Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ...


Οι προθέσεις νεοναζιστικών οργανώσεων για κάμπινγκ στην Κύπρο αυτό το καλοκαίρι δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανέναν .Αυτό γίνεται μετά από συνεχόμενες αποτυχημένες προσπάθειες τους σε διάφορες χώρες(με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη Ελλάδα πριν 2 χρόνια) για πραγματοποίηση των φεστιβάλ μίσους, όπως τα αποκαλούν. Τα σχέδια τους ματαιώθηκαν λόγω της κινητοποίησης του αντιφασιστικού κινήματος και η επιλογή τους να επιχειρήσουν τώρα να το κάνουν στην Κύπρο δεν είναι τυχαία. Ελπίζουν ότι εδώ οι εκδηλώσεις τους θα τύχουν αποδοχής από μια μερίδα της κοινωνίας, σε μια συγκυρία όπου οι εθνικιστές προσπαθούν να κερδίσουν έδαφος μετά και την εκλογή του Χριστόφια στη προεδρία της δημοκρατίας. Την τελευταία περίοδο έχουν παρουσιαστεί γεγονότα βίαιης και επιθετικής συμπεριφοράς απέναντι σε Τουρκοκύπριους και μετανάστες που πρέπει να μας ανησυχούν. Τα παραδείγματα δεν είναι λίγα, οι επιθέσεις οργανωμένων ομάδων σε σπίτια μεταναστών στον Ύψωνα, οι ζημιές σε αυτοκίνητα τουρκοκυπρίων, ο ξυλοδαρμός Τουρκοκύπριου μαθητή στο English School είναι μόνο μερικά.Νεοναζιστικές οργανώσεις προσπαθούν με διάφορα προπαγανδιστικά μέσα να προσηλυτίσουν μέρος της νεολαίας. Ιδιαίτερα μέσα στα γήπεδα, όπου εκμεταλεύομενοι τον πολιτικό διαχωρισμό και τον τυφλό φανατισμό που πάντα υπήρχε στον κυπριακό αθλητισμό, έχουν βρει ανάμεσα στους οπαδούς κάποιων ομάδων ένα προνομιακό πεδίο στρατολόγησης.Το Φασιστικό κάμπινγκ είναι το αποκορύφωμα μιας κι όλο εντεινόμενης εθνικιστικής έξαρσης. Τέτοια γεγονότα θα πρέπει να καταδικάζονται άμεσα απο το σύνολο της κοινωνίας και να μην υπάρχει ανοχή απέναντι τους. Η διοργάνωση του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ είναι ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση συγκρότησης αντιστάσεων, ιδιαίτερα όταν αυτό περιλαμβάνει Ε/κ και Τ/κ οργανώσεις, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη κοινών αγώνων. Είναι απαραίτητο ακόμη περισσότερες ομάδες κι οργανώσεις να στηρίξουν και να συμβάλουν ακόμη πιο έμπραχτα σε τέτοιες πρωτοβουλίες.Για να ανιχνεύσουμε την έκταση του προβλήματος είναι σημαντικό να δούμε πρώτα τι είναι ο φασισμός, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός και πως συνδέονται. Η πεποίθηση αλλά και η πρακτική που υποδηλώνει ανωτερότητα ενός λαού από ένα άλλο, ή ενέχει στοιχεία μη αποδοχής της διαφορετικότητας μπορεί να ευδοκιμεί και ανά περιόδους να αποκτά διευρυμένα χαρακτηριστικά, χωρίς απαραίτητα να γίνεται συνειδητή ως τέτοια. Για μας, η αναγνώριση της διαφορετικότητας ενός λαού και κάθε ανθρώπου, ο σεβασμός για την καταγωγή, τη γλώσσα και την παράδοσή τους είναι ζήτηματα αρχής. Ο φασισμός όπως ιστορικά εχει συγκροτηθεί στη βάση εθνικιστικών και ρατσιστικών θεωριών, διαιωνίζει την εκμετάλλευση των κατώτερων στρωμάτων και μεταναστών, προσβάλει την ανθρώπινη υπόσταση, καταστέλλει την διαφορετικότητα. Έτσι καταλήγει όπλο στα χέρια της κυρίαρχης ιδεολογίας για να διασπά τα κοινά συμφέροντα της εργατικής τάξης. Εν τέλει ο χαμένος από την ανάπτυξη των συγκεκριμένων ιδεολογιών είναι ο απλός λαός. Ιδιαίτερα στη Κύπρο ο ρόλος του εθνικισμού αλλά και η ανάπτυξη φασιστικών πρακτικών, είχαν ως αποτέλεσμα τον διχασμό των δύο κοινοτήτων και την βίαιη εξόντωση κάθε προσπάθεια κοινής συμβίωσης. Μεγάλο μέρος της ευθύνης για την διαιώνιση του εθνικισμού έχει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Κύπρο, που αναδεικνύει την ελληνικότητα του κυπριακού λαού εις βάρος των κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών του. Ακόμη, το γεγονός ότι τα ΜΜΕ, η εκκλησία, η εκπαίδευση, το πολιτικό σκηνικό θέτουν στο προσκήνιο το κυπριακό ως ζήτημα κυρίαρχα εθνικό, καθιστούν προνομιακό το πεδίο για ανάπτυξη και αναπαραγωγή του εθνικισμού και κατʼ επέκταση ρατσιστικών και φασιστικών ιδεών.Θύματα ρατσιστικών επιθέσεων είναι και οι μετανάστες που βιώνουν ακόμη πιο έντονα τον αποκλεισμό και την εκμετάλλευση. Στην Κύπρο συγκεκριμένα οι μετανάστες εργάζονται με πολύ κατώτερους μισθούς, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, με την ανασφάλεια της απόλυσης, και χωρίς ιδιαίτερες δυνατότητες αντίστασης.Γεγονότα ρατσιστικής βίας καθώς και πρωτοβουλίες αναπαραγωγής φασιστικής ιδεολογίας πρέπει να απαντώνται άμεσα με κινητοποιήσεις στο δρόμο. Η απλή διακηρυχτικού τύπου καταγγελία, τακτική που ακολουθούν η πλειοψηφία των πολιτικών φορέων στην Κύπρο, δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική στο βαθμό που δεν συγκροτεί πραγματικές αντιστάσεις. Αντίθετα αφήνουν το πεδίο δράσης ελεύθερο στις ομάδες αυτές να αναπαράγονται αλλά και να τρομοκρατούν.Η φασιστική ιδεολογία δεν μπορεί με την επίφαση της δημοκρατικότητας να ισχυρίζεται ότι έχει το δικαίωμα λόγου και έκφρασης, όταν έχει στον πυρήνα της όχι μόνο την καταστολή κάθε δημοκρατικού δικαιώματος αλλά και την άρνηση της ανθρώπινης υπόστασης. Όμως μπαίνει και ένα ζήτημα για τη δική μας στάση. Είναι λάθος να ζητάει κανείς από το αστικό κράτος με αιτιολογικό ότι οι φασίστες έχουν καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα, να απαγορεύσει τη λειτουργία τους.Το να ζητάμε από την Κυβέρνηση, την αστυνομία, την αστική δικαιοσύνη, να προβεί σε αυτές τις ενέργειες, σημαίνει όχι μόνο ότι αναγορεύουμε το κράτος σε διαιτητή της σύγκρουσης ανάμεσα στην εργατική τάξη και τον φασισμό, αλλά ταυτόχρονα ότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην δυνατότητα της εργατικής τάξης και των πιο πρωτοπόρων και μαχητικών της κομματιών, για ανεξάρτητη δράση και πολιτική αυτονομία από το αστικό κράτος και τους ιδεολογικούς του μηχανισμούς. Κάθε απαγόρευση για τους φασίστες θα χρησιμοποιηθεί 10 φορές περισσότερο ενάντια στην επαναστατική αριστερά και τους πραγματικούς αντίπαλους του συστήματος. Αυτή είναι η τύχη για όσους ψάχνουν για προστάτες.Απάντηση σε κάθε φασιστική πραχτική θα πρέπει να είναι οι κοινοί αγώνες των εργαζομένων, ανεξαρτήτως καταγωγής.Ας αναλάβουν όσοι πραγματικά δεν θέλουν να γίνει φασιστοσύναξη, τις ευθύνες τους, κι ας σταματήσει το κρυφτούλι γύρω από τις προθέσεις της κυβέρνησης, το κρυφτούλι των φασιστών, και τις αποφάσεις των «μαζικών φορέων» για το που και πότε «κορυφώνεται» ο αγώνας. Όπου κι αν μαζευτούν, είτε ως εθνικιστές, είτε ως φασίστες θα πρέπει να νιώσουν την δύναμη και την αποφασιστικότητα των αντιφασιστικού κινήματος. Εκεί που θα μαζευτούν και όχι 100 χιλιόμετρα πιο πέρα. Όχι από την αστυνομία που τους προστατεύει, αλλά από το ίδιο το αντιφασιστικό κίνημα.


ΑΝεξάρτητηΑριστερήΤΡΟΠΗΠρωτοβουλία Κυπρίων Φοιτητών

Δεν υπάρχουν σχόλια: