
«Η δεύτερη ομάδα δρα από τη Ν. Ιωνία μέχρι το Χαλάνδρι. Κάνουν περιπολίες με 3-4 μηχανές, κι όποιον πετύχουν στον δρόμο τον εγκαταλείπουν αιμόφυρτο».
«Είναι απορίας άξιο γιατί η ελληνική πολιτεία καθώς και η κοινωνία μένουν απαθείς και άπραγες μπροστά σ' αυτές τις αθλιότητες, σε βάρος μιας ήσυχης και ειρηνικής κοινότητας μεταναστών που με την ενεργό παρουσία της συμβάλλει στην οικονομική πορεία του τόπου», προσθέτει ο Ιρφ. Ταμούρ, εκπρόσωπος της πακιστανικής κοινότητας.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=37786

Happy birthday, military junta!(Καλά γενέθλια, χούντα.)

April 21, 2009. Today marks exactly fourty-two years since the commencing of Greeceʼs military junta, which officially ended in July 1974. “Officially” has to be stressed out even more on a day chosen by far-right leader Karatzaferis to suggest his party is now in an unofficial government coalition: This is so, he explained, because many recently introduced laws and acts of parliament echo his own long-standing positions.
For once, Karatzaferis is right – and why should he not be? After all, it is absurd to think that transition from one political regime to another can ever be absolute and total, especially so in the case of a bloodless political transition like that of Greece. What better person to confirm this than Christos Markoyannakis, the junta-appointed attorney general and present vice minister in charge of “public order”, a position that includes leadership of the countryʼs entire police force.
Throughout the post-dictatorial years (the so-called metapolitefsi), the dictatorship was depicted as somewhat of a seven-year moment of darkness, a long state of exception: it was presented as an image-less break from “normality”. Like watching a movie where the screen goes blank for a few minutes only to revert back to action, as if the break never happened. And so you, the viewer, are not to question what caused the technical problem and why no-one didnʼt try to prevent it or at least, fix it earlier. What is important is that the show goes on.
The performers of the spectacle (call them military junta or parliamentary democracy) rest assured on that they deal with mere spectators and hence submissive, passive viewers by default. “What we were faced with”, said a junta censored cinematographer, “wasnʼt at all the dictators themselves. It was the snuggled up petite bourgeoisie”.
For a moment, it seemed that the hordes of the snuggled up would join the revolted in December. Some, undoubtedly, did. And thatʼs exactly where things got truly dangerous. “When the cops kill your children, you will exit your cages”, went the anarchist slogan. Until then, until we all exit our cages, the junta lives. Happy birthday, military junta.

και η μεταφραση:

Καλά γενέθλια, χούντα.
απο την ιστοσελιδα

21 Απρίλη, 2009. Σημερα σημπληρώνονται 42 χρόνια από τη χούντα της ελλάδας, που τέλειωσε επισήμως τον ιούλη του 74. Το "επίσημο" το τονίζουμε καθώς ο ακροδεξιός καρατζαφέρης διάλεξε αυτή τη μέρα για να δειξει πως το κομμα του ειναι πλεον σε ανεπισημη συμμαχια με τη κυβέρνηση: αυτό, είπε, επειδή πολλοί νόμοι που ψηφιστηκαν τελευταια είναι αντιλαλία αυτών που έλεγε αυτός εδω και καιρό.
Ο Καρατζαφέρης είναι σωστός, και γιατί να μην είναι; Άλλωστε, θα ήταν τρελό να σκεφτείς οτι η αλλαγή από ενα πολιτικό καθεστος σε αλλο μπορεί ποτέ να είναι απόλυτη και συμπληρωμένη, ειδικα οταν γινεται διχως αίμα όπως έγινε στην Ελλάδα. Δεν υπαρχει καλυτερο ατομο να μας το πει αυτο απο τον Χρηστο Μαρκογιαννάκης, τον δικαστή δικηγόρο που έβαλε η χούντα και που σήμερα είναι υφυπουργος "δημοσίας τάξεως", μια θεση απο την οποια είναι και αρχηγός όλης της αστυνομίας.
κατα τα μεταχουντικά χρόνια (που τα λένε μεταπολίτευση), η δικτατορία την δείχναν σαν μια επταετία σκότους, κατι το ασυνήθιστο: την εδειχναν σαν κατι εξω απο το κανονικο χωρις εικόνα. σα να βλεπεις μια κασσετα βιντεο οταν η ταινια γινεται μαυρη για λιγο και μετα απο λιγο ξαναγυρίζει, σαν το διάλλειμα να μη σταμάτησε ποτέ. και εσύ, ο θεατής, δεν πρέπει να σκέφτεσε και να αναρωτιέσε τι προκάλεσε το τεχνικό πρόβλημα, και γιατί κανείς δεν προσπάθησε να το αποτρέψει, ή έστω να το έχει διορθώσει από πριν. Αυτό που έχει σημασία ειναι πως το θέαμα συνεχίζεται.
Οι ηθοποιοί αυτού του θεάματος (είτε λέγονται χουντικοί είτε δημοκράτες) είναι σίγουροι πως έχουν να κάνουν με απλούς θεατές που είναι παθητικοί. "αυτό το οποίο αντιμετωπίζαμε", λέει ένας κινηματογραφιστής που τον λογόκρινε η χούντα, "δεν ήταν οι δικτάτορες αυτοί καθεαυτοί. Ήταν οι βολεμένοι μικροαστοί."
Για μια στιγμή, φάνηκε πως οι ορδές των βολεμένων θα έβγαιναν κι αυτοί στους δρόμους το Δεκέμβρη μαζί με τους επαναστατημένους. Μερικοί, σίγουρα, το έκαναν. Και αυτό είναι που έκανε το Δεκέμβρη επικινδυνο. "Όταν οι μπάτσοι σκοτώσουν τα παιδιά σας, τότε θα βγείτε από τα κλουβιά σας", λέει το αναρχικό ρητό. Μέχρι τότε, μέχρι να βγούμε όλοι από τα κλουβιά μας, η χούντα θα ζει και θα βασιλεύει. Καλά γενέθλια, χούντα.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1020627

ΓΙΟΡΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ


Να σπάσουμε μια καθημερινότητα που μας θέλει απομονωμένους, αντίθετους, εχθρικούς και ξένους.Ενάντια στο ρατσισμό, τις ταπεινώσεις, τους εξευτελισμούς, την εκμετάλλευση.ΓΙΟΡΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣΜΕ ΧΑΡΙΣΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗσυναντιόμαστεΚΥΡΙΑΚΗ 26 ΑΠΡΙΛΗ ΣΠΟ ΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, ΑΙΓΑΛΕΩ
πρωτοβουλία αναρχικών αιγάλεω

ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΣΕ ΠΡΟΣΦΥΓΑ(ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΑΤΗΕΝS INDYMEDIA)



Στις 3 του Απρίλη στην Ηγουμενίτσα, λιμενόμπατσοι επιτέθηκαν δολοφονικά [ english ] στον 29χρονο Κούρδο από το Ιράκ, Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ, μετά από σύλληψή του.
Όταν οι μετανάστες έφτασαν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας οι μπάτσοι του λιμενικού τους ζήτησαν να απομακρυνθούν πράγμα που έκαναν. Αργότερα όμως ξαναγύρισαν, αφού ο σκοπός τους ήταν να φύγουν στην Ιταλία, αλλά βρήκαν τους μπάτσους να τους περιμένουν. Τότε συνέλαβαν τον Αριβάν Οσμάν και άρχισαν να του χτυπούν το κεφάλι στο τσιμέντο μέχρι που έπαθε εσωτερική αιμοραγία. Μεταφέρθηκε στο κέντρο υγείας στα Φιλιατά και από εκεί στο Νοσοκομείο στα Γιάννενα, για να καταλήξει τελικά στη Θεσσαλονίκη.
Μετά την χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι παρέμεινε σε κωματώδη κατάσταση και υποστηρίζεται μηχανικά. Οι γιατροί υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να αναρρώσει και είτε θα πεθάνει ή θα μείνει σε κατάσταση "φυτού". 20 μέρες μετά κανένας εισαγγελέας δεν κινήθηκε αυτεπάγγελτα ενάντια στους ένστολους δολοφόνους.
Η Ευρώπη-φρούριο μετρά εκατοντάδες νεκρούς μέσα σε εγκαταλειμένα σαπιοκάραβα, κρυμμένους στους άξονες φορτηγών και μέσα σε νταλίκες. Και ενώ είναι καθημερινές οι επιθέσεις φασιστών ενάντια σε μετανάστες οι επιχειρήσεις σκούπα από την πλευρά του κράτους, μας υπενθυμίζουν τον κηρυγμένο πόλεμο της Ευρώπης ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες μετά και την ψήφιση του "Συμφώνου της Μετανάστευσης και το Άσυλο"

Ανακοίνωση του Δικτύου Μεταναστών για τον θανάσιμο ξυλοδαρμό του Κούρδου πρόσφυγα
23/4/09: Αναγνωρίστηκαν 3 λιμενικοί που ευθύνονται για την δολοφονική επίθεση
http://athens.indymedia.org/
δειτε επισης σχετικα και στο αρχειο του antifa-area: