Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Antifa, chasseurs de skins


ντοκυμαντερ για τις ομαδες που καθαρισαν το παρισι απο τους νεοναζι σκινς στα 80ς
Παρισι, αρχες της δεκαετιας του 80: οι πρωτοι σκινχεντς εμφανιζονται στο Παρισι, και για μια ολοκληρη δεκαετια προκαλουν και τρομοκρατουν τη νεολαια της μητροπολης με ρατσιστικα εγκληματα. Η αντιδραση δε θ αργησει να ερθει: ομαδες νεων συγκροτουνται και ξεκιναει ενας αληθινος πολεμος εναντια στις ναζιστικες επιθεσεις.
Οι πιο γνωστες ομαδες/συμμοριες ονομαζονται Red Warriors, Ducky Boys και Ruddy Fox. Η νεολαια του Παρισιου θα τους ονομασει "κυνηγους σκινχεντς", chasseurs des skins. Ο σκοπος τους, να κυνηγησουν τις φασιστικες συμμοριες και να σταματησουν τα οργανωμενα ρατσιστικα εγκληματα καθως και να γυρισουνε πισω τη βια στους φασιστες που πρωτοι την ξεκινησανε. Το ντοκυμαντερ ANTIFA chasseurs de skins ειναι η ιστορια μιας νεανικης κουλτουρας, του κινηματος των Γαλλων redskins και ταυτοχρονα η ιστορια των ομαδων/συμμοριων που δημιουργησαν εναν αντιφασισμο αυτονομο, αστεακο και υπερβιαιο, με πραγματικα αποτελεσματα και με ουσιαστικη αναγνωριση σε ολη την ευρωπη.
Γαλλια, 1984
Το κινημα των redskins στη Γαλλια, γεννηθηκε σε ιδιαιτερες συνθηκες μεταξυ 1984 και 1986. Απο τη μια, οι οικονομικες και πολιτικες συνθηκες ειναι δυσκολες: μαζικη ανεργια, τα πρωτα νεοφιλελευθερα πειραματα και η ταυτοχρονη ανοδος του Εθνικου Μετωπου. Απο την αλλη, η μαζικοποιηση μιας νεανικης πολιτικοποιημενης κουλτουρας, του rock alternatif, ενος ειδους γαλλοφωνου πολιτικοποιημενου πανκ ροκ με στοιχεια απο τις κουλτουρες των μεταναστων.
Το κινημα των redskins στη Γαλλια δεν εχει καμια σχεση αμεσης συγγενειας με το skinhead κινημα στο συνολο του. Το 1984 στη Γαλλια, οποιος ειναι σκινχεντ ειναι κατα πασα πιθανοτητα φασιστας ή νεοναζι και καποιοι ελαχιστοι ειναι απλα απολιτικοι. Επιτιθενται στις καταληψεις και στις πανκ συναυλιες, σε αστεγους, σε μεταναστες και σ οποιον δεν τους αρεσει η φατσα του. Ο τυπος διαρκως ασχολειται μαζι τους, τους καλουν σε τηλεοπτικες εκπομπες και φτανουν μεχρι και σε και παρελασεις στους δρομους.
Γυρω απο το πανκ συγκροτημα Berruriers Noirs, που εκανε συναυλιες αποκλειστικα σε καταληψεις, σχηματιζεται μια ατυπη περιφρουρηση συναυλιων, με σκοπο να μην αφησουνε τους φασιστες να επιτιθενται στο κοινο των συναυλιων. Ειναι οι Red Warriors, οι πρωτοι κυνηγοι σκινχεντς στο Παρισι. Οι Red Warriors αναλαμβανουν να σταματησουνε τη φασιστικη τρομοκρατια: 3 χρονια μετα κανενας στο Παρισι δεν τολμαει να κυκλοφορησει με τη γαλλικη σημαια ραμμενη στο φλαιτ τζακετ, ποσο μαλλον με την σβαστικα.
Αυτη η νικη βεβαια δεν οφειλοταν μονο στη δραση των Red Warriors αλλα και του πολλαπλασιασμου των ομαδων αντιφασιστικης δρασης, καθως επισης και της απογοητευσης πολλων νεαρων φασιστων που συνειδητοποιησαν πως οι ηγετες των φασιστικων γκρουπουσκουλων τους ειχανε εξαπατησει και εκμεταλλευτει, καθως και το αδιεξοδο του φασισμου. Οι Red Warriors ωστοσο λειτουργησαν σαν μια μορφη πρωτοποριας, προτεινοντας εναν ριζοσπαστικο αντιφασισμο, σε αμεση συναφεια με τα προβληματα της νεολαιας της εποχης και ταυτοχρονα μεσα τοσο στις νεανικες κινητοποιησεις οσο και στην αντικουλτουρα/underground. Πολλες ομαδες θα δημιουργηθουν, οι Red Ants, οι Lenine Killers, οι Red Action Skinhead και στη Μασσαλια οι Massilia Red Army. Καποιοι θα πολιτικοποιηθουν εντονα, αλλοι, οπως οι Ducky Boys θα θελησουνε να λειτουργησουνε κατα το προτυπο των "μυθικων" νεανικων συμμοριων των 50ς (οπως οι Γαλλοι Panthers), με ηθικο κωδικα, ομοιομορφο ντυσιμο και κανονες συμπεριφορας, αλλοι δυστυχως θα λειτουργησουνε ακριβως οπως οι φασιστες σκινχεντς, προκαλωντας ανουσιους καυγαδες και οντας το ιδιο επικινδυνοι σε μια τυχαια νυχτερινη συναντηση οσο και οι "αντιπαλοι" τους. Ευτυχως, αυτη η λογικη του πολεμου των συμμοριων δεν θα επικρατησει ουτε θα παρει μεγαλες διαστασεις.
Απο πλευρας κουλτουρας, υπαρχει πολυχρωμια. Απο μουσικη, oï, punk alternatif, reggae, πολλες φορες psychobilly ή ακομα και hip-hop. Το συγκροτημα που αποτελει κοινη αναφορα σε ολους ειναι φυσικα οι Red Skins, βρεττανικη πολιτικοποιημενη (μελη του Socialist Worker Party) power soul μπαντα. Η μουσικη ομως ειναι δευτερευουσα: οι redskins θεωρουν τους εαυτους τους σαν την πιο αποφασισμενη πρωτοπορια στο χωρο του νεανικου εναλλακτικου κινηματος εναντια στο φασισμο και στο ρατσισμο. Πολιτικα επισης υπαρχει πολυχρωμια: καποιοι ειναι τροτσκιστες στο LCR, καποιοι (ελαχιστοι) στο ΚΚΓ, αλλα οι πιο πολλοι αυτονομοι ή αναρχικοι (libertaires, οπως τους αποκαλουν οι γαλλοι). Το SCALP (section carrément anti Le Pen, ομαδα απολυτα εναντια στον Λε Πεν), ομαδα αντιφασιστων ακτιβιστων, αναρχικων και αντιδογματικων, θ αποτελεσει το χωρο στον οποιον θα πολιτικοποιηθουνε οι περισσοτεροι νεαροι redskins.Απο πλευρας εμφανισης, δανειζονται στοιχεια απο τους σκινχεντς (φλαιτ τζακετ, ντοκ μαρτενς), απο τους psychoμπιλαδες (κοκορι flat top, κοκκινη μπαντανα) και απο τους πρωτους χιπ χοπαδες (φαρδια παντελονια, τεραστια παπουτσια μπασκετ). Φορανε επισης ινδιανικα συμβολα, οπως οπως κεφαλια ερυθροδερμων στις ζωνες ή στα δαχτυλιδια μαχης, μπλουζακια της αμερικανικης ομαδας ποδοσφαιρου Washington Redskins καθως και ρουχα της εργατικης ταξης, οπως πουλοβερ φορτηγατζηδων και φορμες εργασιας. Στις συγκρουσεις με τους φασιστες, φορανε τα φλαιτ τζακετ αναποδα, με την κοκκινη φοδρα προς τα εξω, ετσι ωστε ν αναγνωριζονται μεταξυ τους.
Το κινημα των γαλλων redskins, ηταν ενα ανοιχτο νεανικο κινημα, που δεν επιδιωκε να διαχωριστει απο το συνολο της νεανικης αντικουλτουρας της εποχης και που καταφερε, με τον πιο εντονο και ενεργητικο τροπο, να φερει στο προσκηνιο την αντιφασιστικη και αντιρατσιστικη δραση και να υπερασπιστει τους δρομους και τον νεανικο τροπο ζωης απο τις εγκληματικες φασιστικες συμμοριες.
Το ντοκυμαντερ μπορειτε να το κατεβασετε ελευθερα εδω, αν και δυστυχως χωρις υποτιτλους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: