Ο ντούτσε της Αιώνιας Πόλης
Το φασιστικό παρελθόν του νέου δημάρχου της Ρώμης και πώς εξηγείται η ήττα της κεντροαριστεράς
Σε περίοδο κρίσης και ενδοσκόπησης μπαίνει η ιταλική αριστερά μετά τα απογοητευτικά εκλογικά αποτελέσματα στις κοινοβουλευτικές και τοπικές εκλογές και τη μεγάλη νίκη της δεξιάς. Η σαρωτική επικράτηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η εκλογή του νεοφασίστα Τζιάνι Αλεμάνο στη δημαρχία της Ρώμης και η ανάδειξη του επίσης νεοφασίστα Τζιανφράνκο Φίνι στην προεδρία της Βουλής, σηματοδοτούν μια νέα εποχή για τη χώρα του Τολιάτι και του Μακιαβέλι, του Γκράμσι αλλά και του Μουσολίνι. Η Ιταλία άλλαξε δραματικά τα τελευταία χρόνια και οι μόνοι που δεν έδειξαν να αντιλαμβάνονται τα μηνύματα των καιρών είναι οι ηγέτες της κεντροαριστεράς, οι οποίοι εξακολουθούν να κάνουν πολιτική με τους ίδιους παρωχημένους όρους της δεκαετίας του '90. Οι Ιταλοί επέστρεψαν στις παραδοσιακές αξίες, την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια, μια στάση καθαρά αμυντική, φοβική και αδιέξοδη, γιατί η κεντροαριστερή κυβέρνηση δεν μπόρεσε να δώσει λύσεις (ούτε και να προσφέρει όραμα) στα πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας.Αντιθέτως, η πολιτική της πρόταση ήταν πολλές φορές «ουρά» της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, κάνοντας τις διαχωριστικές γραμμές ακόμη πιο ισχνές και γκρίζες. Ο Βελτρόνι και ο Ρουτέλι συναγωνίστηκαν τον Μπερλουσκόνι και τον Αλεμάνο στις υποσχέσεις για μείωση των φόρων, ενώ σε τοπικό επίπεδο κεντροαριστεροί δήμαρχοι υιοθέτησαν ξενόφοβα και ρατιστικά μέτρα κατά των μεταναστών.
Μετά τη νίκη οι οπαδοί τον χαιρετούν φασιστικά και αυτός τους απαντάει κουνώντας τη σημαία.Το τείχος της ντροπήςΠιο κραυγαλέα περίπτωση, η κατασκευή τείχους γύρω από συνοικισμό μεταναστών στην Πάντοβα με τη συναίνεση ορισμένων δημοτικών συμβούλων της κεντροαριστεράς. Μετά την παγκόσμια κατακραυγή, το τείχος γκρεμίστηκε, όμως ο σπόρος του μίσους και του φόβου φαίνεται να έχει μπολιάσει την κοινωνία. Δήμαρχοι της Λίγκας στον Βορρά επικηρύσουν με 5.000 ευρώ τη σύλληψη και απέλαση μεταναστών χωρίς άδεια παραμονής, ενώ παίρνουν θεσμικά μέτρα για τον εξοβελισμό όχι μόνο των ξένων αλλά και των φτωχών και των παραβατικών Ιταλών από το ιστορικό κέντρο των πόλεων που ελέγχουν.Η άκρα αριστερά, που είναι σημαντική εκλογική δύναμη στην Ιταλία, τιμώρησε τη δεξιά πολιτική του Πρόντι, ενώ η κοινωνία στράφηκε ακόμη πιο δεξιά, αφήνοντας την κεντροαριστερά να παραπαίει μέσα σε ένα διστακτικό, αμήχανο και γκρίζο νεφέλωμα πολιτικής σύγχυσης και συμψηφισμών. Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι η ιστορική νίκη του Αλεμάνο (του πρώτου νεοφασίστα που εκλέγεται στη δημαρχία της Αιώνιας Πόλης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) έγινε με κεντρικό σύνθημα την επιβολή του νόμου και της τάξης, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και η παράταξή του είναι η επιτομή της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς και της φασιστικής νοσταλγίας. Ο Αλεμάνο εκμεταλλεύτηκε δύο πρόσφατες δολοφονίες Ιταλών από ρουμάνους μετανάστες για να σπείρει την ξενοφοβία και την ανασφάλεια στο εκλογικό σώμα. «Θα απελάσω κάθε ξένο που παραβιάζει τον ιταλικό νόμο», δήλωνε προεκλογικά, την ώρα που ο ηγέτης της Λίγκας του Βορρά και ιδεολογικός του σύμμαχος, Ουμπέρτο Μπόσι, απειλούσε να πάρει τα όπλα για να σώσει τη χώρα. Για τους ακροδεξιούς ο νόμος είναι κάτι σχετικό. Μπορεί να παραβιάζεται μόνο από τους ίδιους.
Ο μεγάλος χαμένος Φρανσίσκο Ρουτέλι.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο βίος και η πολιτεία του 50χρονου πρώην γραμματέα της νεολαίας των νεοφασιστών, Αλεμάνο. Ενεργό μέλος των παρακρατικών ομάδων των «χρόνων του μολυβιού», της ταραγμένης εποχής 1970-'80, φοράει ακόμη για φυλακτό στο λαιμό του τον φασιστικό διπλό πέλεκυ, σε ανάμνηση ενός φίλου του που σκοτώθηκε σε ένοπλη συμπλοκή με ακροαριστερούς το 1980.Το 1981 συνελήφθη γιατί μαζί με άλλους τέσσερις νεοφασίστες έδειραν ανελέητα με μπαστούνια του μπέιζμπολ 23χρονο αριστερό φοιτητή. Το 1982 ο Αλεμάνο συνελήφθη γιατί έριξε βόμβα μολότοφ κατά της σοβιετικής πρεσβείας στη Ρώμη. Καταδικάστηκε αρχικά σε οκτώ μήνες φυλάκιση, για να αθωωθεί σε δεύτερο βαθμό, λόγω αμφιβολιών. Υπέρμαχος του ΜουσολίνιΤο 1989 συνελήφθη μαζί με άλλους νεοφασίστες γιατί χτύπησαν τέσσερις αστυνομικούς κατά τη διάρκεια διαδήλωσης ενάντια στην επίσκεψη Μπους στη Ρώμη. Ο αμερικανός πρόεδρος επισκέφθηκε τότε το κοιμητήριο όπου είναι θαμμένοι οι συμπατριώτες του που έπεσαν στη μάχη για την απελευθέρωση της Ιταλίας από τον φασιστικό ζυγό. Ο Αλεμάνο, θιασώτης του νόμου και της τάξης, διαδήλωσε βίαια υπέρ της μνήμης των οπαδών του Μουσολίνι που αντιτάχθηκαν στην ξένη εισβολή...Την ημέρα της εκλογικής του νίκης οι οπαδοί του τον χαιρετούσαν φασιστικά, ενώ ο δήμαρχος έβγαινε στο μπαλκόνι αλά Ντούτσε...
Σε περίοδο κρίσης και ενδοσκόπησης μπαίνει η ιταλική αριστερά μετά τα απογοητευτικά εκλογικά αποτελέσματα στις κοινοβουλευτικές και τοπικές εκλογές και τη μεγάλη νίκη της δεξιάς. Η σαρωτική επικράτηση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η εκλογή του νεοφασίστα Τζιάνι Αλεμάνο στη δημαρχία της Ρώμης και η ανάδειξη του επίσης νεοφασίστα Τζιανφράνκο Φίνι στην προεδρία της Βουλής, σηματοδοτούν μια νέα εποχή για τη χώρα του Τολιάτι και του Μακιαβέλι, του Γκράμσι αλλά και του Μουσολίνι. Η Ιταλία άλλαξε δραματικά τα τελευταία χρόνια και οι μόνοι που δεν έδειξαν να αντιλαμβάνονται τα μηνύματα των καιρών είναι οι ηγέτες της κεντροαριστεράς, οι οποίοι εξακολουθούν να κάνουν πολιτική με τους ίδιους παρωχημένους όρους της δεκαετίας του '90. Οι Ιταλοί επέστρεψαν στις παραδοσιακές αξίες, την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια, μια στάση καθαρά αμυντική, φοβική και αδιέξοδη, γιατί η κεντροαριστερή κυβέρνηση δεν μπόρεσε να δώσει λύσεις (ούτε και να προσφέρει όραμα) στα πιεστικά προβλήματα της καθημερινότητας.Αντιθέτως, η πολιτική της πρόταση ήταν πολλές φορές «ουρά» της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, κάνοντας τις διαχωριστικές γραμμές ακόμη πιο ισχνές και γκρίζες. Ο Βελτρόνι και ο Ρουτέλι συναγωνίστηκαν τον Μπερλουσκόνι και τον Αλεμάνο στις υποσχέσεις για μείωση των φόρων, ενώ σε τοπικό επίπεδο κεντροαριστεροί δήμαρχοι υιοθέτησαν ξενόφοβα και ρατιστικά μέτρα κατά των μεταναστών.
Μετά τη νίκη οι οπαδοί τον χαιρετούν φασιστικά και αυτός τους απαντάει κουνώντας τη σημαία.Το τείχος της ντροπήςΠιο κραυγαλέα περίπτωση, η κατασκευή τείχους γύρω από συνοικισμό μεταναστών στην Πάντοβα με τη συναίνεση ορισμένων δημοτικών συμβούλων της κεντροαριστεράς. Μετά την παγκόσμια κατακραυγή, το τείχος γκρεμίστηκε, όμως ο σπόρος του μίσους και του φόβου φαίνεται να έχει μπολιάσει την κοινωνία. Δήμαρχοι της Λίγκας στον Βορρά επικηρύσουν με 5.000 ευρώ τη σύλληψη και απέλαση μεταναστών χωρίς άδεια παραμονής, ενώ παίρνουν θεσμικά μέτρα για τον εξοβελισμό όχι μόνο των ξένων αλλά και των φτωχών και των παραβατικών Ιταλών από το ιστορικό κέντρο των πόλεων που ελέγχουν.Η άκρα αριστερά, που είναι σημαντική εκλογική δύναμη στην Ιταλία, τιμώρησε τη δεξιά πολιτική του Πρόντι, ενώ η κοινωνία στράφηκε ακόμη πιο δεξιά, αφήνοντας την κεντροαριστερά να παραπαίει μέσα σε ένα διστακτικό, αμήχανο και γκρίζο νεφέλωμα πολιτικής σύγχυσης και συμψηφισμών. Είναι ωστόσο αξιοσημείωτο ότι η ιστορική νίκη του Αλεμάνο (του πρώτου νεοφασίστα που εκλέγεται στη δημαρχία της Αιώνιας Πόλης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο) έγινε με κεντρικό σύνθημα την επιβολή του νόμου και της τάξης, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και η παράταξή του είναι η επιτομή της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς και της φασιστικής νοσταλγίας. Ο Αλεμάνο εκμεταλλεύτηκε δύο πρόσφατες δολοφονίες Ιταλών από ρουμάνους μετανάστες για να σπείρει την ξενοφοβία και την ανασφάλεια στο εκλογικό σώμα. «Θα απελάσω κάθε ξένο που παραβιάζει τον ιταλικό νόμο», δήλωνε προεκλογικά, την ώρα που ο ηγέτης της Λίγκας του Βορρά και ιδεολογικός του σύμμαχος, Ουμπέρτο Μπόσι, απειλούσε να πάρει τα όπλα για να σώσει τη χώρα. Για τους ακροδεξιούς ο νόμος είναι κάτι σχετικό. Μπορεί να παραβιάζεται μόνο από τους ίδιους.
Ο μεγάλος χαμένος Φρανσίσκο Ρουτέλι.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο βίος και η πολιτεία του 50χρονου πρώην γραμματέα της νεολαίας των νεοφασιστών, Αλεμάνο. Ενεργό μέλος των παρακρατικών ομάδων των «χρόνων του μολυβιού», της ταραγμένης εποχής 1970-'80, φοράει ακόμη για φυλακτό στο λαιμό του τον φασιστικό διπλό πέλεκυ, σε ανάμνηση ενός φίλου του που σκοτώθηκε σε ένοπλη συμπλοκή με ακροαριστερούς το 1980.Το 1981 συνελήφθη γιατί μαζί με άλλους τέσσερις νεοφασίστες έδειραν ανελέητα με μπαστούνια του μπέιζμπολ 23χρονο αριστερό φοιτητή. Το 1982 ο Αλεμάνο συνελήφθη γιατί έριξε βόμβα μολότοφ κατά της σοβιετικής πρεσβείας στη Ρώμη. Καταδικάστηκε αρχικά σε οκτώ μήνες φυλάκιση, για να αθωωθεί σε δεύτερο βαθμό, λόγω αμφιβολιών. Υπέρμαχος του ΜουσολίνιΤο 1989 συνελήφθη μαζί με άλλους νεοφασίστες γιατί χτύπησαν τέσσερις αστυνομικούς κατά τη διάρκεια διαδήλωσης ενάντια στην επίσκεψη Μπους στη Ρώμη. Ο αμερικανός πρόεδρος επισκέφθηκε τότε το κοιμητήριο όπου είναι θαμμένοι οι συμπατριώτες του που έπεσαν στη μάχη για την απελευθέρωση της Ιταλίας από τον φασιστικό ζυγό. Ο Αλεμάνο, θιασώτης του νόμου και της τάξης, διαδήλωσε βίαια υπέρ της μνήμης των οπαδών του Μουσολίνι που αντιτάχθηκαν στην ξένη εισβολή...Την ημέρα της εκλογικής του νίκης οι οπαδοί του τον χαιρετούσαν φασιστικά, ενώ ο δήμαρχος έβγαινε στο μπαλκόνι αλά Ντούτσε...
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ- 04/05/2008
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου