Παρακρατικοί τρομοκρατούν στην Κομοτηνή

<<Αγανακτισμένοι>>πολίτες τρομοκρατούν την Κομοτηνή

Το μακρινό 1990 «εθνικόφρονες», παρακρατικοί αλλά και το κράτος δρώντας από κοινού προξένησαν καταστροφές στις μειονοτικές περιουσίες. Ναι, περιουσίες! Γι' αυτές που σήμερα κόπτονται και πάλι σε όλη την Ελλάδα διάφοροι χρυσαυγίτες, κυβέρνηση και αστυνομία.
Εξαιρώ τους κατόχους των περιουσιών. Μιλώ για συγκεκριμένες κατηγορίες και ομάδες: Λίγες ημέρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από όργανο του κράτους, φοιτητές από την Ξάνθη και την Κομοτηνή ήθελαν να διαδηλώσουν στην Κομοτηνή. Θεμιτό δικαίωμα; Στις δημοκρατίες ναι. Όμως στην πόλη της Κομοτηνής από το πρωί της ημέρας της διαδήλωσης ένα όργιο φημών δημιούργησε κλίμα φόβου. Πρωταγωνιστές;
Όπως καταγγέλλεται, η αστυνομία, που περιδιάβαινε μαγαζιά της πόλης και πληροφορούσε τους καταστηματάρχες περί της έλευσης του «εσωτερικού εχθρού». Παράλληλα παρακρατικοί έστελναν μηνύματα για το χάος που ερχόταν: Ιταλοί, Βούλγαροι, Έλληνες αναρχικοί, εγκληματίες και ό,τι άλλο θα ερχόντουσαν στην Κομοτηνή για να την καταστρέψουν. Ο στόχος είχε επιτευχθεί. Η τρομοκράτηση του πληθυσμού. Η αστυνομία εκχωρούσε στους «αγανακτισμένους πολίτες» τον ρόλο της.
Αποτέλεσμα; Μετά το τέλος της απόλυτα ειρηνικής πορείας οι φοιτητές πήγαν στην παλιά Νομική. Αυτή περικυκλώθηκε από τους «αγανακτισμένους». Η «μεσαία τάξη», φοβισμένη και αυτή, κλείστηκε στα σπίτια της. Γύρω από την παλιά Νομική οι κύκλοι των αγανακτισμένων εκμεταλλεύτηκαν τη συγκυρία. Ο μόνος χώρος που υπερασπίστηκε τα αυτονόητα ήταν ο Συνασπισμός.
Όλοι οι άλλοι; Μακριά να μην καούμε. Εννοώ τους επίσημους φορείς. Αυτοί ήρθαν αφού είχε σπάσει η πόρτα από τους τραμπούκους. Ήρθαν γιατί πιθανώς φοβήθηκαν τα χειρότερα. Ύστερα από ώρες οι εγκλωβισμένοι εντός της Νομικής αναχώρησαν για την Ξάνθη με τρία λεωφορεία στα οποία επέβαιναν αιρετοί της πόλης για προστασία. Έλεος!
Όλα αυτά για μια πορεία στην οποία δεν άνοιξε μύτη. Η υπενθύμιση ήταν σαφής. Οι μηχανισμοί είναι εδώ, μπορούν να δράσουν όποτε θελήσουν. Και μας είπαν ξεκάθαρα ότι η λογική του 1990 υπάρχει. Αν τότε στόχος ήταν η μειονότητα, σήμερα ο στόχος είναι οι φοιτητές.
Στην Ξάνθη δημοσιογράφος της ΕΡΑ χτυπήθηκε από αστυνομικό. Απολογισμός; 4 ράμματα στο κεφάλι. Στην Κομοτηνή; Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας των επαγγελματοβιοτεχνών καταγγέλλει στο κρατικό ραδιόφωνο ότι λοιδορήθηκε και ο ίδιος από τους «αγανακτισμένους».
Αλλά η μεσαία τάξη ήταν στο σπίτι της. Αυτή η μεσαία τάξη που νοικιάζει τα σπίτια της στους φοιτητές και οι μαγαζάτορες της πόλης που ζουν από τους φοιτητές… Και οι φοιτητές ονομάστηκαν εχθροί. Μια από τις κύριες πηγές εισοδήματος τους. Αυτοί χαρακτηρίστηκαν αλήτες. Λογικές «καρφίτσας». Λογικές ενός κράτους και ενός παρακράτους που είπε πως στην Κομοτηνή δεν νοείται δημοκρατική πορεία και διαδήλωση. Όχι όταν υπάρχει κρίση. Γιατί η Κομοτηνή είναι η εμπροσθοφυλακή του έθνους. Ενός έθνους που τα όργανά του δολοφονούν 15χρονους μαθητές.
Την άλλη ημέρα η μόνη σπασμένη βιτρίνα της πόλης ήταν η πόρτα της παλιάς Νομικής. Κανένας κουκουλοφόρος δεν την έσπασε. Γιατί απλά τέτοιοι δεν υπήρχαν. Την έσπασαν οι «θεματοφύλακες» της πόλης. Ένιοι εξ αυτών υπερηφανευόντουσαν τις επόμενες ημέρες. Το πιο επικίνδυνο ήταν ότι προδίκασαν το φρόνημα των διαδηλωτών.
Και το κράτος, το παρακράτος και οι «αγανακτισμένοι» λειτούργησαν ως ελεγκτές πιθανών ή απίθανων πράξεων. Προδίκασαν και αποφάσισαν. Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Αλλά εγώ είδα την άλλη μέρα εξοργισμένους φοιτητές. Φοιτητές που αισθάνθηκαν ακόμη μια φορά πιο ξένοι σε μια πόλη όπου ζουν και σπουδάζουν. Φοιτητές που ήταν στην διαδήλωση και φοιτητές που δεν ήταν. Όμως αυτές οι επικίνδυνες λογικές είναι τελικά ο εχθρός της δημοκρατίας, κύριε πρωθυπουργέ. Οι λογικές του 1990 και του 2008 είναι αντίπαλες της δημοκρατίας. Και όχι οι φοιτητές ή οι μαθητές ή οι πολίτες που διαδηλώνουν.
Το στοιχείο που διαφοροποιεί τα όσα έγιναν στην Κομοτηνή σε σχέση με όσα έγιναν σε άλλες πόλεις είναι ακριβώς αυτό. Ότι ένα σαφές συγκεκριμένο νήμα συνδέει το 1990 με το 2008. Γιατί η λογική της «αντισυγκέντρωσης» στην Κομοτηνή σε σχέση με άλλες αντισυγκεντρώσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι φορτισμένη διαφορετικά. Και γι' αυτό πιο επικίνδυνη. Γι' αυτό και η αστυνομία έχει τεράστιες ευθύνες. Για το κλίμα του φόβου που δημιούργησε. Γι' αυτό έχει ευθύνη και η κυβέρνηση.
Αντικειμενικά το όλο υλικό κόστος είναι μια τζαμόπορτα σπασμένη. Αλλά το ουσιαστικό κόστος στην πόλη είναι πολύ μεγαλύτερο απ' ό,τι στη Λάρισα ή στην Πάτρα. Και υπήρξαν, πέραν του Συνασπισμού, πολίτες και από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία που το κατάλαβαν. Αλλά όλα αυτά θα φανούν αργότερα…
Πάντως η μεσαία τάξη της Κομοτηνής δεν βγαίνει στους δρόμους για να διαδηλώσει όσον αφορά τις πολιτικές που τη δολοφονούν. Τις πολιτικές που οδηγούν το μεγαλύτερο ποσοστό στη φτώχεια. Η μεσαία τάξη δεν βλέπει ότι τα παιδιά της δεν έχουν δουλειές. Ότι πρέπει να παρακαλέσουν για ένα πρόγραμμα ανασφάλιστης εργασίας. Όχι. Η μεσαία τάξη σιώπησε άρα συναίνεσε στις λογικές της "καρφίτσας", στις λογικές του παρακράτους και ενός κράτους που τρομοκρατεί. Σιώπησε άρα είναι συνένοχη. Αύριο όμως οι φορείς θα παρακαλούν να ανοίξει ακόμη μια σχολή στο Δημοκρίτειο. Όπως χρόνια τώρα κάνουν.

ΥΓ.: Το πρόβλημα είναι ότι ελάχιστοι τις επόμενες ημέρες δημόσια αποδοκίμασαν αυτή τη λογική. Και αποτελεί πρόβλημα γιατί πολύ απλά οι «αγανακτισμένοι» και το παρακράτος αισθάνονται ότι μπορούν να το ξανακάνουν όποτε θέλουν και με όποια αφορμή. Αλλά νομίζω πως η δημοκρατία είναι εξαιρετικά σοβαρή υπόθεση για να τα αφήσουμε ασχολίαστα όλα αυτά.
πηγη:http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=425166